จงพาหอยทากไปเดินเล่น
เรื่องราวที่บอกว่าพ่อแม่ควรจะอ่านอย่างน้อยคนละ 1 ครั้ง
กับการสอนเด็ก ๆ นั้นเราต้องใช้ความอดทนและความเข้าใจ เช่นเดียวกับเรื่องที่ชื่อว่า "พาหอยทากไปเดินเล่น"
พระเจ้าทรงมอบหมายงานให้ฉัน
ซึ่งให้ฉันพาหอยทากไปเดินเล่น
หอยทากเดินได้ไม่เร็วนัก แม้ว่าหอยทากจะพยายามแล้วก็ตาม แต่ก็คลานไปได้ทีละน้อยเท่านั้น
ฉันใช้วิธีการทุกอย่าง เช่น การกระตุ้น
ขู่เข็ญ และตำหนิ แต่หอยทากก็ยังคงเคลื่อนไหวช้าลง ทีละน้อย ทีละน้อย
หอยทากมองมาที่ฉันด้วยสายตาขอโทษ
ดูเหมือนว่าเขากำลังพูดว่า:
"ฉันพยายามอย่างหนักแล้วนะ!"
ฉันเพิกเฉยต่อสายตาของเขา ที่ขอร้องให้ฉันเข้าใจและยอมรับเขา
ฉันตวาด และ ฉันผลักหอยทากให้มันเดินเร็วขึ้น ฉันอยากที่จะเตะมัน ถ้ามันจะทำให้มันเจ็บ และเดินให้เร็วขึ้นกว่าเก่า
หอยทากได้รับบาดเจ็บ เมื่อมันพยายามที่จะเดินตามฉันให้ทัน มันเหงื่อออกอย่างมากมาย มันอ้าปากค้าง เมื่อพยายามที่จะคลานไปข้างหน้า
แปลกทำไมพระเจ้าให้งานที่ยากแก่ฉัน
เช่นนี้ ฉันถามพระเจ้า พระเจ้าไม่ได้ตอบฉัน เขาเงียบราวกับว่าไม่สนใจทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับฉัน
ฉันต้องการปล่อยเขาไป
ทำไมพระเจ้าไม่จัดการกับเขาเอง
ทำไมต้องเป็นฉัน ?
หอยทากยังคงพยายามคลานไปข้างหน้าและฉันก็อยู่ข้างหลังเขา คอยกระตุ้น
และ มันก็ค่อยๆทำลายความสุขของฉัน
ทันใดนั้นฉันก็ได้กลิ่น ดอกไม้ที่มีกลิ่นหอม ปรากฎว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้มีสวนดอกไม้
ที่สวยงามออกดอกงามสะพรั่งในบริเวณนี้
ฉันรู้สึกว่ามีสายลมอ่อนๆพัดผ่านใบหน้าของฉัน แบบแผ่วเบาและอ่อนโยน
ฉันยังได้ยินเสียงนกร้อง เสียงแมลงร้องอยู่ในพุ่มไม้ ฉันเงยหน้าขึ้นมองเห็นดวงดาวระยับบนท้องฟ้า ทำไมฉันไม่ได้ตระหนักถึงสิ่งที่ยอดเยี่ยมเหล่านี้มาก่อน
ทันใดนั้นฉันก็ตระหนักถึงความผิดพลาดของฉัน พระเจ้าเพียงต้องการให้ฉันเอาหอยทากไปเดินเล่น
ฉันควรจะมีความสุขทุกช่วงเวลาที่ดี
เมื่อเดินด้วยกันกับหอยทาก
แต่ฉันเสียเวลาและพลังงานไปมากในการว่ากล่าวและเรียกร้องให้เขาทำตามรอยเท้าของฉัน
การสอนลูกเป็นเหมือนการเดินกับหอยทาก คุณควรจะใช้วันที่สวยงามของคุณกับลูก ๆ ของคุณ แต่การฝึกฝนบางอย่างย่อมมีปัญหาบ้าง
บางครั้งคุณอาจจะโกรธ
และสูญเสียความมั่นใจของคุณ
คุณไม่มีสมาธิ ที่จะใส่ใจกับ
แง่มุมที่ดีของลูกของคุณ เช่นดวงตาที่ไร้เดียงสา หรือมุมมองของคุณเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ รอบตัวคุณ
คุณควรจะทำตัวให้ช้าลง กับลูกของคุณ
ขั้นตอนต่างๆก็จะสบายมากขึ้นง่ายมากขึ้น
ทิ้งความคิดส่วนตัวของผู้ใหญ่ซะ สิ่งที่คุณต้องทำคือเงียบ ๆ อยู่ข้าง ๆ ฟังเสียงหัวใจของคุณให้เวลากับตัวเองมากขึ้น และสนุกกับชีวิตที่มีสีสัน
หากคุณกลัวที่จะเห็นลูกของคุณสูญเสีย "ความมั่นใจ" จากการเริ่มต้น
นั่นหมายความว่าคุณอย่าลืมว่า
ชีวิตของคุณไม่ใช่การแข่งขันวิ่งระยะสั้นหรือกลาง แต่เป็นการวิ่งมาราธอน
ที่ขอแค่ให้นักวิ่งมีความอดทนและความพยายาม
ลูกของคุณไม่จำเป็นต้องรีบตามรอยเท้าของคุณหรือคนอื่น ๆ สิ่งที่คุณต้องทำก็คือเดินไปข้าง ๆ อย่างสบาย ๆ เหมือนกับที่คุณใช้ให้หอยทากเดินไปข้างหน้า
กระบวนการสอนเด็กไม่สามารถเกิดขึ้นได้ในระยะเวลาอันสั้นพร้อมผลลัพธ์ คุณต้องดำเนินการทีละขั้นตอนและมีคำสั่งที่ชัดเจน
ทุกครั้งที่ฉันทำงานให้เสร็จฉันหมายถึงฉันค่อยๆ รวบรวมความรู้ให้กับตัวเอง
ให้ลูกของคุณเรียนรู้อย่างเป็นธรรมชาติเรียนรู้เป้าหมายและอย่าบังคับให้ลูกทำสิ่งที่คุณต้องการ
ชีวิตในวันนี้ผู้ปกครองและครูมักจะอยู่เบื้องหลัง และคอยเรียกร้องให้เด็กทำตาม "ผู้ใหญ่"
พวกเขาไม่สนใจเกี่ยวกับความรู้สึกของเด็กพวกเขาเพียงแค่ดูความเร็วที่เด็กจะไปถึง พวกเขาทำให้เด็กและตัวเองพลาดสิ่งที่ดีที่สุดในการเดินทางเพื่อค้นหาความรู้
พวกเขาใช้เวลากับฝันร้ายของลูก ๆ
กับพ่อแม่รู้สึกว่า พวกเขาทำให้ฉันกังวลอยู่เสมอ และเด็กก็รู้สึกว่าพ่อแม่ของเขาทำให้เขาลำบากใจ
วิธีที่ถูกต้องในการสอนเด็กคือการทำตามข้อดีของเด็กแล้วส่งเสริมพวกเขา ยอมรับบุคลิกภาพเช่นเดียวกับลูกวัยรุ่ยหนุ่มสาวอย่าพยายามเปลี่ยนหรือบังคับลูกของคุณ
การสอนเด็ก ๆ เป็นกระบวนการที่ต้องใช้ความอดทนความเข้าใจและ ใช้ความอดทนเช่นเดียวกับที่คุณกับหอยทากเดิน
อย่าเพราะแรงกระตุ้นของผู้ใหญ่
ที่ทำให้เด็ก ๆ เริ่มร้องไห้
และหอยทากเริ่มเหนื่อยล้า
ในการเดินทางเพื่อค้นหาความรู้
เครดิตรูปภาพ http://m.afamily.vn/
- 13
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
