📌บทความที่จะนำตีพิมพ์📌
ใครอยากร่วมบุญ
กรุณาอ่านให้จบครับ ผมจะทยอยส่งให้เค้าจัดรูปเล่ม
แล้ว
' วิถีความคิดที่มีค่ายิ่ง...จากผู้สูงอายุวัย 70ปี '
มันเป็นการขับรถไปรับผู้โดยสารที่ยากพอสมควร ซอยที่ผมกำลังขับรถเป็นซอยทะลุลาดพร้าว มันเชื่อมต่อกับถนนสุทธิสาร
จุดที่มาร์คบนแผนที่คือแหล่งชุมชน เมื่อผมมาถึงมีผู้หญิงคนหนึ่งกำลังโบกมือให้ผม พร้อมถามว่า
"แกร็บใช่ไหมค่ะ?" พูดในขณะที่กำลังมองหน้าผม
"ใช่ครับ" ผมตอบพร้อมมองกระจกหลัง มีรถอีกคันตามตูดมาติดๆ
ซึ่งตอนนั้นเหลียวเห็นผู้หญิงสูงอายุกำลังจะขึ้นรถ ซึ่งผู้หญิงคนที่เรียกรถเปิดประตูให้
"ม๊าขึ้นรถค่ะ พี่ค่ะช่วยไปส่งแม่หนูตามหมุดด้วยนะค่ะ" เธอพูดพร้อมกับทำท่าเร่งรีบ
หลังจากปิดประตูรถผมก็เดินหน้ามาก่อน สถานการณ์ตอนนั้น มันเป็นซอยแคบ ช่วงปากซอยพอดี ซ้ายมือเป็นรถขายผลไม้ ขวามือเป็นวินมอไซค์จอดอยู่ รถคันหลังก็ขับตามมาติดๆ
ผมตัดสินใจเดินหน้าไปก่อน...
"คุณป้าครับ ข้างหน้ามันออกได้ไหมครับ" ผมถาม
"ได้ค่ะๆ" ป้าตอบ
ผมเดินหน้ามาเรื่อยๆ ผ่านมาหลายซอยก็ว่าจะไปให้สุดทาง ดีหน่อยที่รถที่ตามมาเลี้ยวเข้าซอยย่อยไปก่อน ผมมองเห็นรถเก็บขยะของ กทม กำลังจอดกลางซอยเพื่อขนถ่ายสิ่งปฎิกูล
"จะไปได้ไหมหน้อวว?" ป้าพูดขึ้นมา
"มันจะมีเหตุการณ์ไม่คาดฝันในชีวิตเสมอๆ" ผมพูดกับป้า
ผมต้องกลับรถแล้วออกปากซอยอ่ะครับ ไกลมาก
"ขอให้เหตุการณ์ที่เกิดเป็นเรื่องดีๆนะ อะไร ไม่ดีให้แคล้วคลาด" ป้าพูดพร้อมกับยิ้มให้ผม
เมื่อขับมาถึงถนนใหญ่สักพัก ผมมั่นใจในเส้นทางสำหรับการไปถึงจุดหมาย จึงเริ่มสนทนากับคุณป้า
ก็เพราะว่า...ป้าพูดให้กำลังใจผมในการคิดบวกกับสถานการณ์ที่ไม่ราบรื่น
"คุณป้ามองโลกในแง่ดีเสมอๆแบบนี้เหรอครับ" ผมถามป้า
"ก็ไม่รู้จะเครียดไปทำไม อะไรปล่อยวางได้ก็ทำ" ป้าตอบผมมา
"คุณป้าอายุเท่าไหร่ครับ" ดูคล่องแคล่วและดูไม่แก่นักจึงตัดสินใจถาม
"ปีนี้ป้าก็อายุ 70 แล้วนะ" ป้ายิ้มนิดๆ
"มีเคล็ดลับอย่างไรครับ สำหรับการใช้ชีวิต" ผมว่ามันเป็นประโยชน์มากๆจึงถามคำนี้ไป
"ป้าสวดมนตร์ทุกคืนก่อนนอน ป้าชอบอ่านหนังสือธรรมะ ที่บ้านมีเป็นลังๆ" ป้าตอบผมมา
"ธรรมะสำหรับคุณป้าคืออะไรครับ" อันนี้ผมอยากให้คนสูงวัย 70 ปีแสดงทัศนะ
"ธรรมะเป็นของจริง เรื่องจริงที่สุด ป้าผ่านมา 70 ปีแล้วเจอมาหมด" คุณป้าตอบผมด้วยน้ำเสียงชัดเจน
"แล้วทุกวันนี้มีความสุขไหมครับ" ผมกำลังภาทคนที่มีธรรมะในหัวใจ
"ป้ากับลุง เปิดร้านขายของชำที่บ้าน แก้เหงาได้นะ มีลูกค้าแถวนั้นมาซื้อ หลักๆเลย ได้คุย ไม่เหงา
ลุงกับป้า ก็มีอะไรทำด้วย ทำให้ไม่เบื่อมากนัก
ลุงแกชอบอ่านธรรมะ เก็บหนังสือไว้เป็นลังๆเลย
บางทีก็ให้คนอื่นนะ" ป้าพูดด้วยเสียงเบาๆแต่ชัดเจน
"ผมมีหนังสือธรรมะเป็นของตัวเองด้วยนะครับคุณป้า" ผมเอื้อมหยิบจากช่องด้านหลังฝั่งข้างคนขับแล้วยื่นหนังสือของผมให้กับป้า
"ผมให้ป้าครับ" ยิ้มและมองตาท่าน ท่านมองตอบแล้วรับพร้อมบอกว่า
"ขอให้หนูเจริญๆนะ"
ก่อนถึงจุดหมายซึ่งรถติดพอสมควร
"คุณป้าดูแลตัวเองยังไงครับด้านการกิน" ผมถามเพราะอยากทราบเคล็ดลับ
"ป้าจะทานไข่ขาว2 ฟองกับน้ำข้าวต้ม เอาไข่ขาวติดใส่ชามนะ แล้วตักไข่แดงออก ทีนี้เอาน้ำข้าวต้มที่ต้มไว้มาเทราดร้อนๆนะ แล้วเราก็คนให้มันเข้ากัน ทิ้งไว้จนอุ่นนะ แล้วค่อยๆกินตอนอุ่นๆ อย่าให้มันเย็น
...มันชื่นใจมาก สายๆค่อยทานอีกรอบ
หมอบอกป้ามา แบบนี้จะช่วยสำหรับคนที่เป็นโรคไต ถ้ามีสุขภาพดีอยู่แล้วก็จะทำให้ร่างกายแข็งแรง" ตอบมาเป็นฉากๆเลย"
"มีอะไรอีไหมครับขออีกสักข้อ" ผมถามต่อเลย ไม่ให้ขาดตอน
"พุทราแห้ง เห็ดหูหนู ดำ ขิงแก่ทุบต้ม2 น้ำ ตั้งไว้จนอุ่นแล้วดื่ม แก้ไขมันในเส้นเลือด ป้าทำให้คนที่บ้านดื่ม" ป้าตอบมา
พอถึงจุดหมาย ผมกดส่งและรับค่าโดยสาร
"ขอบพระคุณสำหรับคำสอนและเทคนิคดูแลสุขภาพนะครับ" พูดพร้อมยกมือไหว้
"ขอบใจนะสำหรับหนังสือ ขอให้หนูรวยๆ เจริญๆยิ่งๆขึ้นไปนะ" ท่านให้พรพร้อมยกมือรับไหว้
ท้ายที่สุดแล้ว ผมได้มากกว่าค่าโดยสารก็คือความเมตตาจากท่านที่ช่วยสอนตลอดทาง
ดั่ง ธรรมะข้อที่ว่า
"โลโก ปตฺถมฺภิกา เมตฺตา"
"เมตตาธรรม ค้ำจุนโลก"
โลกใบนี้คงน่าหดหู่ หากคนไม่มีความเมตตาให้แก่กัน
...แมวจรจัดที่หิวโซ รอดได้ก็เพราะ 'ความเมตตา'
...ผู้ประสบภัยธรรมชาติ การช่วยเหลือเบื้องต้นก็เห็นจะเป็น 'ความเมตตา'
ขอให้ทุกท่านมีเมล็ดพันธุ์ 'ความเมตตา' ในจิตใจที่พร้อมเติมโตเพื่อให้ร่มเงาเพื่อนมนุษย์ด้วยเทอญ
ธรรมะหลังพวงมาลัย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
