~ สิ่งดีๆ ของความรู้สึก ~
“แม่ครับๆ พรุ่งนี้มีงานโรงเรียนแล้วนะแม่ ปีใหม่นี้คุณครูให้ใส่ชุดแฟนตาซีไป พร้อมกับเอาของขวัญไปจับฉลากด้วยครับ”
แม่ได้แต่มองแววตาตื่นเต้นของเด็กวัยเจ็ดขวบ ที่จะได้ไปงานปีใหม่ ภาพที่เห็นลูกใส่เสื้อผ้าตามจินตนาการของเด็กพร้อมกับถือกล่องของขวัญไปร่วมสนุกกับเพื่อนที่โรงเรียน
แต่ในหัวก็คิดถึงเงินในกระเป๋า กับราคาชุดที่สูงลิบ ที่สวนทางกับค่าใช้จ่ายในบ้าน ไหนจะค่ากิน ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ายารักษาโรคเก๊าท์ของสามีอันแสนแพง ที่หวังว่าในอนาคตไกลๆ จะราคาถูกลง แต่ตอนนี้มันไม่ใช่
“ไม่เป็นไรลูก แต่งตัวเถอะ เดี๋ยวเราไปตลาดกัน” แม่บอกและลูบหัวอย่างเบามือ
แม่พาไปตลาดที่เราเคยไปอยู่บ่อยๆ แต่วันนี้แม่พาไปร้านขายผ้า แม่เลือกผ้าอยู่ไม่นาน เห็นคนขายพับผ้าชิ้นแรกทบไปมาหลายชั้น คงจะยาวอยู่ ส่วนผ้าอีกชิ้นเป็นผ้าผืนไม่ใหญ่มา และแม่ก็พาไปร้านขายขนมที่เคยแค่เดินผ่าน แต่วันนี้แม่เข้าไปซื้อคุกกี้กล่องใหญ่ แล้วให้คนขายผูกโบว์สีแดงไว้ด้านบน
หลังจากกลับมาถึงบ้าน แม่ก็เร่งทำกับข้าวให้เพียงพอสำหรับทุกคนในวันนี้อย่างรวดเร็ว เมื่อเสร็จแล้วก็เรียกเด็กชายไปหา แล้วรีบใช้สายวัดวัดตัว ซึ่งถูกแม่จับให้หันซ้ายหันขวาอยู่หลายรอบ แต่ท่าทางคงสนุก จากนั้นรีบเอาผ้าที่ซื้อมา คลี่ออก เอาการดาษวางทาบ ขีดๆ เขียนๆ ด้วยชอล์กกับไม้บรรทัดโค้ง แล้วกลิ้งด้วยลูกกลิ้ง จากนั้นก็ตัดผ้าออกเป็นชิ้นๆ แล้วแม่ก็นั่งขลุกอยู่ที่จักรเย็บผ้า
“เอ้า เช้าแล้ว รีบตื่นไปโรงเรียนกัน วันนี้มีเรื่องสนุกรออยู่นี่” เสียงแม่ปลุกเร็วกว่าทุกวัน
เด็กชายอาบน้ำเสร็จแล้วเดินมาแต่งตัว แล้วต้องดีใจตาลุกวาว สิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้ามันไม่ใช่ชุดนักเรียนเหมือนทุกวัน แต่เป็นชุดเสื้อแขนยาวผ้ามันสีแดง มีแถวขาวที่สาบหน้าพร้อมที่ข้อมือและปก กางเกงขายาวสีเดียวกับเสื้อ ขอบยางยืน พร้อมขอบขาวที่ข้อเท้า ที่สำคัญ มีหมวกสีแดงปลายแหลมตัดขอบขาวที่ฐาน
เด็กชายรีบใส่ชุดเสื้อผ้าด้วยความดีใจ
“นี่ เห็นมั้ย เอาสำลีติดเป็นหนวดเคราก็เรียบร้อย แค่นี้ก็เป็นแซนตาครอสได้แล้ว” แม่บอกพลางหยิบสำลีใส่กระเป๋า
“เอากล่องคุกกี้ใส่ในถุงนี่ แล้วก็แบกไป เวลาจะจับของขวัญก็ค่อยเปิดออกมา เป็นอย่างไง เก๋มั้ย” แม่พูดพร้อมกับยิ้ม แต่ดูตาไม่ค่อยแจ่มใสเหมือนทุกวัน
-แม่นั่งเย็บชุดแฟนซีให้ทั้งคืน
แม่เป็นซุปเปอร์แมนแน่ๆ -เด็กชายคิด
-เฟซบุ๊ก เป็นสื่อโซเชียลมีเดียที่คอยเก็บข้อมูลของเราที่บันทึกไว้ทุกอย่าง และคอยเตือนอยู่ตลอดเวลา-
ชายหนุ่มถูกปลุกตั้งแต่ก่อนพระอาทิตย์ขึ้นจากเสียงข้อความเข้าของวันแรก เขาลุกขึ้นไปหยิบโทรศัพท์มือถือ เห็นคำสวัสดีปีใหม่ที่ส่งถึงกันของแต่ละกลุ่ม
เขาเปิดเข้าไปดูข้อความเฟซบุ๊ก เห็นภาพและความคิดที่เขียนไว้เมื่อสี่ปีที่ผ่านมา
แล้วเขาก็ขออนุญาตตัวเองนอนหลับตาอิ่มเอมกับภาพนั้นต่อ..อีกนิด
ก่อนที่จะลุกขึ้นไปพบสิ่งดีๆ ในปีใหม่
#เล่าไปตามเรื่อง
๒๘ ก.ค. ๒๕๖๒
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
