' คุณธรรมกตัญญูพลิกชีวิต '
พี่ชายวัย 44 ปี มุ่งหน้าไปวัชรพล เป็นช่วงเวลา 20:00 นาฬิกาของวันศุกร์ ไม่ต้องถามเรื่องการจราจร ติดสุดๆ
ใช้เวลาช่วงรถติดเพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์ชีวิต เนื้อหาของพี่คนนี้น่าจะเป็นบทพิสูจน์ที่มีตัวตนจริง ในเรื่องความกตัญญูต่อบุพการี
จบมัธยมศึกษาปีที่ 6 ด้วย 'กศน' วัยเด็กคุณพ่อมักจะให้ไปทำงาน พ่อพี่ไม่มีเงินส่งเรียน พี่เรียนโรงเรียนวัดมาตลอด
พออายุ 19 ก็ออกจากบ้าน ออกมาใช้ชีวิตคนเดียว เป็นเวลา 10 ปี ไม่เคยกลับบ้าน ในใจยังคิดโทษพ่อเสมอว่าทำไมเราไม่โชคดีเหมือนเด็กคนอื่นๆ
วันหนึ่งมีจดหมายจากน้องสาวส่งมา พี่ก็ไม่รู้ว่าเค้าเอาที่อยู่มาจากไหน เนื้อความประมาณว่า
พี่ทำไมไม่กลับบ้าน ตอนนั้นพี่อายุ 29 ปี รุ่งขึ้นพี่ตัดสินใจกลับมาที่บ้าน
สิ่งที่เห็นคือ ทุกอย่างเปลี่ยนไป ได้แก่ พ่อแม่ดูแก่กว่าที่เราจำได้ บ้านทรุดโทรม ก่อนกลับพี่ตัดสินใจขอขมาท่าน ด้วยการล้างเท้าและกล่าวคำขอขมาพร้อมทั้งนำดอกไม้มาขออโหสิกรรม
ยกเท้าขึ้นเหนือศรีษะ
"น้องเชื่อไหม?...พี่กลับมา อะไรๆก็ดีขึ้น จากที่เงินไม่คล่องมือ ทุกอย่างกลับตาลปัตร"
พี่ส่งเงินให้ท่านทั้งสองเดือนละ 25,000 พี่ไม่ถามว่าจะเอาไปทำอะไร บอกไว้ว่า อยากกินอะไรก็กิน
พี่ซื้อบ้านที่ วัรชพล สามารถปิดได้ภายใน สองปีครึ่ง คิดว่าน่าจะเป็นผลบุญจากการที่เราชอบทำบุญด้วย คือ แม่พี่สร้างศาลาไว้ในหมู่บ้านเพื่อให้คนมารอใส่บาตรพระตอนเช้า งานบุญอะไรที่แม่อยากทำพี่ไม่เคยขัด
พี่ขอบอกเลยว่า บุญจากการดูแลพ่อแม่นี่แหละที่เปลี่ยนชีวิตพี่
"ยังคิดในใจเลยนะ จะทำทุกอย่างเพื่อทดแทนเวลา 10 ปีที่ ทำหายไป"
ก่อนลงจากรถผมมอบหนังสือให้พี่เค้า เพื่อขอบคุณเรื่องราวอังทรงคุณค่าในครั้งนี้
ท้ายสุดนี้ หากใครที่ทำอยู่แล้วเรื่องการดูแลบุพการีผมขออนุโมทนาบุญด้วยนะครับ
เรื่องเล่าหลังพวงมาลัย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
