สำนักสงฆ์ถ้ำกระบอก หรือถ้ำกระบอก สถานที่บำบัดยาเสพติดชื่อดังที่อยู่จังหวัดสระบุรี อำเภอพระพุทธบาท หลายคนคงเคยได้ยินหรือได้ดูจากสื่อๆหลายๆที่กัน ทั้งประวัติและความเป็นมา แต่วันนี้ผมจะมาเล่าประสบการณ์จริงๆที่ผมเคยได้ไปบำบัดมา พร้อมแล้วมาครับไปพร้อมกัน แต่ก่อนอื่นขอท้าวความในช่วงเวลาที่ผมเริ่มติดยาก่อนนะครับจะได้รู้ไปพร้อมๆกันในช่วงเวลานั้นครับ ยุคนั้นคือยุคทองของแป๊ะ(ผงขาว-เฮโรอีน)ประมาปี2532-2533 แต่ตอนที่ไปเลิกตอนปี2537 ครับกลางปี
ตอนนั้นผมอายุน่าจะสัก17-18ครับ เพิ่งจบม.3มา ทุกอย่างมันเริ่มต้นจากสิ่งเล็กๆน้อยๆครับ"บุหรี่"ผมเริ่มสูบแต่ม.1 จากนั้นก็เหล้าแล้วก็มาเนื้อ(กัญชา) แล้วเพื่อนครับก็เห้ยมาลองของใหม่เว้ย ก็มองๆไรวะขาวๆแล้วมันก็โรยมาบนเนื้อ คือความรู้สึกแรกแม่งเข้โคตรเพียบอ่ะบางครั้งจนอ้วก สมัยผมแรกๆก็ตัวขวดสารพัดครับ บ้องก็มีแต่หลังๆหาที่เก็บยาก สายยางครับดีสุด ฟรอยคลุมมัดยางเจาะรูจบ แต่ข้อเสียมันจะเหม็นๆหน่อยๆ นอกจากบ้านผมแล้วที่เพื่อนหรือใครๆในหมู่บ้านจะมาเสพ ก็จะมีบ้านเพื่อนอีกคน แต่เจ้าของบ้านมันไม่เสพครับ+555มันชอบควันหลง เลิกเรียนก็ไปบ้านมันร่ะ เจอกันทุกวันโดยมิได้นัดหมาย
ตัดครับสายยางหน้าบ้านมัน สีเขียวๆสมัยก่อนพอนึกภาพกันออกไหมครับ มีอยู่วันพ่อเพื่อนตะโกนดังมากด้วยเสียงและอารมณ์เสียมาก ไอ้....สายยางกูทำไมมันสั้นเข้าไปทุกวันเลยวะ????
พวกผมนั่งกันอยู่ในห้องนี้นั่งฮากันชิบหาย ทุกวันนี้ยังเป็นเรื่องเล่ากันอยู่เลย แล้วจากนั้นก็เสพมาเรื่อยๆจนติดครับ ตอนเพียบก็นั่งรีด(เกา)ทั้งวัน แต่พอเสี้ยนเอ้อเหยย แม่เจ้านั่งหาวหวอดๆน้ำตาไหล ท้องเสีย มีอารมณ์ทางเพศสูงแต่แปบเดียวจบครับเร็วมาก+555 คือช่วงนั้นแรกๆที่เสพผมชนบิ๊กนึง250บาท หลอดละ50-100บาท คือนึกภาพขวดยาอมแก้ไอฝาเหลืองๆใน7อ่ะครับประมาณนั้น แต่มันจะมีทั้งฝาขาวกับฝาแดงนะครับ ฝาแดงคือสนิมครับมันจะมีเหลืองๆเหมือนก้นกระทะไหม้คือของดีมากครับ แต่จะหายากมาก พอเริ่มติดหนักเข้าจากสูบมันเปลืองมาก เลยหันไปยิง(เข็มเบอร์0) แล้วมันก็จะมีหัวส้มกับหัวขาวธรรมดานะครับ สมัยนั้นอันละ10บาทหลังๆพวกผมซื้อไว้เป็นกล่อง ใช้ได้ไม่กี่ครั้งหรอกครับเดี๋ยวหัวมันก็ทื่อ ยิ่งทื่อเวลายิงจะเจ็บมาก ใช้เสร็จก็ต้องล้างทำความสะอาดให้ดี หลังๆของเริ่มแพงขึ้นจาก250เป็น350 ผมเริ่มต้องไปเอามากขึ้นจะได้ถูกลง ขับมอไซด์ไปเลยครับวัดปทุมวนารามตรงข้ามกองปราบ+555กลัวที่ไหนล่ะตอนนั้น ความเสี้ยน ไม่เคยปราณีใคร ผมไปเอาทีเป็นแหนบ แหนบนึง=5บิ๊กครับ ม้วนๆพับๆใส่กระดาษหนังสือพิมพ์มา
ได้มาก็ยัดใส่เป้าแล้วก็บิดมอไซด์กลับบ้าน ถึงบ้านนี่มือสั่นอ่ะ เทของใส่ฝาฉีดน้ำลงไปดูดขึ้น เอาแขนเหน็บแขนไว้แทงเลยแล้วโช๊ค ฝรั่งเค้าไม่เล่นเลือดเหมือนคนไทยนะครับ คนไทยยิ่งโช๊คมันยิ่งมีน เล่นเสร็จก็นั่งแพ็คใส่หลอดครับ ขายครับไม่งั้นอยู่ไม่ได้มันดีตรงที่ได้เล่นด้วยไม่ต้องดิ้นรน แม่กับพ่อผมนี่ยังไม่รู้นะครับ ท่านแค่พอรู้ผมดูดแค่บุหรี่เท่านั้น แต่หลังๆ........
ผมเริ่มผอมมากข้าวนี่ไม่กินเลย แขนเริ่มมีรอยเข็มเยอะมากขึ้นหนักเข้าเริ่มขโมยเงินพ่อ เอานั้นนี่ไปขาย จนถึงวันนึงผมทนไม่ไหวอยากเลิกครับ ตอนเสี้ยนไม่มีใครอยากเลิกหลอกครับมันทรมานมาก ปวดกระดูก หนาวๆร้อนๆสั่นไปทั้งตัวท้องเสีย หาวอยู่ตลอดเวลา พอได้เสพเข้าไปแล้ว
พอมันเพียบนั้นหละครับอยากเลิกที่สุด บางครั้งต้องยิงน้ำใส่หลอดนะล้างๆจะได้เกลี้ยงๆ+555แต่ใส่น้ำมากไม่ได้นะครับมันจะหนาวน้ำ ตัวจะสั่นๆตลอด โอเคหลังจากนั้นผมเริ่มบอกแม่ก่อน เพราะไม่กล้าบอกพ่อเพราะพ่อดุมากผมกลัวพ่อ -_- แต่เลือกแม่ดีกว่า มีอยู่ครั้งนึงยังจำได้เลยขอเงินแม่ไปชนของอ่ะ ตอนนั้นเราก็รู้สึกแย่นะ ตอนนี้ยิ่งรู้สึกแย่มากๆ แม่นี่น้ำตาไหลเลย ช่วงนั้นฐานะที่บ้านก็ไม่ค่อยจะดีด้วย ก็ยอมรับครับตอนนั้นยังเด็กแล้วก็ไม่มีความ
เหี้ยไรดีเลยใช้ชีวิตไปวันๆ คุยกับแม่กับพี่สาว แม่บอกให้ผมบอกพ่อเถอะ ผมก็ลังเลนะแต่สงสารแม่เหมือนกันเลยบอกพ่อ พ่อถามว่าติดอะไรผมตอบไปว่าผงขาว พ่อนี่หน้าถอดสีเลยยิ่งบอกว่าใช้เข็ม
บรรยากาศในบ้านตอนนั้นมาคุมาก รู้ว่าพ่อโมโหมากแต่ก็ลูกอ่ะนะ อีกวันพ่อพาผมไปสระบุรีผมก็ไม่รู้ว่าพ่อพาไปทำไมทำไมไม่พาไปเลิกที่"วังทองหลาง"เพราะเพื่อนแถวบ้านมันไปกันหมด ใกล้ๆเดอะมอลบางกะปิ
พอไปถึงก็ไปเจอลุงลุงเป็นตำรวจครับ แต่เป็นรุ่นพี่ของพ่อแกแก่แล้วร่ะและก็ดุมาก แล้วก็เห็นแกนั่งคุยกันสักพัก พ่อก็บอกไปลุก เดี๋ยวลุงจะพาไปเลิกทีที่นึง ผมก็มองหน้าแบบงงๆเพราะตอนนั้นเริ่มเสี้ยน
ไปไหนก็ไปอ่ะตอนนั้น ก็นั่งรถมาได้สักพักใหญ่ๆผมก็มองกระจกเห็นทางเข้ามันเป็นภูเขาไต่เนินแล้วก็มีแต่ไร่มันสัมปะหลัง คือดินแดงทางดินอ่ะครับ พอลึกหน่อยก็มีบ้านม้งเรียงกันเพียบเลย ผมไปถึงเกือบๆบ่ายๆมั้ง หลังจากนั้นลุงก็เข้าไปคุยๆผมก็นั่งอยู่กับแม่ สักพักลุงกับพ่อก็มาพร้อม
ใบขาวๆใบนึงมาให้ผมเซ็น ลุงบอกมีงอ่านก่อนก็ดีนะ ผมก็อ่านแต่อย่างที่บอกครับมันกำลังเสี้ยน อ่านรอบแรกแม่งก็ยังงงๆเลยขอดูดบุหรี่ตัวนึงก่อน สักพักดูดเสร็จกินน้ำมานั่งอ่านใหม่ ผมนี่!!!!!เฮ้ยยย
<<<<<<<ติดตามกันต่อในตอนต่อไปนะครับว่าจะเกิดอะไรขึ้นในนั้นมั้ง มันเป็นประสบการณ์ชีวิตที่ผมหรือใครที่เคยไปอยู่ในยุคนั้นจะไม่มีใครลืมได้แน่นอนครับ
ฝากติดตามเพจ "Likeสาระ"ด้วยนะครับ ยังมีเรื่องราวอีกมากมายให้ได้อ่าน ให้กำลังใจหลายๆ ท่านที่กำลังท้อแท้ ไม่เชื่อลองอ่านไปเรื่อยๆครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณภาพประกอบจากกูเกิ้ลครับ
ผิดถูกสิ่งใดขออภัยด้วยนะครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
