23 ส.ค. 2019 เวลา 02:11 • ไลฟ์สไตล์
คุณเปิดประตูเข้ามายังภายในร้าน
คุณส่งยิ้ม แล้วเดินผ่านเลยไป
คุณเลือกที่จะนั่งยังเก้าอี้ตัวนั้น
ตัวที่เยื้อง ๆ กับที่ฉันนั่ง
คุณนั่งลงยกมือขึ้นมาทัดผม
ก่อนจะล้วงหาอะไรบางอย่างในกระเป๋าใบเล็กนั้น
หูฟังนั่นเองที่คุณเลือกจะหยิบมันขึ้นมา
ก่อนจะเสียบมันเข้าไปยังช่องเสียบข้างมือถือ
คุณนั่งนิ่ง ดูจดจ่อกับหน้าจอสี่เหลี่ยมตรงหน้า
คุณทัดผมที่หล่นล่วงลงมานั้นอีกครั้ง
ฉันจ้องมองผ่านเพียงสายตา
นั่งหัวเราะขบขันกับกลุ่มเพื่อน
แต่คุณก็ยังนั่งนิ่งจดจ่อกับสิ่งเดิมนั้น
วันนี้เราเจอกันอีกแล้วสิ
หรืออาจจะเป็นด้วยความบังเอิญ
ที่ฉันฝ่าสายฝนพรำมายังร้านแห่งนี้
คุณที่นั่งอยู่ก่อนหน้ากับหูฟังที่เสียบหูอยู่นั้น
ฉันเลือกที่จะนั่งยังโต๊ะตัวว่างข้างคุณ
แต่สุดท้ายสายฝนก็พาคุณกลับไปยัง ณ ที่เดิม
คุณเดินออกจากร้านไป
ส่วนฉันที่พึ่งหนีฝนมา
ก็คงทำได้เพียงสั่งเครื่องดื่ม
นั่งมองเก้าอี้กับแก้วใบเปล่าใบนั้น
ที่ยังคงวางแช่ไว้อยู่บนโต๊ะกระจกตัวนั้น
ก่อนจะคิดเรื่องราวดี ๆ นี้ได้
และอยากพิมพ์บันทึกมันไว้อย่างนี้
ก่อนที่ความรู้สึกที่มีนี้จะหายไป
แค่อยากพิมพ์มันเอาไว้อย่างนี้
จนกว่าเราจะได้บังเอิญเจอกันอีกครั้ง
ถ้าหากวันนึงฉันมีโอกาส
บังเอิญได้เจอคุณอีกครั้ง
ฉันจะนั่งอยู่ตรง ณ ที่เดิมตรงนั้น
เก็บเกี่ยวเรื่องราวที่อยู่ตรงหน้าให้ได้มากที่สุด
แล้วปล่อยมันไว้เป็นภาพความทรงจำ
ผ่านตัวอักษรแล้วนำมาเล่าเป็นเรื่องราว
ที่ฉันอยากจะเก็บไว้อย่างนี้ต่อไป
หากสักวันนึงฉันแอบกลับมาอ่านมันเข้า
ฉันก็คงจะแอบคิดว่าตัวเอง
อาจกลายเป็นพวกโรคจิต
หรืออะไรสักอย่างที่นั่งมองคนอื่น
แล้วแอบเก็บบันทึกอากัปกิริยาเขา
แอบเอามาพิมพ์อะไรติงต๊องแบบนี้
แต่ฉันก็ชอบนะ ชอบที่จะเก็บเกี่ยวเรื่องราวรอบตัว
ก่อนจะปล่อยให้มันผ่านไป แล้วไม่ได้อะไรกลับมาเลย
ฉันชอบนะ ถ้าหากวันนึงจะเขียนและเล่ามันไปเรื่อย
จนอาจจะทำให้คนอื่น ๆ เบื่อ แต่ก็ช่างเถอะ
เดี๋ยวฉันก็อาจจะลบมันทิ้ง แล้วคัดลอกมันไปเก็บไว้
ณ ที่ใดที่หนึ่ง 'ห้องของความลับ' ก็ได้ ^^
ห้องที่ฉันจะเปิดและปิดมันได้แต่เพียงผู้เดียว
ขอบคุณวันนี้ที่ฝนพรำ ^^
22.08.2562
19:38 น.
#กูนี่แหละเขียน
#Bantuek28
โฆษณา