กลัวแมลงสาบกันมั๊ย
สมัยเด็กๆผมเป็นคนหนึ่งละครับที่เกลียด ขยะแขยง และกลัวแมลงสาบมาก เจอหน้ากันทีไร จะขนลุกตลอด เดินเลี่ยงเบี่ยงๆ มันก็ยังจะวิ่งเข้าใส่หรือบินมาหาผมทุกครั้ง
ผมจำไม่ได้ว่าทำไม ผมจึงเกลียด ขยะแขยง และกลัวแมลงสาบมากขนาดนั้น
รู้แต่ว่า เจอกันทีไร ผมจะกลัวเจ้าแมลงสาบทุกที ลองคิดดูสิครับ เหมือนมันจะรู้ว่าผมกลัวมันมาก มันจะจ้องผมด้วยสายตาที่กระหยิ่มยิ้มย่องมาที่ผมเสมอ และเมื่อผมขยับ มันจะปรี่เข้าหาผมด้วยความรวดเร็วด้วยความไวเหนือเสียง ประชิดตัวผมทันที ผมนี่หอแต๋วแตกทันที วิ่งหนีสิครับ จะยืนนิ่งให้มันมาเกาะตัวทำไมละครับ 5555
ต่อมาด้วยเพราะความกลัวมาก ผมก็คิดครับ ผมจะทำยังไงดี ที่จะสู้ความกลัวเจ้าแมลงสาบตัวน่าขยะแขยงเหล่านั้นได้ และในที่สุด ผมก็คว้าไม้แบตของพวกอาๆของผมมาเป็นอาวุธ
พอเจอเจ้าแมลงสาบ ผมก็ตั้งท่าเตรียมหวดมันเลยละครับ ตอนแรกที่คิดจะสู้นะครับ ไม่อยากจะพูดเลยครับ แพ้เจ้าแมลงสาบโดยศิโรราบ มันบินมาหาผม ผมนี่ทิ้งไม้แบตแล้วเผ่นราบเลยครับ 555
แต่ใช่ว่าผมจะยอมแพ้นะครับ ยังคงใช้ไม้แบตเป็นอาวุธคู่กายอยู่เสมอๆ และแล้ว ชัยชนะก็เป็นของผมครับ
ครั้งแรกที่หวดไปแล้วเจ้าแมลงสาบกระเด็นไปตามแรงหวดของผม ปรากฏว่า มันไม่ตายครับ ยังกระเผลกๆหันกลับมาทางผมอีก ตั้งท่าเหมือนแค้นผมยังไงยังงั้น ผมก็คิด ต้องเอาให้ตาย วิ่งไปใส่อีแตะ(รองเท้าแตะนั้นละครับ) และวิ่งไปกระทืบ กระทืบ กระทืบ เพื่อไม่ให้มันมีชีวิตมาไล่ล่าผมอีก ดูโหดร้ายน่าดูเลยนะครับ 555
ตั้งแต่นั้นมา ผมเจอแมลงสาบที่ไหนผมไม่เคยกลัวเลยครับ และตั้งแต่ไม่กลัวแมลงสาบนี่ละครับ ผมก็ไม่เคยพบเจอเจ้าแมลงสาบอีกเลย