25 ส.ค. 2019 เวลา 09:52 • นิยาย เรื่องสั้น
รอดตายเพราะโก้ปั่น
ราว 12 นาฬิกาเศษ
.... :"โก้ปั่นแก้วนึง จา"
ภาพ:pixabay
ก่อนหน้านั้น
ลุงแนบแกเป็นคนขยันหลังจากกินมื้อเช้าเสร็จ
แกก็รีบออกจากบ้านไปทำงานในสวนแต่เช้า
ตกบ่ายก็ยังไม่กลับเพราะเกรงว่างานจะไม่เสร็จ
เดี๋ยวภรรยาจะว่าเอา แกเป็นคนขี้เกรงใจภรรยา
เพราะยังมีงานอื่นให้ทำอีกเยอะแยะตามประสา
ชาวไร่ ชาวสวน
เวลาผ่านไปราวบ่ายโมงเศษ
ทั้งเหนื่อยทั้งหิวนึกน้อยใจภรรยาอยู่ว่าทำไม
ไม่มาส่งข้าว โทรศัพท์ก็ดันลืมไม่ได้เอามา
กลับถึงเถียงนาพลันสายตามองไปเห็นแก้ว
โก้ปั่นบางอยู่บนแคร่
ยิ้มได้ เอ้อ!เมียไม่ส่งข้าวเอาโก้ปั่นมาให้ก็ยังดี
รู้ใจเราจริง สงสัยคิดว่าเราจะกลับไปกินมื้อเที่ยงที่บ้านเลยไม่เอาอาหารมาด้วย
ไม่แน่ใจจึงถือแก้วโก้ปั่นเดินไปถามตาหน่องซึ่ง
ทำสวนมะม่วงอยู่ข้างๆ
"ตาหน่องเห็นแม่บักจ่อย(ภรรยาลุงแนบ)
ขับมอไซด์ออกมาสวนไหม?
ตาหน่อง:"ไม่เห็นแต่ได้ยินเสียงซาเล้ง(มอไซด์พ่วง)
เข้ามาเพราะมัวแต่ดายหญ้าไม่ได้มอง"
เอ้อ! ค่อยยังชั่วซาเล้งรถแม่บักจ่อยแน่ๆ
ด้วยความเหนื่อยและหิวแกจึงดื่มโก้ปั่นจนหมดแก้ว
แต่เอทำไมมันไม่ค่อยเย็นน้ำแข็งก็ละลายหมด
แล้ว สงสัยจะเอามาให้ตั้งแต่เที่ยงบวกกับอากาศ
ร้อนจัดกระมัง
ขับรถกลับถึงบ้านรีบขอบ อก ขอบใจ ภรรยาเป็นการ
ใหญ่ที่อุตส่าห์มีน้ำใจเอาโก้ปั่นไปให้ทั้งๆที่ อากาส
ร้อนและมีภาระหนักต้องเลี้ยงดูลูกน้อย
ภรรยา:"วันนี้ไม่ได้ออกไปสวนก็พ่อบอกจะมาทานมื้อเที่ยงที่บ้านมิใช่รึ?
ได้ยินคำตอบของภรรยาลุงแนบแทบเป็นลมล้มลง
ไปกองกับพื้น
นี่!กรูกินโก้ปั่นของใครตายละหว่าซัดไปจนหมดแก้ว
ลุงแนบ:"แม่ๆ ถ้าพ่อเป็นไรไปอย่าบอกใครนะว่าพ่อ
ตายเพราะโก้ปั้น"
อีกฝากหนึ่ง
แวว:"เฮ้ยเม้งจอดๆรถก่อน กรูลืมโก้ปั่น แม่ม!
กินไปหน่อยเดียวเอง"
เม้ง(สามีแวว):"ชั่งมันเถอะที่ร้ากเราได้มาทั้งมีด จอบ เสียม ถ้วย ชาม คุถัง กะละมัง หม้อ
แค่โก้ปั่นแก้วเดียวอย่าเสียดายเลย ขืนกลับไปเอา
เดี๋ยวเจ้าของมาเจอจะยุ่ง"
แวว
คือหญิงสาวที่ไม่ค่อยเต็มเต็งมีอาชีพหลักคือ
รับเบี้ยยังชีพคนพิการเดือนละ 800 จากรัฐบาล
ส่วนอาชีพรองคือออกหาลักเล็กขโมยน้อยของชาวบ้านไปขายกับสามีซึ่งก็บ้าพอๆ กันจนชาวบ้านย่านนั้นเขาบ่นเอือมระอา
แววเม้งผู้เป็นแรงบันดาลใจ
หน้าตาไม่ต้องพูดถึงเรื่องความสวยอย่าถามหา
หน้าไม่ล้าง ฟันไม่แปรง
น้ำไม่อาบเป็นเดือนก็อยู่ได้
กลิ่นตัวไม่ต้องพูด ชนิดว่าแมลงวันบินผ่านยังตกลง
มาร้องขอชีวิต แววบอกว่ามันหอมอยู่แล้วอาบทำไม
พร้อมกับยิ้มให้เม้งเห็นฟันเหลืองอ๋อย บางซี่ก็ดำปี๋
"เออ จริงหวะเม้งช่างแม่มเถอะ ถือซะว่าซื้อให้หมา
มันกิน"
พูดไปใช้หลังมือปาดน้ำมูกไป
ลุงแนบขณะนอนรอลุ้นว่าตัวเองจะตายหรือเปล่าเพราะโก้ปั่น
"ฮัดเช้ย! ใครนินทากรูฟระ"
สวัสดี
ปล.เขียนจากเคล้าโครงความจริงกว่า 80 %
ก่อนจะสั่งโก้ปั่นดื่มคราใด คิดถึงหน้าแววด้วยนะจ้ะ อิอิ
เกษตรเอส กรีนอะโกร
หากชอบช่วยกดlike
หากเห็นว่าพอมีสาระ อยู่บ้าง ช่วยกด share
ถ้าอยากให้กำลังใจผมและทีมงานเพื่อสร้างสรร
ผลงานต่อช่วยกดติดตามด้วยนะครับ
ถ้าจะเข้ามาเขียนคอมเม้นท์เพื่อ แนะนำ ติ ชม
หรือให้กำลังใจก็ยินดีครับ

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา