31 พ.ค. 2019 เวลา 13:31 • ประวัติศาสตร์
เมื่อเราเสียชีวิตลง สิ่งที่เราหลงเหลือไว้
มีเพียงสิ่งที่เรากระทำเท่านั้น ....
แม้ว่าจะมีคำกล่าวว่า
“ผู้ใดควบคุมปัจจุบัน ผู้นั้นสามารถควบคุมอดีต”
ดั่งที่ฮ่องเต้ทั้งหลายสามารถให้อารัก แก้ไข เปลี่ยนแปลง
ปรับปรุงอดีตได้ รวมถึงคำสรรเสริญ เยินยอ ต่างๆ
เมื่อฮ่องเต้สิ้นพระชนม์ลง จะมีการสร้างมหาสุสานหลวง
รวมถึงแผ่นป้ายหลุมศพที่จารึกคุณงามความดีต่างๆ
ยกเว้นเพียง ป้ายหลุมศพ ของบูเช็คเทียน
จักรพรรดินีหนึ่งเดียวของจีน ป้ายหินหน้าสุสานพระองค์กลับไม่มีคำจารึกสดุดีสักตัวอักษร
แต่เป็นเพียงป้ายที่มีรูปสลัดงดงาม
มี 2 ทฤษฎีความเชื่อคือ ...
1. พระองค์เชื่อว่า คุณงามความดีของพระองค์ มีมากมายเกินกว่าจะจารึกลงในป้ายหินได้พอ ...
2. พระองค์เชื่อว่า ความดีที่พระองค์ทำก็มาก แต่เรื่องไม่ดีก็มากมายไม่แพ้กัน หากเขียนบางเรื่องไป สุดท้ายอาจจะมีคนโต้แย้ง มีครหานินทา ในเมื่อพระองค์สิ้นชีวิตไปแล้ว ก็ขอให้เรื่องราวของพระองค์จะดีหรือร้าย ประชาชน จะเป็นผู้ตัดสินเอง ...
จีนมีสุภาษิตที่ว่าไว้ว่า
骗人一时,骗不了一世
หลอกคนหลอกได้ครั้งเดียว หลอกไม่ได้ตลอด
สุดท้ายความจรืงก็จะเปิดเผยออกมา
ส่วนไทยเรามีความเชื่อเกี่ยวกับความตายที่ว่า
“สี่คนหาม สามคนแห่ คนเดียวนั่งแคร่ สองคนพาไป”
สี่คนที่หามเรา คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ ที่หามสังขารเราไว้
สามคนแห่ คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
แห่แหนประจานเราว่า ร่างกายนี้หนอไม่เที่ยง
ร่างกายนี้หนอมีแต่ทุกข์ ร้างกายนี้หนอสุดท้ายก็ไม่เหลืออะไร
2 คนพาไป มีเพียงความดี และความชั่วเท่านั้นที่หลงเหลือและพาเราไปยังภพภูมิต่อไป ...
แล้วป้ายศพของเราวันนี้ ถ้าให้คนรอบข้างเขียนให้ เค้าจะเขียนถึงเราว่าอย่างไรกันนะ !?
โฆษณา