22 มิ.ย. 2019 เวลา 16:43 • ประวัติศาสตร์
คุณเคยเชื่อไหมว่า 'การเชื่อมั่นว่าจะทำอะไรสักอย่างหนึ่งได้' มันสามารถทำได้จริงๆ
วันหนึ่งที่โรงเรียนจะมีการวิ่งมินิมาราธอร ซึ่งดิฉันคิดในใจว่าอยากจะวิ่งหัวใจเริ่มเพิ่มจังหวะเต้นเร็วขึ้นเรื่อยๆ เพราะครั้งนั้นเป็นครั้งแรกในชีวิต เพื่อนชวนดิฉันไปลงรายชื่อ เมื่อลงรายชื่อเสร็จ คำพูดต่างๆที่ได้ยินเข้ามาในหูว่า''จะวิ่งไหวไหมตั้ง
11 กม.'' เพราะดิฉันไม่เคยออกกำลังกายเลย หัวใจเต้นช้าลงเริ่มกังวล จินตนาการถึงเรื่องราวที่ไม่ดีที่จะเกิดขึ้น ตอนเข้านอนเริ่มคิดว่า'เอาวะ เลือกแล้ว ไม่ลองก็จะไม่มีวันรู้ ต้องทำให้ได้ อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด' หัวใจเริ่มมีชีวิตชีวาอีกครั้ง
เช้าของวันวิ่งมาราธอน เมื่อยืนเพื่อเตรียมพร้อมที่จะวิ่งหัวใจเริ่มเต้นแรง เหงือเริ่มออกที่ฝามือ ท้องใส้เิริ่มปั่นป่วน ดิฉันหลับตาลงเตือนสติตัวเองกลับมา แล้วพูดกับตัวเองว่า'ต้องทำได้' จิตใจเริ่งนิ่งลง
เสียงปืนดังขึ้น เสียงฝีเท้าเริ่มวิ่ง ดิฉันวิ่งออกไปอย่าช้าๆ แล้วเริ่มเพิ่มความเร็วขึ้น ยิ่งวิ่งได้ระยะทางมากขึ้นฉันเริ่มเหนื่อย ขาเริ่มจะไม่ก้าว ดิฉันหยุดแล้วเดินไป สลับกับวิ่งแล้วร้องเพลงแสงสุดท้าย ให้กำลังใจตัวเองและมันสามารถเพิ่มแรงของฉันได้ด้วย
พอวิ่งได้ประมาณครึ่งทางเริ่มเหนื่อยมาก ฉันหกล้มลง ขวดน้ำที่ฉันถือหลุดออกจากมือ แล้วค่อยๆลุกขึ้น ปัดฝุ่นตามแขน,เสื้อผ้า,เข่า
และครูถามฉันว่าไหวไหม ฉันบอกว่าไหว
จากนั้นฉันก็เริ่มวิ่งต่อ พอวิ่งไปสักพักก้มมองดูเข่าเลือดออกเต็ม มันไม่เจ็บ แต่แสบเล็กน้อย ทุกก้าวทำให้เข้าใกล้เส้นชัยมากขึ้นเรื่อยๆ เท้าเริ่มวิ่งเร็วขึ้น จนมาถึงเป้าหมายที่ตั้งไว้นั้นก็คือ เส้นชัย เสียงปรบมือดังขึ้น ฉันแหงนหน้าขึ้นไปผู้คนเต็มไปหมด รวมถึงเพื่อนที่กำลังรอฉันว่าเมื่อไรจะมาถึงซักที!! ฉันได้ลำดับที่ 13 ฉันภูมิใจมาก

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา