~ ชีวิตใต้แผง ~
( ๑ )
.
“เพื่อน ลองรถให้กันหน่อยซิ พรุ่งนี้จะได้ชนะให้ใสๆ” เสียงเจ้าของร้านพูดยวนให้เพื่อนคึก แต่ก็ไม่ได้หวังให้เป็นไปตามที่พูด
.
“ได้เลย สบายมาก ลองมาแล้วตั้งกี่คัน”
.
การแข่งพรุ่งนี้เป็นการวางเงินที่สูงที่สุดเท่าที่เคยแข่งมา ประกอบกับมีผู้เชียร์ช่วยกันลงขันกันอีกหลายคน มันต้องชนะเท่านั้น
.
“เฮ้ย พูดเล่นว่ะ ตัวนี้มันแรงนะ นี่ยกเสื้อสูบใหม่ ขยายกระบอกสูบ ปรับไฟ กันยกคาร์บูเรเตอร์ใหม่ เอาเต็มแม็กซ์เลยนะ...เดี๋ยวลองเอง” เจ้าของร้านพูดด้วยความเป็นห่วง
.
การแข่งรถในสมัยนั้นมีจุดประสงค์เพียงเพื่อต้องการโฆษณาร้านดัดแปลงรถแรงให้มีชื่อเสียงเพื่อมีลูกค้าหลั่งไหลเข้ามาใช้บริการเท่านั้น ส่วนวงนอกจะจับกันตามสนนราคาก็แล้วแต่อัธยาศัย อย่างตึงมือก็เสียรถ ไม่มีเรื่องยา ไม่มีเรื่องเทรดคนซ้อน ให้มากมาย
.
เขาเร่งเครื่องเพื่อวอร์มระบบ เสียงที่แผดก้องออกมาจากท่อไอเสียที่ถูกผ่าและตีกรวยรีดกำลัง มันช่างไพเราะเหมือนกับนักเปียโนกำลังกรีดนิ้วลงบนคีย์
.
จากสูตรที่โมดิฟายมา เจ้าของร้านตั้งใจอยากจะให้มีม้าอีกสักหลักสิบตัวอัดเข้าไปอยู่ในเครื่องที่มีอยู่เดิมสี่สิบตัว ... มันน้อยไป
.
เขาเร่งรอบเครื่องให้สูง ทิ้งตัวไปข้างหน้ากดรถไว้ป้องกันไม่ให้หน้ายกจนหงาย พร้อมกับค่อย ๆ รีดคลัชปล่อยออก ม้าที่มีอยู่ค่อย ๆ กระโจนทะยานออกไปพร้อมกันจนทำให้ล้อหน้าของรถลอยขึ้น จากเกียร์ต่อเกียร์ทำให้ม้าทั้งหมดเร่งฝีเท้าตะบึงไปข้างหน้าราวกับพายุ
.
จังหวะที่เขากำลังโยนตัวเพื่อให้เข้าโค้งได้ เขามองเห็นร่องลึกขนาดพอดีกับความกว้างของหน้ายาง อยู่ตรงหน้า แต่ด้วยความเร็วของม้าหลายสิบตัวทำให้เข้าไม่สามารถจะหลบได้
.
ร่องที่พอดีกับหน้ายางทำให้แฮนด์รถล็อคไปชั่วขณะ และเพียงเสี้ยววินาทีนั้นตัวเขาก็ลอยออกจากรถด้วยแรงเหวี่ยง กระเด็นกลิ้งไปข้างหน้าหลายตลบ มอเตอร์ไซค์ที่พลิกตามมาราวกับม้าทั้งหมดจะพร้อมใจกันกลิ้งมาทับ และลากเขาติดไปด้วยกัน
.
แรงเหวี่ยงได้พาเขาไปไกลจากหลุมที่ไม่ใหญ่ไปกว้างฝ่ามือที่ทำให้เขาเจ็บ
.
เขาเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง เป็นอย่างดี ถึงแม้หัวจะถูกฟาดกับพื้นหลายครั้ง แต่เขาไม่ได้หลับตา
.
เขายังมองเห็นพระจันทร์เสี้ยว ผ่านกระจกปิดหน้าของหมวกกันน็อคที่วันนี้เขาเลือกที่จะใส่มันแทนการรับลมเหมือนทุกครั้ง
.
แต่ขาซิ มันขยับไม่ได้
.
เขาค่อย ๆ ยกหัวขึ้นมาดูก็เห็นสภาพยับเยินขอข้อเท้าที่ผ่านการกระแทกและเข้าไปขัดกับตัวรถ
.
ความเจ็บเริ่มเข้ามาเต็มความรู้สึก
.
หลังจากที่เขาตื่นขึ้นมา เขาก็พบว่าเท้าของเขาไม่เหมือนเดิม และเขาต้องอยู่กับมันเป็นเพื่อนกัน ตลอดที่มีชีวิตอยู่
( ๒ )
.
“ลุยสวนมั้ยคะ ผักสะอาด น้ำจิ้มรสเด็ดนะจะบอกให้”
.
เสียงเรียกลูกค้ายามเช้าของการขายของในตลาดสด ดูเหมือนเป็นวิถีชีวิตที่มีสีสันภายใต้การ 'ทำมาหากิน' ที่วนเหมือนภาพยนต์ฉายซ้ำอยู่เป็นรอบ มีแต่ฉากและตัวละครเท่านั้นที่ยังคงเหมือนเดิมหรือว่าเปลี่ยนไปให้ดูไม่น่าเบื่อ จุดนัดพบของการเริงค้าขายนี้อยู่ที่ลานจอดรถ หน้าตลาดสดที่ภายในไม่ค่อยจะเฉอะแฉะเหมือนรุ่นเก่าที่มองไม่เห็นความแห้งบนพื้นทางเดินแม้แต่จะวางกระทงสังขยา ตลาดสดนี้กำลังปรับปรุงคุณภาพให้เด่นมากกว่าคู่แข่งที่เพิ่งมาเปิดให้บริการฝั่งกระโน้น ด้วยการปรับพื้นที่ใหม่เพื่อให้ตัวละครได้มาแสดงบทบาทได้มากขึ้น ซึ่งมันหมายถึงค่าเช่าพื้นที่สำหรับตัวละครที่จะต้องจ่ายด้วยเหมือนกัน แทนที่จะได้รับ
.
(เ ข า) พ่อค้าขายขนมไทยยืนขาย โยกหัว ตามจังหวะเหมือนไหลเคลิ้มไปกับเสียงดนตรี จากร้านขายแผ่นซีดีเพลงที่เปิดเรียกให้คนซื้อ
.
คนทำข้าวไข่เจียวที่หันซ้ายหันขวายกไม้ยกมือ เหวี่ยงตะหลิว เหมือนผู้อำนวยการเพลงวงออเคสตร้า
.
แผงขายหนังสือเจ้าเดิมที่เป็นจุดนัดพบในการพูดคุยของคนคุ้นเคย เปรียบเหมือน 'ลานสภาหนังสือ' ที่แลกเปลี่ยนการพูดคุยกัน ไม่เว้นแม้แต่แขกประจำผู้แปรปรวนทางความคิดที่น่ารัก
.
ภาพของเด็กนักเรียนที่มาหาซื้ออาหารเช้าก่อนไปโรงเรียนซึ่งเดินไปไม่ห่างเกินครึ่งป้ายรถเมล อีกทั้งคุณครูที่จะเตรียมของไว้ยาวกว่า เพื่อเลยไปถึงตอนเย็นสำหรับครอบครัว ส่วนคนทำงาน และแม่บ้าน ก็จะเตรียมกักตุนไว้กินกันตลอดทั้งวัน ก็มีให้เห็นเป็นสีสันอยู่ทุกวัน
.
“เอาอะไรคะ พี่สาว” เสียงไม่เล็กไม่ใหญ่แต่อ่อนนุ่ม จากหนุ่มกระดูกใหญ่ และดูร่างหนา ที่มีความอ่อนโยนจากดวงตาที่หวานฉ่ำ และเข้มด้วยคิ้วที่ถูกเขียนโก่งขึ้นจนคมกริบ
“เอาแกงฮังเล แล้วก็นี่นะ”
“แกงฮังเล้ ถุงนึ่งเนอะ กับย้ำขนุนโต้ย เอ้าปี้ทิพย์แถมข้าวนึ้งแถ้มห่อกับผักแกล้มโต้ยเน้อ ใส่ฮื้อเปิ้ลไปนั้ก ๆ”
.
การให้บริการลูกค้าระดับได้ใจ โดยไม่ต้องไปเรียนคอร์สเซอร์วิสมายด์ ของพ่อค้าเสียงสวย มีให้ได้ยินอยู่ทุกวันเมื่อเดินผ่านร้านอาหารเหนือที่วางเรียงรายให้เลือกเป็นแถวยาว
.
ขนมไทยที่วางอยู่เป็นแนวในถาดใหญ่สามถาด ทุกอย่างจะใส่กระทงที่ทำจากใบตองสดห่อและพับมุมที่ปลายเข้าหากันเก็บไว้ใต้ฐาน ซึ่งไม่ได้ใช้แม้แต่ไม้กลัดให้ช้ำใบตอง หรือไม่ใช้ลวดเย็บกระดาษที่ต้องลุ้นว่าเวลาแกะแล้วมันจะกระเด็นหลงติดในขนมและหลุดไปตำในลำคอเมื่อไหร่ก็ได้เวลากิน ลดการใช้ถ้วยพลาสติกเพื่อช่วยโลกอีกทาง แต่ก็ยังคงต้องใช้ถุงพลาสติกเพื่อให้ลูกค้าได้หิ้วกลับไปได้สะดวก
.
พ่อค้ากำลังง่วนกับการหยิบขนมใส่ถุงตามออร์เดอร์ที่ลูกค้าสั่ง แขนที่มีกล้ามเนื้อกว้างใหญ่พอที่จะวาดลวดลายศิลปะได้รอบแขนตั้งแต่หัวไหล่จนถึงข้อศอกที่เห็นได้จากเสื้อกล้ามแฟชั่นที่ใส่ และอีกข้างหนึ่งก็เป็นการละเลงหมึกอย่างหลากหลายจนมองไม่เห็นสีเนื้อจริง ที่ลูกกระเดือกยังมีการสักยันต์ลง 'นะ' ตามความเชื่อ ถึงแม้ว่าจะฉีกจากงานแฟนตาซีที่ฝังไว้บนต้นแขนทั้งสองข้าง แต่ดูแล้วก็เข้ากันได้ดีกับหนวดเข้มที่คาดไว้เหนือริมฝีปากบน
.
“เอาอะไรดีครับ นี่เป็นขนมถั่วกวน เผือกกวน อันนั้นข้าวเหนียวเปียก กระทงละสิบแปด สองกระทงสามสิบห้า อีกถาดเป็นข้าวเหนียวหน้าสังขยา อันนี้ข้าวเหนียวหน้ากุ้ง ถัดมาเป็นข้าวเหนียวปลา กระทงละสิบบาท รับเท่าไหร่ดีครับ”
.
ส่วนแม่ค้ากำลังพัลวันกับการห่อข้าวเหนียวใส่กระทงพร้อมแต่งหน้าขนม ผมยาวที่ถูกรวมดูไม่ให้รุงรังและสกปรกเวลาขายของ ประกอบกับรอยสักที่มีอย่างประปรายตามผืนหนังขนาดเจ้าเนื้อ ดูแล้วไม่เข้มเต็มพื้นที่ แต่ก็ไม่น้อยจนดูโหลงเหลง ใบหูที่ถูกเจาะเรียงจากติ่งหูเหมือนกับรางไม้แขวนเสื้อ พอจะบ่งบอกได้ถึงเส้นทางการโลดแล่นของความคึกคะนองชีวิตที่ผ่านมา ดูแล้วช่างขัดแย้งกับภาพการเรียกลูกค้าได้อย่างอ่อนโยน
.
“ข้าวเหนียวเปียก สอง ถั่วกวน หก สังขยากับหน้ากุ้งอย่างละสาม จ๊ะ”
.
ด้วยพื้นที่ยืนเท่าแมวนอนหวดจากการกำหนดพื้นที่ขาย ยืนก็แทบจะแนบเนื้อกันอยู่แล้ว ความรีบหยิบจับประกอบกับความไม่ทันได้ระวัง จึงทำให้ทั้งคู่ชนกันอย่างจัง ขนมอีกส่วนที่จะเตรียมเอามาลงในถาดหล่นร่วงหมดลงพื้นคว่ำหน้าจนกระทงหงายเก็ง
.
ทุกอย่างดูเหมือนภาพยนตร์ที่ถูกหยุดฉายอยู่กับที่ เหงื่อหลายเม็ดที่มีเกาะอยู่จากการเหนื่อยและร้อนจากการยืนขาย ยิ่งย้ำให้ความรู้สึกนั้นรุนแรงมากขึ้น เพราะขนมที่พื้นนั้นมันเอามาขายไม่ได้แล้ว หมายความว่าทุนที่เพิ่มขึ้นในวันนี้!
.
ไม่มีการต่อว่ากัน..
.
ไม่มีการโกรธกัน..
.
ทุกอย่างถูกเก็บให้เรียบร้อยโดยแม้ค้า
.
แล้วพ่อค้าก็ก้มดูอะไรบางอย่างใต้โต๊ะวางขนม เหมือนเดิมอย่างเป็นจังหวะที่ทำมา พร้อมกับใช้เท้าที่บิดงอเขี่ยเล่นกับขาลูกชายวัยขวบกว่าที่นอนดูดนมขวด 'ดุ๊กดิ๊ก' บนเสื่อสีคล้ำด้วยความเอ็นดู เหมือนเชื่อมสายสัมพันธ์กันตลอดเวลา
.
'ไม่เป็นไร เสียอะไรก็ได้เสียไป อย่าเสียกำลังใจก็แล้วกัน กำลังใจเราอยู่ตรงนี้นี่!'
#เล่าไปตามเรื่อง
๑๔ ส.ค. ๒๕๖๒
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
