#วันแรกที่ได้พัก #บันทึกไว้ในความทรงจำ
ก่อนอื่นแนะนำตัวก่อน ... ผมชื่อเกริก ... อายุ 34 ปี ... จบตรี เศรษฐศาสตร์ ม.หอการค้าไทย จบโท เศรษฐศาสตร์ ม.เกษตรศาสตร์
อาชีพหลักปัจจุบัน พนักงานธนาคาร
อาชีพรอง ผู้บริหาร/ถือหุ้น ร้านอาหาร 2 ร้าน
อาชีพพนักงานธนาคาร ทำงานมาตั้งแต่เรียนจบป.ตรี ปี 2550
อาชีพรอง ร้านอาหารที่ 1 เปิดมาห้าปี สามารถเลี้ยงตัวเองได้แล้ว
ร้านที่สอง เปิดเมื่อ 26 เมษายน 2562
แล้วทำไมหัวข้อว่า...วันแรกที่ได้พัก เพราะ จ. ถึง ศ. ผมทำงานธนาคารอยู่ต่างจังหวัดกับบ้านพัก ส. และ อา. ต้องเข้าไปเฝ้าร้านอาหาร วันนี้วันแม่ จึงได้หยุดพัก 1 วัน
ตอนนี้ที่เครียดคือร้านที่สอง ยังไม่สามารถเลี้ยงตัวเองได้ ซึ่งจากการคาดการณ์ เดือนนี้ สิงหาคม ควรจะสามารถเลี้ยงตัวเองได้
แต่แล้วก็เกิดปัญหาขึ้น จนท้อใจรอบที่ 100 ได้มั่ง 555+ วันเสาร์ที่ 10/8/62 เป็นวันที่ยอดขายน้อยที่สุดเท่าที่เปิดร้านมา
สาเหตุของปัญหามาจาก
1.บริการของฟู้ดแพนด้าหยุด เนื่องจากร้านอยู่ใกล้บริเวณจัดงานเกษตร มอ. ของภาคใต้
2.การจัดงาน ทำให้ลูกค้ากลุ่มครอบครัว ลำบากที่จะเดินทางมาร้าน
3.ฝนตกตลอดวัน
4.ติดกับช่วงหยุดยาววันแม่ น.ศ.เดินทางกลับบ้าน
5.เทศกาล รายอ ของคนนับถือศาสนาอิสลาม
6.เป็นช่วงวันฤกษ์ดี งานแต่งเยอะมากกกก
ซึ่งก่อนจะถึงวันก็ได้ทำใจไว้แล้ว เลยไม่ประหลาดใจมากเท่าไหร่ แต่ก็ต้องขอบันทึกไว้ในความทรงจำ...ว่ามันคือวันที่ใจตกต่ำที่สุดนับตั้งแต่เปิดร้านมา... ซึ่งอารมณ์ที่เกิดขึ้น คือ ยอมรับว่าผิดหวัง หดหู่ แต่ก็พยายามเข้าใจ และเรียนรู้สิ่งที่ผิดพลาด หวังว่าปีหน้าจะรับมือได้มากกว่านี้
ที่จริงอยากจะบันทึกความรู้สึกไว้ทุกวัน...เพื่อที่อีก 1 ปี จะกลับมาอ่าน ว่าเราผ่านอะไรมาบ้าง มีเวลาจะเขียนย้อนหลังเพื่อความทรงใจที่เราจะไม่ลืม^^
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
