เรื่องสั้น ; คนธรรมดาที่แสนพิเศษ
ผมเป็นเพียงผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง เกิดมาในครอบครัวฐานะปานกลาง เงินมีพอใช้ เหลือเก็บบ้าง ไม่เหลือบ้าง
แล้วแต่เดือน
Cr. Pixabay
“ที่รัก วันนี้มีอะไรทานคะ” เสียงหวานใสของภรรยาแสนสวยของผมเอง เธอสวมกอดผมจากด้านหลัง เธอเอาหน้าซบบนแผ่นหลัง แล้วเอาจมูกเล็กๆถูอย่างหมั่นเขี้ยว
“ของโปรดของคุณครับ” ผมตอบ
แล้วเอี้ยวตัวมองผู้หญิงที่ผมรักสุดหัวใจ เธอยืดแขนบิดขี้เกียจ อ้าปากหาววอด เดินไปห้องนั่งเล่น
ใช่ครับ! ผมแต่งงานแล้ว.... เธอเป็นผู้หญิงหน้าตาน่ารัก รักสวยรักงาม มีชายหลายคนหมายปองเธอ แน่ล่ะ! เธอไม่เคยเห็นผมในสายตาเลย
ฐานะของเราต่างกันไม่มากเท่าไหร่ แต่พ่อแม่ของเธอก็อยากให้ตัวเธออยู่กับคนที่ฐานะดีกว่า
เธอเป็นคนทำงานเก่งมากๆ ฐานะของเธอดีขึ้นเรื่อยๆ ส่วนผมที่เฝ้ามองเธออยู่ก็ไม่เคยคิดจะยอมแพ้เลย ผมทำทุกอย่างเพื่อให้เท่ากับเธอ
ผมผ่านความเหนื่อย และท้อชนิดที่คิดว่า คงไม่ไหวแล้ว อยากหยุดเท่านี้ หากแต่ยามได้เห็นใบหน้าของเธอ เห็นรอยยิ้ม ได้ยินเสียงหัวเราะ เพียงเท่านั้น...
พลังในหัวใจของผมก็กลับมาทันที....
ผมอยากอยู่ใกล้เธอในฐานะผู้ชายคนหนึ่งที่อยากอยู่ใกล้สาวสวย มีเสน่ห์ และมีคุณค่า
ผมอยากดูแลเธอในฐานะสามีที่จะไม่มีวันปล่อยให้ภรรยาต้องเหนื่อย
ผมรู้ว่าเธอชอบใช้ของแบรนด์เนม ชอบใส่เสื้อผ้าสวยๆ ใช้ครีมบำรุงดีๆ ใช้น้ำหอมแพงๆ
ถึงเธอไม่ใช่มหาเศรษฐีแต่คนทำงานเก่งอย่างเธอก็สามารถใช้ได้โดยไม่เดือดร้อน
ผมเองก็ต้องดูแลตัวเองให้เหมือนเธอ ผมถึงจะเข้าใจเธอมากขึ้น
ผมตัดสินใจเดินหน้าสุดพลัง ทำทุกอย่าง สร้างฐานะ และตัดสินใจเดินเข้าไปคุยกับเธอ แสดงความจริงใจให้เธอเห็น และทำให้เธอรู้ว่า ‘ผมเองก็ชอบเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองเหมือนเธอ’
และผมจะเป็นสามีที่ดีที่สุดในชีวิตของเธอ...
“มาแล้วครับ คุณผู้หญิง” ผมวางมื้อเช้าลงบนโต๊ะ แล้วยื่นหน้าไปหาเธอรอรับรางวัลยามเช้า
“ขอบคุณค่ะคุณสามี” เธอหอมแก้มผมดังฟอดใหญ่
“คุณพ่อขาาาา” และแล้วอีกหนึ่งความสุขของผมก็ปรากฎตัว เสียงลากยาวออดอ้อนเช่นนั้นต้องบอกว่า เธอคือลูกคนที่สองของผม
เราแต่งงานกันมายี่สิบปีแล้ว ผมรักเธอมากเกินกว่าจะกล้าปล่อยให้ปัญหาย่างกรายเข้ามาในชีวิตของเรา
เราช่วยกันประคองมาจนกระทั่งมีวันนี้
FarFaLLarR
ป.ล.แค่เรื่องแต่งนะฮะ ปูเป้ยังโสดโปรดอย่าเข้าใจผิดน๊าา
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
