ผมจะตั้งชื่อเมียว่า “ข้าวผัดปู”
เนื้อปูสด ข้าวไม่แฉะ ผัดเครื่องผัดไข่ให้เคลือบข้าวทุกเม็ด และต้องหอมกลิ่นกระทะไหม้
“ข้าวผัดปู” เหมือนจะเป็นเมนูง่าย แต่กว่าจะเจอจานที่ถูกปาก คงเหมือนชีวิตนี้ที่แม่งจะเจอคนจริงใจบ้างมั้ยวะ ที่จริงมันอาจจะง่ายสำหรับบางคน ไอ้...
ดับร้อนกันก่อนด้วย “น้ำอัญชันมะนาว” ก่อนตั้งตารอข้าวผัดปูจานเด็ดที่ร้าน “กินดีโภชนา” หน้าปากซอยประดิพัทธ์ 18
ร้านเล็กๆ กับป้ายหน้าร้านรกๆ เหมือนสาวน้อยโบ๊ะหน้าเกินเบอร์ไม่น่าดึงดูด แต่แล้วเธอก็เข้ามากระซิบผมเบาๆ ว่า “มากินข้าวผัดปูดิ”
ข้าวผัดปูหน้าตาบ้านๆ ยกมาเสิร์ฟร้อนๆ ก่อนเธอจะแสยะยิ้มเหมือนว่าผมต้องเสร็จเธอแน่
กลิ่นกระทะไหม้ลอยมาตามควันอ่อนๆ ผมเริ่มใช้หลังช้อนเกลี่ยข้าวเพื่อเช็กความแฉะ เนื้อปูสดๆ เด้งสวนขึ้นมาจนช้อนกระดิก พริกน้ำปลาถูกยกเสิร์ฟตามมาให้เข้าคู่ ทุกอย่างดูลงตัว จนได้เวลาที่ผมต้องตักคำแรกเข้าปากเพื่อทดสอบเธอเป็นครั้งสุดท้าย
ข่มใจจากเธอแทบไม่ไหว ยิ่งเคี้ยวกลิ่นหอมจากเนื้อปูยิ่งทำผมถลำลึก เม็ดข้าวถูกผัดมาร่วนแห้งจนเกิดอารมณ์อยากจะเคี้ยวเธอให้จมเขี้ยว แต่ละคำผมสนุกกับการแต่งแต้มพริกน้ำปลา หรือบีบมะนาวให้เธอออกรสเปรี้ยวอย่างสดใส จนถึงคำสุดท้ายที่ผมแทบไม่หลงเหลืออะไรไว้
ผมเสร็จเธอแล้ว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
