นอน นั่ง อ่านหนังสือที่หาดเฉวง
พูดถึงสมุย คงมีน้อยคนมากที่ไม่รู้จัก และเมื่อพูดถึงชายหาดยอดนิยม ชื่อของสมุยในมุมมองนักท่องเที่ยว ก็มักจะมาคู่กับหาดเฉวงเสมอ
แรกเมื่อสมุยเปิดประตูรับการท่องเที่ยว หาดแห่งนี้มีชื่อเสียงด้านความสวยงามตามธรรมชาติ ความละเอียดของหาดทรายขาว ความใสของน้ำ ความบริสุทธิ์ของวิถีท้องถิ่น เมื่อเวลาผ่านไป แม้ว่าหาดแห่งนี้จะยังคงมีชื่อเสียงไม่ต่างจากเดิม หากแต่รูปแบบของชื่อเสียงก็เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา และทัศนคติเชิงพาณิชย์ของทั้งผู้ประกอบการ และคนพื้นที่
ผมไปสมุยมาหลายครั้ง และในวัยเด็กก็ได้มีโอกาสสัมผัสความสวยบริสุทธิ์ของหาดเฉวง หลังจากนั้น การกลับไปสมุยหลังจากนั้นของผมก็ไม่ต่างจากนักท่องเที่ยวที่รักความสงบคนอื่น ในช่วงหลังจึงมุ่งหาที่พักหรือหาดอื่นเป็นจุดพักผ่อนเป็นหลัก เพราะเข้าใจว่าหาดเฉวงเปลี่ยนไป แต่การกลับไปสมุยครั้งนี้ แม้ว่าจะเป็นไปด้วยความเร่งรีบเดินทางด้วยความจำเป็น ซึ่งทำให้ทางเลือกที่พักจำกัด แต่ผมก็มีความตั้งใจที่จะค้นหาความงามบริสุทธิ์ของหาดเฉวง ที่หวังในใจว่ายังคงเหลืออยู่ แม้ว่าอีกความคิดหนึ่งในใจ ยังคงกังวลถึงการเปลี่ยนแปลงในเชิงพาณิชย์ของสถานที่แห่งนี้ จึงตัดสินใจพักที่หาดที่ทางเลือกที่พักมีความหลากหลายแห่งนี้
ครั้งนี้คำถามหลักในใจของผมคือ เรายังคงสามารถนอน นั่ง อ่านหนังสือ และมีความสงบได้มั้ยที่เฉวง
สิ่งที่ได้จากการไปเฉวงครั้งนี้ สิ่งที่ได้ไม่ใช่คำตอบต่อคำถามหลักของผม แต่กลับเป็นมุมมองที่คาดไม่ถึงต่อสถานที่แห่งนี้ ในช่วงเวลาเช้าตรู่และบ่ายอ่อนๆ ผมรู้สึกเหมือนได้เดินทางย้อนเวลาไปในวัยเด็ก ทะเลยังคงใส สีของน้ำทะเลยังตงมีหลายเฉดสี ทรายใต้เท้ายังคงนุ่มสบาย ที่พร่องไปก็คงเป็นทิวมะพร้าวที่เปลี่ยนไปเป็นสิ่งก่อสร้างที่สะท้อนความเติบโตของเศรษฐกิจท่องเที่ยว คนค้าขายที่เร่แบกอุปกรณ์เล่นน้ำก็ยังคงเหมือนเดิม อาหารริมหาดแม้จะเปลี่ยนรูปแบบของการนำเสนอ และราคาที่เพิ่มขึ้น แต่รายการอาหารหลักก็ไม่เคยเปลี่ยนไป แม้ว่าบางร้านอาจจะปรับรสชาติให้เข้ากับรสนิยมผู้มาเยือนจากต่างแดน
ถ้าจะถามว่า ช่วงเวลาที่เหมือนย้อนกลับไปในอดีตเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดของผมในการมาเยือนเฉวงครั้งนี้หรือไม่ คำตอบคือไม่ใช่ ผมกลับชอบช่วงเวลาใกล้พลบค่ำ ซึ่งเป็นช่วงที่เปลี่ยนจากความสงบที่ผู้คนอยู่กับธรรมชาติ ซึ่งคงมีความหมายกับคนที่ชอบท่องเที่ยวแบบผม ไปสู่ช่วงเวลาของกิจกรรมยามราตรี ซึ่งมีเสน่ห์กับคนชอบท่องเที่ยวอีกกลุ่มหนึ่ง ทั้งสองความรู้สึกนี้ เกิดขึ้นได้ในสถานที่เดียวกัน ต่างกันที่ช่วงเวลา
ผู้คน สถานที่ และความรู้สึก เปลี่ยนแปลงไปเสมอเมื่อเวลาผ่านไป หาดเฉวงในวันวานคงเปรียบเสมือนภาพยนตร์เรียบง่าย สีสันของหนังก็แล้วแต่ธรรมชาติจะปรุงแต่ง เมื่อเวลาผ่านไป ช่วงหนึ่งหาดเฉวงอาจเป็นเหมือนภาพยนตร์สะท้อนสีสันของชีวิตคน โดยมีคนเป็นผู้แสดงและกำหนดสีสัน ธรรมชาติเป็นเพียงองค์ประกอบ
เมื่อเวลาผ่านมาอีกช่วงหนึ่ง ปัญญาและความตั้งใจที่จะทำให้ท้องถิ่นของตนเองมีพัฒนาการที่ยั่งยืน กลับทำให้ภาพยนตร์ทั้งสองแนว ฉายร่วมกันได้ภายในวันเดียวกัน และสำหรับผมช่วงเวลาเปลี่ยนฉากหนัง ไม่ว่าจะเป็นช่วงพลบค่ำหรือรุ่งสาง ก็เป็นช่วงเวลาที่ตื่นเต้น เพราะเราไม่เคยทราบว่า หนังภาคค่ำจะนำเสนออะไร และธรรมชาติจะให้สีสันใดในหนังภาคเช้าและภาคบ่ายของวันรุ่งขึ้น
แต่ผมก็ได้คำตอบครับ ว่า เราสามารถนอน นั่ง อ่านหนังสือได้อย่างสงบที่หาดเฉวง
นักเดินทางจากท่าแพ
19 มิถุนายน 2562
- 34
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
