พลังงาน 0% พลังใจ 0%
“โอเค เริ่ม”
พลังงาน 100% พลังใจ 0%
เป็นประโยคที่ใช้เปิดของเรื่องเล่าจากหุ่นยนต์ในหนังสือเล่มนี้...
หนังสือเล่มนี้มี 3 เรื่องเล่า
• เรื่องเล่าจาก Robot : เป็นเรื่องราวของหุ่นยนต์ที่ถูกสร้างขึ้นมา โดยมีการ Program ไว้ล่วงหน้าแล้วว่าหุ่นยนต์แต่และแบบ ต้องทำหน้าที่อะไรบ้าง ซึ่งหุ่นยนต์เหล่านั้นต้องทำหน้าที่ๆถูกโปรแกรมมาเพื่อแลกกับ battery หากไม่มี battery หุ่นยนต์เหล่านั้นก็จะกลายเป็นเศษเหล็กดีๆนี่เอง
หลังจากทำหน้าที่ๆถูก program มาอย่างยาวนาน หุ่นยนต์เริ่มมีความฝันและอยากออกไปตามหาความฝันนั้น ซึ่งต้องใช้ battery ที่สะสมมาชั่วอายุของตนเป็นเดิมพัน
หุ่นยนต์เลือกที่จะเสี่ยงและออกตามหาความฝัน แต่หลังจากได้พบความฝันที่ตนรอคอยมาเนิ่นนานแล้ว หุ่นยนต์ก็ตระหนักได้ว่า “การตามหาความฝันเป็นเรื่องที่ดี แต่บางทีความฝันกับความจริงที่ต้องรับผิดชอบก็อาจไม่ได้มาพร้อมกัน ดังนั้นมันน่าจะดีกว่า หากความฝันของเรา สามารถประคับประคองการใช้ชีวิตให้มีอยู่ต่อไปเพื่อที่จะสามารถฝันเรื่องใหม่ๆได้ด้วย”
จากนั้นหุ่นยนต์ก็กลับไปทำหน้าที่ๆถูกโปรแกรมมาไว้ตั้งแต่แรกอย่างตั้งใจ โดยที่ยังมีความฝันในเรื่องใหม่ๆเกิดขึ้นเสมอ
• Love story : ที่ดาวดวงหนึ่ง มีกฎหมายห้ามรักต่างเพศ ผู้ชายต้องรักกับผู้ชาย ผู้หญิงต้องรักกับผู้หญิงเท่านั้น ใครฝ่าฝืนต้องถูกประหารสถานเดียว
เมื่อเวลาผ่านไป “ว่าที่พระราชา” ได้หลงรักกับ “อัศวินสาว” ซึ่งทั้งคู่รู้ว่าทำเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อยู่ เพราะขัดกับกฎหมายที่มีมาช้านาน แต่ทั้งคู่เชื่อใจซึ่งกันและกัน และเชื่อมั่นว่าเขาจะผ่านมันไปได้
เขาแค่เป็นคนต่างเพศที่มี “ความรัก” ต่อกันเท่านั้น กฎหมายที่มีมาช้านานมันโอเคอยู่จริงไหม??
ในที่สุดเรื่องราวของทั้งคู่โดนจับได้ มีเพียงฮัศวินสาวเท่านั้นที่ถูกลงโทษและประจาน
วันที่ต้องประหารชีวิตอัศวินสาว...
ว่าที่พระราชาได้ออกมาปกป้องคนรักของเขา พร้อมกับท้าทายกฎหมายที่มีมาช้านาน พระราชาองค์ปัจจุบันก็ไม่สามารถอธิบายเหตุผลที่น่าฟังสำหรับกฎหมายนี้ได้ รู้แค่ว่าต้องทำตามๆกันไป ห้ามฝ่าฝืน!!
ประชาชนมีทั้งส่วนที่เห็นด้วยกับการท้าทายของว่าที่พระราชา และก็มีส่วนใหญ่ที่ต่อต้านการท้าทายนี้
ท้ายที่สุดว่าที่พระราชาและอัศวินสาวก็หนีจากการประหารครั้งนั้นออกมาได้ และหนีไปจากดาวดวงนี้ เพื่อไปหาดาวดวงใหม่ที่เหมาะกับเขาทั้งคู่
• เรื่องสุดท้าย เป็นเรื่องราวการต่อสู้ภายในจิตใจตัวเอง
เมื่อเรา down มากๆเราทำยังไง??
ฮึดสู้ใหม่??
ไม่ทำอะไร??
ยอมแพ้??
ไม่มีถูกผิด ผู้เขียนแค่อยากบอกว่า “เราแพ้ได้นะ” “เราร้องไห้ได้” “แต่เราต้องเข้มแข็งขึ้น”
และคนสุดท้ายที่จะอยู่กับเราและเป็นกำลังใจให้เรา ก็คือ...
“ตัวเราเอง”
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
