"คืนหลอนของผม" ที่ประสาทแดรกคูลา (Bran Castle) ในประเทศ โรมาเนีย (Romania)
"กึก ๆ กัก ๆ" คือเสียงที่ทำให้ผมสะดุ้งตื่นกลางดึกอีกครั้งหลังจากตื่นมาอย่างน้อยรอบที่สามเพราะเสียงกอกๆ แกกๆ ทั้งๆที่ผมพยายามจะนอนตั้งแต่สี่ทุ่มครึ่งเพราะต้องการขึ้นรถบัสรอบเช้ากลับไปเมือง บราซอฟ (Brasov) ซึ่งเป็นเมืองใหญ่ในเขตทรานซิลวาเนีย (Transylvania) ของประเทศโรมาเนีย
ซึ่งเขตทรานซิลวาเนียมีประวัติยาวนาน แต่ที่ทำให้โด่งดังก็คงไม่พ้น ตำนานผีดิบแดรกคูลา
นั่นคือเหตุให้ผมมาที่นี่ ที่ประสาทแบรน (Bran Castle) ซึ่งเป็นที่อาศัยที่ วลัต แครกคูล ที่ 3 (Vlad III Dracul หรือ Vlad the Impaler) ผู้ปกครองแคว้นวาลลาเชีย (Wallachia) ซึ่งเป็นบุคคลที่เป็นเเรงบันดาลใจให้กับ Bram Stoker นักเขียนชาวอังกฤษซึ่งแต่งเรื่อง แดรกคูลานั่นเอง..
"ปังงงงง" เสียงหีบเก่าในห้องนอนหล่นลงมาจากด้านบนของตู้เก่า ซึ่งทำให้ผมตกใจสะดุ้งต่ออีก หลังเพึ่งสะดุ้งตื่นมาจากเสียง"กอกแกก"ไม่กี่นาทีมานี้
ผมต้องลุกขึ้นมาดูว่ามันเกิดอะไรขึ้น หีบเก่าหล่นมากลางห้องของในหีบกระจัดกระจายออก ซึ่งเหมือนมีรองเท้าบูทเเละอุปกรณ์ขี่ม้าอยู่ในนั้น
ที่ผมต้องมาค้างที่นี่ซึ่งเป็นเพนชั่น (Pension) เก่าๆ ราคาถูก เนื่องจากผมพลาดรถบัสรอบสุดท้ายตอนเย็นที่จะไปเมือง บราซอฟ ซึ่งถ้าเหมาแท็กซี่ไปก็ราคาเเพงมาก ผมก็เลยตัดสินใจนอนแถวนี้ดีกว่า และประหยัดกว่า
เพนชั่น ในยุโรปตะวันออกหมายถึงบ้านหรือร้านค้าที่แบ่งห้องพักให้เช่าซึ่งมักเป็นห้องด้านบน และราคามักจะถูกกว่าโรงแรม
เพนชั่นที่ผมพักเป็นเพนชั่นที่ค่อนข้างเก่าและเงียบมาก แต่คืนที่ผมนอนนั้นเหมือนมีผมกับอีกห้องหนึ่งที่อยู่ตรงข้ามที่มีคนมาอยู่เท่านั้น ซึ่งเป็นคู่ชายหญิงจากฮังการี
หลังสองทุ่มบริเวณแถวนี้ค่อนข้างเงียบมาก บ้านเมืองมีลักษณะเหมือนยุโรปยุคกลาง และดูลึกลับพอสมควร จะมีเพียงแต่ร้านเหล้าไม่กี่ร้านที่เปิดถึงดึก
จากนั้นผมก็เริ่มเก็บข้าวของที่กระจัดกระจายกลับเข้าหีบให้เหมือนเดิม แต่ในระหว่างที่เก็บผมก็ได้ยินเสียง กึก ๆ กักๆ จากนอกห้องอีก ซึ่งตอนนั้นผมคิดว่าเป็นคนอีกห้องกำลังเปิดห้องของเขา ... แต่ว่า
เสียงเปิดห้องทำไมดังไม่หยุด ผมเลยตัดสินใจไปส่องดูจากรูส่องประตู ผมก็เห็นคนใส่ชุดดำแบบมีฮูด เหมือนกำลังไขประตูห้องผม.... แต่ผมตอนนั้นไม่เห็นหน้าเขาเพราะเขากำลังก้มหน้า และฮูดบังไว้
ผมตระโกนออกไปบอกว่า " Hi , You are opening the wrong room, this room is occupied" แปล.."คุณกำลังเปิดห้องผิด ห้องนี้มีคนอยู่..."
ทุกอย่างเงียบลง ผมเลยส่องไปที่รูประตูอีกคราวนี้ผมไม่เห็นใครอีก ผมตัดสินใจเปิดประตูห้องออกมาดูเนื่องจากกลัวเป็นผู้ชายห้องตรงข้ามมาเมาล้มหน้าห้องผม แต่เปิดมาไม่เห็นใครและหันซ้ายขวาก็ไม่เห็นใคร..."อ้าว หายไปไหนว่ะ" ผมคิดในใจ
จากนั้นผมก็กลับมาเก็บของที่กระจัดกระจายจากหีบหล่นต่อจนเสร็จ เมื่อเก็บของเสร็จแล้วผมตั้งใจจะไปลั้างมือล้างหน้าล้างตา แล้วนอนต่อ....
" แอ๊ดดดดด" เสียงบานหน้าต่างเปิดอ้าดังลั่นเพราะลมเริ่มแรงจากด้านนอกดันบานหน้าต่างที่ผมเปิดเเง้มไว้ หิมะตกเบาๆ ลมภายนอกที่เย็นเฉียบมา กระทบหน้าผม ก่อนที่ผมจะเอื้อมมือไปปิดและล็อกหน้าต่างก่อนกลับไปเข้าห้องน้ำ
"ซู่!!!!....." เสียงเหมือนน้ำก๊อกไหลเองจากห้องน้ำโดยที่ผมยังไม่ได้แตะเซ็นเซอร์.... อ้าว "อะไรว่ะเนี่ยะ เซ็นเซอร์ห่วยจัง" ผมแอบคิด แต่ก็ล้างมือต่อก่อนออกจากห้องน้ำผมตัดสินใจปิดวาล์วน้ำเลยดีกว่า จากนั้นผมก็เดินกลับไปที่เตียง
"กักๆๆๆๆ" เสียงประตูดังอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งทำให้ผมกลับไปส่องที่รูประตูอีกครั้ง อ้าว!! เป็นคนใส่ฮูดชุดดำคนเดิม ผมเลยตะโกนออกไป "Wrong room, your room is opposite" แปล "ผิดห้อง ห้องคุณอยู่ฝั่งตรงข้าม".. และเสียงก็หายไปอีก ผมเริ่มรู้สึกแปลกนิดๆๆ ป่านนี้ยังเข้าห้องไม่ได้อีกว่ะ
ได้เวลาหลับสักทีซินะ... แล้วผมก็เอนตัวนอน หลังจากนั้นผมงีบไปสักพักก็ได้ยินเสียง "หวีดดดดดดด"
ท่อน้ำหวีดดังลั่นทำให้สะดุ้งตื่นอีก ตื่นมาดูเวลามันเป็นเวลาตี 3:45 ผมเลยลุกไปห้องน้ำเพื่อเข้าไปดู ก็ไม่มีอะไรและเสียงหวีดได้เบาลงและหายไป ผมก็ยังคิดว่าคงเป็นเพราะบ้านเก่า พอมีคนใช้น้ำท่อน้ำเลยหวีด
ตื่นมาละงั้นเลยต้องทำธุระเบาซะหน่อย เมื่อเสร็จธุระ ระหว่างจะกลับไปนอนต่อ อารมณ์ไหนไม่ทราบได้เดินไปส่องที่รูส่องประตูอีก
อ้าว....
คนใส่ฮูดชุดดำยังยืนอยู่หน้าห้องผม คราวนี้เห็นหน้าเป็นฝรั่งหน้าผอมและผิวขาวซีดมากๆๆ แต่สายตาเขาก้มมองพื้น และที่สำคัญเขาไม่ใช่ผู้ชายที่มากับแฟนห้องตรงข้าม
ผมตกใจนืดๆ และนี่เป็นครั้งแรกที่นึกถึง"สิ่งเหนือธรรมชาติ..." ปกติผมเป็นคนไม่ค่อยคิดเรื่องผี หรือกลัวผีอะไรแบบนี้ แต่ผมก็ยังคิดว่าอาจเป็นโจรมากกว่านะครับ อย่างไรก็ตามประตูมีกลอนด้านในแล้วผมก็ล็อกหมดเเล้วเลยสบายใจระดับหนึ่ง จึงกลับมานอนต่อ แกล้งลืมๆว่าใครมาอยู่หน้าห้อง
คราวนี้นอนถึงเช้าหกโมงครึ่ง สรุปว่านอนน้อยมากครับ
แต่จริงๆมาครั้งนี้ผมก็ประทับกับประวัติเจ้าชาย วลัตแดรกคูล ที่ 3 นะครับ ท่านถูกส่งไปเป็นเหมือนองค์ประกันให้อาณาจักออตโตมาน ( Ottoman) โดยพ่อของวลัต เเดรคูลที่สาม ยังปกครองแคว้น Wallachia แต่ส่งบรรณาการ และสวามิภักดิ์ ต่อ Ottoman
เมื่อ วลัต แดรกคูล ที่สาม ขึ้นครองแคว้นต่อจากพ่อ วลัต แดรกคูลที่สอง เขาก็ต่อต้าน Ottoman และประกาศเป็นอิสระจากออตโตมัน จนออตโตมันได้ส่งกองกำลังมาโจมตี Wallachia อีกครั้งในเดือนกุมภาพันธ์ ปี 1462
และสงครามครั้งนี้ ได้สร้างชื่อให้ วลัต แดรกคูลที่สาม ให้เรื่องชื่อเนื่องจากสามารถฆ่าทหาร Ottoman and Hungary ถึง หมื่นคนได้ภายในหนึ่งคืน... นั่นเป็นที่มาของความน่ากลัวของ วลัต แดรกคูลา และเป็นที่มาของตำนานแดรกคูลา
บางตำนานเชื่อว่า วลัต แดรกคูลที่สามได้ขายวิญญาณ ให้ผีดิบ( Vampire) ในภูเขาคาร์เพเที่ยน ดังนั้น วลัต แดรกคูลาที่สาม จึงเป็นผีดิบที่สามารถฆ่าทหารนับหมื่นได้...
ผมไม่แน่ใจว่านี่อาจเป็นสาเหตุที่ Bram Stoker เอาไปแต่งหนังสือหรือเปล่า แต่ที่แน่ๆ ฮอลลีวู้ดเอาเรื่องแดรกคูล่าของ Bram Stoker มาทำหนังจนโด่งดัง ทุกคนบนโลกนี้เลยรู้จัก ท่านเคาท์แดรกคูลา
แค่หลังจาก วลัต แดรกคูลที่สามเสียชีวิตในสงครามในปี 1477 Wallachia และ Transylvania ก็สลับกันอยู่ภายใต้อิทธิพลของ ออตโตมัน, อาณาโรมันอันศักดิ์สิทธ์, ออสเตรีย และ โปแลนด์
ต่อมาในปี 1593 มิคาเอล ผู้กล้า (Michael The Brave) ก็สามารถรวบรวมคนพูดภาษาโรมาเนียเข้าด้วยกัน และสร้างอาณาจักรดาเซีย ( Kingdom of Dacia) ขึ้นมาได้ ซึ่งเป็นอาณาจักรเริ่มต้นของ ราชอาณาจักรโรมาเนียในเวลาต่อมา ซึ่งพื่นที่รวมถึงประเทศมอลโดว่า โลกนี้เลยมีประเทศโรมาเนียเลย
เมื่อตื่นขึ้นมาเสร็จ ผมก็อาบน้ำล้างแปลงฟันเพื่อลงไปทานอาหารเช้าก่อนไปขึ้นรถบัสไปเมืองบราซอฟ
ผมลงมาทานข้าวเช้า ก็ได้เจอคู่หนุ่มสาวชาวฮังการี ผมเลยถามว่า "เมื่อคืนนอนหลับดีหรือไม่"
ผู้หญิงฮังการีรีบตอบ " ฉันจะเช็คเอาท์ละนะ ฉันว่าเธอควรรีบออกเช่นกัน"
ผมถาม "ทำไมหรอ" ...... เธอตอบว่า "เมื่อคืนมีผู้ชายใส่ฮู้ดชุดดำ มาเคาะห้องฉันทั้งคืนเลย.....เค้าเป็นใครไม่รู้และฉันไม่แน่ใจเขาเป็นคนหรือเปล่า"
ผมนิ่งเงียบไปสักพัก เพราะขนลุกนิดๆ แล้วตอบว่า"ผมกำลังจะไปเมืองบราซอฟละหลังทานอาหารเช้าเสร็จ"
เธอตอบว่า "นั่นเป็นความคิดที่ดี เรากำลังไปเมืองซิบิว (Sibiu)" ซึ่งซิบิวเป็นเมืองที่ผมพึ่งไปมาก่อนมาที่นี่
จากนั้นผมก็มไปถึงท่ารถและนั่งรถไปเมืองบราซอฟ ซึ่งใช้เวลาชั่วโมงกว่าๆ ก็ถึง
บราซอฟ เป็นเมืองที่สวยงามและดูขลัง คล้าย ซิบิว (Sibiu) ซึ่งเป็นอีกเมืองในทรานซิลวาเนียที่ผมชอบและพึ่งไปมา ดูรูปนะครับ
สุดท้ายนี้โรมาเนียเป็นประเทศที่น่าไปมาก แม้นว่าประสบการณ์ในประเทศนี้ทำให้ผมหลอน นิดๆก็ตามครับ
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
