20 พ.ค. 2019 เวลา 03:07 • บันเทิง
คำประพันธ์กลอนบทละคร " อเวนเจอร์ เอ็นเกม "
นักเรียนบอกอ่านบทวรรณคดีแล้วง่วงเราเลยสัญญาไว้ว่างั้นครูจะแต่งบทละครโดยใช้เนื้อหาจาก อเวนเจอร์ เอ็นเกมถ้าตั้งใจเรียน ปรากฏว่านักเรียนชอบ เลยเอามาลงเผื่อใครเอาไปลองใช้เป็นประโยชน์
.
เทพเจ้าคอนเน็ตโต้
มาจะกล่าวบทไป
ถึงธานอสยักษ์ใหญ่ไททัน
หลังเสร็จซึ่งกิจลงทัณฑ์
ดีดนิ้วล้างพันธุ์จักรวาล
.
หลบลี้หนีกรรมมาทำไร่
ภูมิใจว่าดีที่สังหาร
เป็นไปตามมีปณิธาน
จักรวาลจะสำนึกซึ่งบุญคุณ
.
ฉับพลันฮีโร่ผู้โกรธา
รวมพลังกันมาทั้งบู๊บุ๋น
บุกจับซ้ายขวาชุลมุน
ตัดแขนทั้งดุ้นขาดลง
.
เมื่อนั้น กัปตันอเมริกา
เร่งเอ่ยวาจา ความประสงค์
ว่ามณีอยู่ไหนให้ตอบตรง
ไม่งั้นจะปลดปลงซึ่งชีวี
.
ฝ่ายธานอสฟังคำทำให้สรวล
สิ้นมณีแล้วทั้งมวลถ้วนทุกสี
กูดีดนิ้วสลายเป็นเช่นธุลี
นับจากนี้หมดหนทางอย่าคลางแคลง
.
เทพสายฟ้าหน้าตึงขึงพิโรธ
ด้วยแรงโกรธ เหม่ไททันมันกำแหง
เล็งที่เศียรฟาดขวานใหญ่ใส่สุดแรง
ดั่งลำแสงฟ้าผ่าคร่าชีวี๚
.
เมื่อนั้น
โลกาก็พลันหมองสี
กาลเวลาผ่านพ้นจนห้าปี
จนโทนี่มีลูกไว้ผูกใจ
.
กัปตันนั่งงมอมแต่ทุกข์
ฮัลค์เองก็คีปลุคเป็นคนใหม่
เทพธอร์หล่อเลี่ยนก็เปลี่ยนไป
เป็นตาลุงพุงใหญ่แถมไว้เครา
.
แต่ความหวังนั้นยังไม่สูญสิ้น
เมื่อแอนท์แมนคืนถิ่นพร้อมเรื่องเหลา
ว่ามิติควอนตั้มไงพวกเรา
ย้อนเวลาไปก่อนเขาเอามณี
.
จึงแบ่งทีมพร้อมลุยคุยกันเสร็จ
เมื่อสำเร็จจำไว้หนากลับมานี่
จะดีดนิ้วให้เพื่อนฟื้นคืนชีวี
ด้วยมณีที่รวมใหม่ในคราวเดียว
.
บัดนั้น
ธานอสวัยหนุ่มเอะใจให้เฉลียว
เนบิวล่าเกิดนิมิตคิดแล้วเชียว
มีเหตุการณ์คาบเกี่ยวซึ่งเวลา
.
อนาคตข้าทำได้สำเร็จ
ไอ้มนุษย์มันไม่เข็ดย้อนเกล็ดข้า
จะรวบรวมมณีอันจินดา
กูจะไปตามล่าฆ่าพวกมัน
.
เมื่อนั้น
อเวนเจอร์ยอดมนุษย์สุดสร้างสรรค์
รวมมณีได้ครบบรรจบพลัน
กลับมาถึงปัจจุบันทันเวลา
.
เดอะฮัคถามบาร์ตันแฟนฉันเล่า
เห็นนายไปกับเขาเพื่อค้นหา
แล้วทำไมกลับคนเดียวลุยเดี่ยวมา
นาตาชาไปไหนไม่เห็นเธอ
.
บาร์ตันตอบวาจาน้ำตาร่วง
ต้องใช้ดวงวิญญาณมารเสนอ
ต้องยอมแลกมณีชั่วกับตัวเธอ
ทิ้งเพื่อนเกลอเอาไว้ให้โศกา
.
เมื่อนั้น
โทนี่ผู้ปราดเปรื่องกว่าใครในใต้หล้า
สร้างถุงมืออันใหญ่ใหม่ขึ้นมา
ใส่มณีล้ำค่าทั้งหมดไป
.
ธอร์อาสาว่าตัวข้าจะขอดีด
ชาไข่มุกที่สูบฉีดมันหลั่งไหล
ฮัลค์บอกเทพขี้เมาเจ้าถอยไป
ข้านั้นไซร้เหมาะกว่าอย่าทะนง
.
ฮัลค์สวมถุงมือพลันกลั้นใจดีด
ก็เจ็บจี๊ดแขนไหม้แสบแทบเป็นผง
เมื่อดีดเสร็จยักษ์เขียวหลับคอพับลง
สมประสงค์ที่ตั้งใจในฉับพลัน
.
เมื่อนั้น
ธานอสผู้มีใจหุนหัน
ข้ามมิติบุกมาจะลงทัณฑ์
ก็ถึงพลันปูพรมถล่มยิง
.
ตึกถล่มล้มทับแทบตับแตก
แผ่นดินแยกฟ้าคลั่งดั่งผีสิง
เหล่าฮีโร่ชะล่าใจไม่ประวิง
ก็ล้มกลิ้งพลาดพลั้งทั้งกระบวน
.
ยังเหลือแต่รุ่นใหญ่เขาใจสู้
ยืนจ้องดูเจ้าไททันมันเพิ่งหวน
ถืออาวุธนั่งรอจะก่อกวน
เหมือนเชิญชวนรุดหน้าไปราวี
.
บัดนั้น
เทพสายฟ้าผู้เปี่ยมด้วยศักดิ์ศรี
เรียกขวานไขว้ค้อนธอร์จรลี
พร้อมโทนี่และกัปตันในทันใด
.
สามสหายไม่ขัดเขินเดินเข้าหา
ประจัญหน้ากับไททันไม่หวั่นไหว
ธานอสบอกกูจะฟันให้บรรลัย
แล้วล้างบางโลกทั้งใบด้วยยินดี
.
พูดพลางโรมรันเข้าฟันฟาด
ค้อนกระเด็นโล่ขาดหมดราศี
แล้วแย่งขวานสายฟ้ามาทันที
หันเหลี่ยมคมจ่อจี้ที่อกธอร์
.
บัดนั้น
กัปตันโรเจอร์สุดหล่อ
ยกโยเนียร์เขวี้ยงส่งตรงก้านคอ
ถูกธานอสหน้างอในทันใด
.
ธอร์ยิ้มร่าตะโกนมา ว่าแล้วเชียว
เอ็งโคตรเฟี้ยวคู่ค้อนบินสิ้นสงสัย
ธานอสอึ้งทึ่งนักแสนหนักใจ
สั่งทัพใหญ่เข้าห้ำหั่นประจัญพล
.
ฉับพลันนั้นจอมอสูรก็ใจเสีย
เกิดวงไฟลามเลียขึ้นทุกหน
ไฟวงกลมโอเพ่นเกตด้วยเวทย์มนต์
แล้วฮีโร่ทุกๆคนก็โผล่มา
.
ไอ้แมงมุม วานด้า สตาร์ลอร์ด
ทั้งหมอแปลกผู้อยู่รอดล้วนมาหา
กรูทบักกี้ผู้ล่วงลับก็กลับมา
ฝ่าบาททีชาล่ามาทั้งวัง
.
ยืนเรียงแถวพร้อมสู้ขู่ไททัน
เมื่อกัปตันเห็นทีมเสริมเติมข้างหลัง
ก็เรียกค้อนเปล่งสำเนียงด้วยเสียงดัง
อเวนเจอร์รวมพลัง! พร้อมสั่งลุย
.
เหล่าคนดีตามตีเจ้าพวกเหล่าร้าย
ทัพเอเลี่ยนแทบมลายกลายเป็นปุ๋ย
หาถุงมือมาให้ข้า! ป๋าสั่งลุย
เจ้าพวกชุ่ยสั่งปูพรมถล่มมัน
.
ทันใดนั้นแสงรอบจากขอบฟ้า
เจ้าแรคคูนหรี่ตาทำหน้าหัน
เห็นแครอลบินทะลุอย่างดุดัน
เจ้าต่ายจึงตะโกนลั่น แม่มันมา!
.
ธานอสเห็นว่าสิ้นลางทางชนะ
ด้วยโมหะเราแท้แท้แย่หนักหนา
พลางนึกได้ต้องแย่งยื้อถุงมือมา
ก็รุกไล่ไขว่คว้าหาทันที
.
ด้วยแรงโกรธไททันโหดอย่างบ้าคลั่ง
คว้ามณีพลังเอามานี่
ใครขวางเป็นต้องล้มไม่สมประดี
แทบไม่มีใครหยุดฉุดไว้เลย
.
บัดนั้น
หมอแปลกผู้รู้แจ้งแต่แกล้งเฉย
มองโทนี่ด้วยสายตาอย่าละเลย
พลางชูนิ้วเหมือนเฉลยให้รู้ตัว
.
ไอรอนแมนเข้าใจในบัดนั้น
หมอแปลกพลันขยับยกผงกหัว
ต้องเป็นเราที่ลิขิตไม่ผิดตัว
ด้วยความชัวร์ก็เหินฟ้านภาไป
.
พอถึงตัวไททันพลันยื้อยุด
กระชากฉุดแย่งกันมันไม่ให้
แรงเยอะกว่าธานอสตบเลือดกลบไป
แล้วสวมถุงมือไว้พร้อมใช้งาน
.
อันตัวข้าคือชะตาไม่อาจเลี่ยง
อย่าคิดเสี่ยงล่วงล้ำทำอาจหาญ
พลางดีดนิ้ว อ้าวกรรม ไม่ทำงาน
เจ้าจอมมารก็ตระหนกแสนตกใจ
.
หันไปเห็นโทนี่มณีครบ
ทั้งหกเม็ดบรรจบสยบให้
ข้าไม่สนเอ็งหรอกหนาว่าเป็นใคร
เพราะตัวข้านั้นไซร้ ไอร่อนแมน!...
.
แป๊ะ!!!
Cr fb Rapin Priwan
ต้องขอบคุณ คุณครูที่แต่งบทกลอนดีๆนี้มาครับ
เป็นตัวอย่างให้เด็กรุ่นหลังได้ดีจริงๆ ทุกประโยค เห็นถึงความตั้งใจที่แต่งมาจริงๆ ความสละสลวยของคำไม่ตกเลย.....
End credit
ภาพจาก ทำเรื่องเล่นให้เป็นเรื่องใหญ่
โฆษณา