พุทธศาสนสุภาษิต 107
หมวดที่ ๗ ความโกรธ
::::: โกธํ ทเมน อุจฺฉินฺเท :::::
พึงตัดความโกรธด้วยความข่มใจ
::::: โกโธ สตฺถมลํ โลเก :::::
ความโกรธเป็นดังสนิมศัสตราในโลก
::::: โกธํ ฆตฺวา สุขํ เสติ :::::
ฆ่าความโกรธได้ อยู่เป็นสุข
::::: โกธํ ปญฺญาย อุจฺฉินฺเท :::::
พึงตัดความโกรธด้วยปัญญา
::::: โกธสมฺมทสมฺมตฺโต อายสกฺยํ นิคจฺฉติ :::::
ผู้เมามึนด้วยความโกรธ ย่อมถึงความไร้ยศศักดิ์
::::: ยํ กุทฺโธ อุปโรเธติ สุกรํ วิย ทุกฺกรํ :::::
ผู้โกรธจะผลาญสิ่งใด สิ่งนั้นทำยากก็เหมือนทำง่าย
::::: อนตฺถชนโน โกโธ :::::
ความโกรธก่อความพินาศ
::::: ทุกฺขํ สยติ โกธโน :::::
คนมักโกรธ ย่อมอยู่เป็นทุกข์
::::: อปฺโป หุตฺวา พหุ โหติ วฑฺฒเต โส อขนฺติโช :::::
ความโกรธน้อยแล้วมาก มันเกิดจากความไม่อดทน จึงทวีขึ้น
::::: ปจฺฉา โส วิคเต โกเธ อคฺคิทฑฺโฒว ตปฺปติ :::::
ภายหลังเมื่อความโกรธหายแล้ว เขาย่อมเดือดร้อน เหมือนถูกไฟไหม้
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
