11 มิ.ย. 2019 เวลา 05:31
: ระหว่่างเรา :
เรายังบอกเล่าเรื่องราวระหว่างกัน, แม้จะนานแล้วที่เราไม่ได้พบกัน เรานัดกันในวันที่อากาศร้อนจัดราวอยู่ในนรก หรืออย่างน้อยเราสองคนก็เคยจูงมือกันเดินเล่นในนรก...
.
ก็ถ้าเพียงแต่เราจะล้ำเส้นกันมากกว่านี้อีกครั้ง...เราจะลงไปอยู่ในนั้นอย่างถาวร
.
เรารู้จักกันมาสิบสี่ปีแปดเดือน เราเคยรักกัน, ความรักวัยรุ่นอันฉาบฉวยที่ท้ายสุดแล้ว พรหมลิขิต ก็เป็นเพียงคำคมในภาษาไทยที่เกิดขึ้นได้กับเพียงบางคนเท่านั้น
.
เขาอยู่บางนา ฉันอยู่รังสิต เรานัดกันที่ตลาดพลู... ฝั่งธน
win win game -​ เขาชอบพูดแบบนี้ในความสัมพันธ์ระหว่างเราที่ชัดเจนเสียยิ่งกว่าสิ่งใดในโลกกว้าง
.
เราเคยรักกันในวัยรุ่น, ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้เรายังรักกันอยู่หรือไม่ อาจจะไม่แล้วก็ได้, มีเพียงบางคราวที่รู้สึกเดียวดาย-เดียวดายที่หมายถึง เบอร์โทร. เจ็ดร้อยกว่าชื่อในโทรศัพท์นั้นไร้ความหมาย และทำได้เพียงเขี่ยดูรายชื่อในไลน์ไปมาแต่ไม่รู้ว่าจะส่งข้อความถึงใครดี เขามักจะถูกนึกถึง​ แต่เราจะไม่ได้พบกัน
.
หรือฉันกำลังถูกลงโทษจากโชคชะตา ให้ต้องเดียวดายระยะยาว
.
'เราว่าเราไม่เหมาะกับการมีครอบครัวจริงๆ นะ เราอึดอัดที่ต้องอยู่ร่วมกับคนอื่น.... ไม่รู้ดิ เราแค่ชอบแบบนี้'
ฟังดูเหมือนฉันเป็นคนเลือก แต่อันที่จริงแล้ว... เขาเลือก 'เธอ'​ ไปก่อนหน้านี้เมื่อเจ็ดปีก่อน
.
'มานานยัง' เขาเริ่มบทสนทนาหลังจากเดินเข้ามาในร้านสั่งเครื่องดื่ม และนั่งลงตรงข้าม
'อ่านหนังสือจบไปครึ่งเล่ม'
'โทษที ติดธุระนิดหน่อย' ฉันเดาว่า เป็นธุระที่เกี่ยวกับเธอคนนั้น
'ไม่เป็นไร, ละนี่มายังไง bts หรือขับรถมา'
'​taxi น่ะ กินไรมายัง'
'ข้าวขาหมู ร้านใกล้ๆ นี่แหละ แถวนี้ของกินอร่อยเยอะดีนะ'
'แต่ดูผอมลง' เขาสำรวจด้วยสายตา จากที่ไม่ได้เจอกันหกเดือน
'อือ... ว่างไง ไม่มีอะไรทำ ก็เลยเข้ายิม เล่นเวท ออกกำลังกาย'
'ดี, ดีละ' พูดพลางหลบสายตา... ถ้าเป็นเมื่อก่อน คำพูดในทำนองคึกคะนองจะมากกว่านี้
เรามักจะคุยกันด้วยความคึกคะนองในภาษาและตามมาด้วยการปฏิบัติ, แต่นั่นมันคือเมื่อสมัยเราเป็นวัยรุ่น
แล้วเราเจอกัน หลังจากที่ไม่ได้เจอกันมาหกเดือนที่ร้านกาแฟเล็กๆ แห่งหนึ่งย่านตลาดพลูที่อยู่ไกลเราทั้งคู่ในเวลาสิบสองนาฬิกาท่ามกลางอากาศร้อนเหมือนเดินเล่นในนรก
.
'เราว่า... เราไม่ควรเจอกันอีกหรอก'
'อ​ือ... ที่มา ก็จะมาบอกเรื่องนี้แหละ'
.
รูปถ่ายลูกชายวัยสองขวบกับพ่อของเขายังเก็บอยู่ในมือถือ...
เราไม่จูงมือกันเดินเล่นในนรกแล้ว
...
โฆษณา