19 ก.ค. 2019 เวลา 15:02 • ปรัชญา
ทุกข์ & สุข
"ใครที่เกิดมาเป็นมนุษย์ได้ คนนั้นคือคนมีบุญ"
ทว่าในทางพระ ท่านก็ว่าคนที่ยังมาเกิดอยู่นั้น ถือว่ายังไม่พ้นบ่วงกรรม.... อันได้แก่ เกิด-ดับ สุข-ทุกข์ รวย-จน และ รุ่งเรืองและโรยรา ....
1
สภาวะที่เกิดแก่จิตใจทั้งหมด สามารถรวมได้เป็นสองคำคือ สุขและทุกข์
คนเราทุกคนล้วนอยากพบแต่ความสุขและภาวนาให้ตนเองอย่าประสบกับความทุกข์
แต่นั่น นับว่าเป็นการหวังในสิ่งที่ควบคุมไม่ได้
ตามคำสอนของพุทธ...เวลาที่มีสุข ท่านว่าอย่าลิงโลด แต่ควรนึกถึงตอนที่ทุกข์คู่ขนานไปด้วยเสมอ เพื่อที่ใจจะได้ไม่ประมาท....
ส่วนเวลาที่ทุกข์ ก็ให้นึกถึงช่วงที่เคยสุขด้วย....แต่ไม่ใช่คิดเพื่อให้สุขมาชดเชยทุกข์ แต่คิดเพื่อให้รู้ว่าไม่มีใครจะทุกข์ตลอดหรือสุขเสมอไป
สิ่งที่ทุกคนทำได้ดีที่สุดคงมีเพียงยอมรับและอยู่กับสุขและทุกข์ที่พบเจอให้ได้นั่นเอง
เพราะถึงจะคิดมากไป เครียดเพียงใด ก็คงไม่ทำให้ทุกข์ที่มีอยู่อันตรธานหายไปได้...
ทุกข์นั้น เวลามันจะไป มันจะไปของมันเอง
สิ่งสำคัญและยากคือการทำใจให้อดทนและรอจนช่วงแห่งทุกข์ได้ผ่านไปแล้ว
ว่ากันว่าเฉพาะคนที่ผ่านช่วงทุกข์ไปได้อย่างเข้าใจเท่านั้น ชีวิตจึงจะไม่หลงออกนอกเส้นทาง และเส้นทางแห่งสุขที่แท้จริงก็ย่อมมีทุกข์เป็นบททดสอบระหว่างทางเสมอ
ดังนั้น จงทำความเข้าใจในทุกข์และสุขที่เข้ามาหาตัวเราให้ดี ....
เพื่อที่เราจะได้มีภูมิต้านทานแก่ชีวิตและใช้ชีวิตอย่างเข้าใจต่อไป
โฆษณา