11 ก.ค. 2019 เวลา 11:18 • บันเทิง
เมาะตะมะ...ที่มั่นสุดท้ายของฝ่ายหงสาวดี จะรอดพ้นเงื้อมมือของบุเรงนองไปได้นานเท่าไหร่...รวมทั้งสอพินยา คู่แค้นตลอดกาลของบุเรงนอง จะมีชะตากรรมอย่างไร...เชิญเสพ
ผู้ชนะสิบทิศ ๔๓...
พอทัพตะเบงชะเวตี้ และบุเรงนองยกไปบรรจบกันที่เมาะตะมะ...
บุเรงนองก็เข้าเซิ้งกับสอพินยาบวกโสหันพวา ที่ตั้งค่ายรออยู่...
ตะเบงชะเวตี้ก็เชิดฉิ่งกับไขลูบวกน้าเมง ที่ตั้งวงรอรับรอง...
ท่านตะเบง...ซึ่งไม่รู้ตีอังวะแตกมาได้ยังไง...คราวนี้มาเจอน้าเมงคนเดิม
กลับทะเล่อทะล่ารบไม่ดูตาม้าตาเรือ...ฝ่ายอังวะขุดหลุมใหญ่ไว้ ก็ขับช้างไปลงหลุมซะงั้น ยังดีที่ช้างไม่ทับแบน...แต่ตะเบงชะเวตี้ก็ถูกจับเป็นตัวประกัน แล้วถูกเอาเข้าไปขังไว้ในค่าย...
ถ้าเรื่องมันลงเอยแค่นี้ ต้องถือว่าตองอูซวยขนาดหนัก เพราะเจ้าเหนือหัวทรงพระซุ่มซ่ามไปตกอยู่ในมือศัตรู...แล้วจะเอายังไงต่อดีล่ะ...
แต่ยังโชคดีเหลือขนาด...อีกด้านนึง สอพินยาที่เจอกับบุเรงนอง...ขานี้แม่งก็รบไปหดไป ในที่สุดก็หนี...
ทำให้พระเจ้าโสหันพวาถูกบุเรงนองจับได้เป็นตัวประกัน...เฮ้อ พอเจ๊ากันได้หน่อย
เมงกยอกแงก็โมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยง...อีห่านจิกเอ๊ย กูกะจะเอาตะเบงชะเวตี้ไว้แลกเมืองอังวะซะหน่อย
1
ไอ้เชี่ยสอแม่งเสือกรบแบบทุเรศๆ...ก็เลยต้องเก็บตะเบงชะเวตี้ไว้แลกกับโสหันพวา เจ้าเหนือหัวของตนแทน...เรียกว่าไม่ได้เปรียบหอยอะไรขึ้นมาเลย...
แต่สองมอญถ่อยมองอีกมุมนึง...ไขลูก็อยากได้ตะเบงชะเวตี้ไว้ในอุ้งมือเหมือนกัน เพื่อจะเอาไว้แลกหงสาวดีคืน...
ก็เลยวางแผนจะชิงพระเจ้าตะเบงชะเวตี้มาจากการครอบครองของน้าเมง...ไขลูก็นัดขอเข้าพบน้าเมงเพื่อคุยเรื่องแผนการศึกในวันนึง...
ตนเองนำทหารมือดีของหงสาวดีไปด้วยสองร้อย เพราะรู้ว่าเดี๋ยวมีเรื่องแน่...
1
น้าเมงก็นึกไม่ถึงว่า ขนาดหนีมาจนตรอกอยู่ด้วยกันยังงี้ ไอ้มอญถ่อยยังคิดจะหันมางับกันเอง...ก็ยอมให้ไขลูเข้ามาในค่าย...
พอเผลอ...น้าเมงเดินหน้า ไอ้ไขลูที่ตามหลังก็ชักดาบฟันฉับ กะให้ขาดสองท่อน...
โชคดีน้าเมงใส่เกราะอ่อนไว้ข้างใน ก็เลยล้มคว่ำลงไป...ไขลูตามเข้าไปซ้ำ น้าเมงชักดาบออกมาไม่ทัน ทำได้แค่ยกแขนซ้ายขึ้นกัน...
ชัวะเดียว แขนซ้ายขาดกระเด็น...ที่เหลือก็ฟัดกันนัว...ทหารสองร้อยตัวที่ไขลูพาไปด้วย โดนยำไม่เหลือซาก...มีแค่ไขลูใช้ดาบประคองตัวเองกลับค่ายได้...
พอเกิดเรื่องถึงขนาดนี้...อังวะกับหงสาวดี ที่มาสุมอยู่ในที่มั่นสุดท้าย ก็แตกคอกัน...มึงไม่ช่วยกู กูก็ไม่ช่วยมึง...
สุดท้ายเมาะตะมะก็แตก...
ไขลูเผชิญหน้ากับบุเรงนอง ก็สู้สุดชีวิต...เพราะรู้ว่าถ้าตกไปอยู่ในมือบุเรงนอง...โดนหนักแน่
พอสู้ไม่ได้ก็พยายามจะฆ่าตัวตาย...ก็ไม่สำเร็จอีก ถูกบุเรงนองจับเป็น...สนุกล่ะมึงไอ้ไขลู...
เสร็จเรื่องไขลู บุเรงนองก็ขอเจรจาแลกเชลยกับเมงกยอแง ซึ่งก็ไม่มีปัญหา...ทุกอย่างลุล่วงได้ด้วยดี...
เรื่องการแลกเชลยนี้ ก็นับว่ายิ่งสร้างความไว้เนื้อเชื่อใจให้กับตะเบงชะเวตี้ให้แน่นหนาขึ้นอีก ในความจงรักภักดีของบุเรงนอง...
เพราะถ้าเพียงแค่บุเรงนองแกล้งยึกยัก หรือทำอะไรให้เป็นปัญหาซักหน่อย...ตะเบงชะเวตี้มีหวังตายคามือเมงกยอกแง...
แล้วทุกอย่างในพุกามประเทศ ก็ต้องตกอยู่ในเงื้อมมือบุเรงนองอย่างไม่มีทางเป็นอื่นไปได้...
จับไขลูได้แล้ว ได้เจ้าเหนือหัวกลับมาแล้ว...คราวนี้ก็มีถึงคิวสอพินยา...
เป็นคู่แค้นหลักทั้งทางการเมืองและทางส่วนตัว...ซึ่งสอพินยาแพ้ทั้งสองทาง...มาดูว่าบุเรงนองจัดการกับสอพินยายังไง...
สการะวุตพี...พอเมาะตะมะแตกก็ใช้มีดเชือดคอตัวเองตาย...บุเรงนองก็ตัดหัวใส่หม้อแช่น้ำผึ้งกันเน่า ส่งเข้าไปให้สอพินยาซึ่งหมกตัวอยู่ในวังเมาะตะมะเป็นที่มั่นสุดท้าย...
พร้อมจดหมายฉบับหนึ่ง...
พอสอพินยาเปิดหม้อ เจอหัวพี่ชายก็ถึงกับสลบ...ตื่นขึ้นมาก็ไล่คนรอบๆตัวออกไป แล้วเริ่มอ่านจดหมาย...
ใครอยากอ่านละเอียดๆว่าในจดหมายเค้าเชือดเฉือนขนาดได้...ไปหาต้นฉบับอ่านเลยครับ เพราะภาษา การยกเหตุยกผล...ราวกับมีดโกนเล่มเล็กๆ กรีดไปทั่วร่างสอพินยา...
บุเรงนองพูดถึงทั้งในแง่ชิงรักหักสวาท...ไอ้สอมึงสู้กูไม่ได้เลย ผู้หญิงเค้ารังเกียจ มึงก็ยังใช้วิธีโจรกระทำกับกุสุมาอีก...มึงชั่วเกินกว่าจะมีชีวิตอยู่ในโลกนี้...
ในแง่การศึกล่ะ...ทำไมมึงกระจอกยังงี้วะไอ้สอ เสียทีที่เกิดในวงศ์กษัตริย์...ทุกวันที่ส่องกระจกมึงจะเห็นแผลเป็นที่หน้าผาก...แล้วมึงก็ต้องนึกถึงกูที่ฝากรอยแผลนี้ไว้ให้มึง...
1
เรียกว่าด่ากันแบบผู้ดีๆ...แต่ทุกอย่างมันแสบเข้าไปถึงหัวใจ ทะลุออกเส้นเลือดเอออต้า กระจายจี๊ดไปทั่วร่าง...
ท้ายจดหมายยังแนะนำอีกว่า...ถ้ามึงยังฝ่อ ก็มัดมือตัวเองออกมามอบตัวกับกู...ทหารฝ่ายมึงจะได้ไม่ต้องตายอย่างไร้สาระเพราะปกป้องคนอย่างมึง...
แต่ถ้ามึงยังมีเลือดกษัตริย์เหมือนพี่ชายมึง...กูส่งเมี่ยงผสมยาพิษมาให้ มึงจัดการตัวเอง...
สอพินยาหยิบห่อเมี่ยงผสมยาพิษมาดูด้วยใจหดหู่...แล้วก็ตัดสินใจ...กูก็มีวิธีของกูเองโว้ย...
เดินไปที่ระเบียงวัง ชักมีดสั้นจ้วงไปที่หัวใจสุดแรง...ร่างพร้อมลมหายใจเฮือกสุดท้ายของสอพินยา ก็ลอยละลิ่วตกลงมาสู่พื้นดินเบื้องล่าง...
ปิดฉากคู่อาฆาตเบอร์หนึ่งของบุเรงนองอย่างถาวร...
ปัจฉิมลิขิต...เรื่องเล่า "ผู้ชนะสิบทิศ" ผมทำออกมาจำหน่ายเป็น pdf file แล้ว
เป็น extended version มีเนื้อหาเพิ่มขึ้นจากที่อ่านนี้ประมาณ 30-40%...แน่นอน ความสนุกเพิ่มขึ้นอีกหลายกิโลขีด
สนใจติดต่อได้ที่ moncheep3@gmail.com
โฆษณา