3 ส.ค. 2019 เวลา 08:38 • ธุรกิจ
โซเชียลทำให้เราจนลง
พอดีมีน้องคนนึงทักมาปรึกษาว่า ขายของออนไลน์มาได้เกือบปีแล้ว แต่รู้สึกว่าไร้อนาคตมากเลย เค้าควรจะทำยังไงต่อดี
ผมเลยถามกลับไปว่า คำว่า "ไร้อนาคต" ของเมิงเนี่ย มันคือยังไงวะ
เค้าบอกว่า ขายมาเป็นปี กำไรยังได้ไม่ถึงเดือนล่ะแสนซักที วนอยู่แถว 5-8 หมื่น มาเกือบจะปีนึงแล้ว
อีเหี้ย ไม่น้อยนะ ถ้าวัดกันกับรายได้เฉลี่ยของคนทำงานทั่วไป เมิงแม่งระดับผู้จัดการเลยนะ
ใช้ชีวิตเรทค่าครองชีพของเมืองไทยได้สบาย
อาจจะเพราะผมโชคดีเกิดมาในยุคที่ไม่มีโซลเชียลมีเดีย เริ่มทำธุรกิจในยุคที่เฟสบุคก้อยังไม่บูม
เรามีเวลาอยู่กับตัวเองเยอะมาก คนอื่นที่เราอยู่ด้วยก้อเปนแค่ช่วงที่ไปทำงานประจำ หรือ กับเพื่อนฝูงเวลานัดเจอกัน
ทำให้เราไม่สามารถเปรียบเทียบอะไรกับใครได้ง่ายเหมือนทุกวันนี้ อย่างดีก้อไอ้คนที่นั่งข้างๆกันในที่ทำงานนั่นแหละ
เลยมีกิจกรรมนึงที่สนุกมากคือการแอบดูสลิปเงินเดือนเพื่อนที่เข้าทำงานงานพร้อมๆกัน แล้วก้อมานั่งอิจฉากัน เวลามีใครได้โอที หรือเบี้ยเลี้ยงเยอะกว่า
แต่ยุคนี้อะไรๆมันเปลี่ยนไป เราใช้เวลาเกือบทั้งหมดในชีวิตในแต่ล่ะวันของเรา
"ส่องคนอื่น"
ผ่านเฟสบุค ไอจี หรือ ทวิตเตอร์ เราผลาญเวลาในชีวิตของเราไปกับการ "เปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น" จนเหลือเวลาไว้ "มองตัวเอง" น้อยมาก
สมัยผมเริ่มขายของออนไลน์แรกๆ กำไรสุทธิต่อเดือนของผมก่อนหักรายอยู่ที่ประมาณ 9000 ถึง หมื่นนิดๆ
ตอนนั้น แทบไม่เคยรู้สึกเลยว่าตัวเองหาเงินได้น้อย
เพราะความรู้สึกที่ว่า "กรุก้อใช้พอนี่หว่า"
มีแอบคิดด้วยนะว่า กรุแม่งก้อเก่งเหมือนกันนะเนี่ย อ่านเอง ฝึกเอง ทำเอง มาได้ขนาดนี้ ถ้าเทียบกับคนขายของออนไลน์ด้วยกัน กรุว่า กรุน่าจะติด Top 5 ของประเทศ เลยแหละ
แต่พอเริ่มไปเจอคนอื่น เริ่มมีเฟสบุค เริ่มเหนยอดขายของคนอื่น เริ่มเหนวิถีชีวิต เหนบ้าน เหนรถ ของคนอื่น
นั่นเปนจุดเริ่มต้นเลย
ที่ผมรู้สึกว่า ผมจน
จนลงจนแทบไม่อยากจะมีชีวิตอยู่
ผมเริ่มวิ่งไล่หาความสุขที่ไม่ใช่ของตัวเอง บ้าทำงาน หาเงิน เริ่มซื้อของแพง เดินทางรอบโลก ซื้อรถคันใหญ่
สิ่งที่ได้กลับมาคือ "ไม่เหนมันจะสุข" เพิ่มขึ้นเลย
"เพราะมันไม่ใช่เรา"
ความสุขของผม คือการนอนโง่ๆ ดูซีรีย์อยู่กับบ้าน เล่นกับลูก คุยงานกับน้องๆในทีม แล้วจัดไลฟคุยกับคนที่เราเองก้อไม่ค่อยรู้จัก
พาคนในบ้านเข้า รพ เอกชนได้ ยามเจ็บป่วย
และที่ตลกคือ ความสุขนี้
"ไม่ต้องมีเงินเยอะมากก้อทำได้"
หามาตรฐานของตัวเองให้เจอ เลิกเปรียบเทียบกับชาวบ้าน
"ความสุขไม่มีหน้าตา"
โคตรไร้สาระเวลามีใครมาบอกว่า ความสำเร็จมันหน้าตา เปนแบบนั้น แบบนี้
จำไว้ "เมิงเท่านั้นที่รู้"
เพราะความสุข ความสำเร็จ เปนเรื่องส่วนบุคคล
จะใช้ชีวิตแบบไหน ใช้เงินเงินเท่าไหร่ เราออกแบบได้
แต่ขอให้มันออกมาจากใจเราเองจริงๆ ไม่ใช่การไปลอกความสุขของคนอื่นมา
รักนะ รู้อ่ะเนอะ
คยต
โฆษณา