ว่าด้วยเรื่องของคนขี้ลืม
. . . . . เ-ค้-า-เ-อ-ง . . . . .
น้ำเป็นคนขี้ลืมมากๆค่ะ
ปกติถ้าทำงานหน้าคอมก็จะถอดนาฬิกาข้อมือ ตอนเที่ยงออกไปทานข้าว.... ลืมใส่นาฬิกาค่ะ
โทรศัพท์มือถือ เป็นอวัยวะส่วนที่33 แต่ตอนทานข้าวก็ไม่ค่อยได้ใช้.... ลืมอีกแหละค่ะ พร้อมนาฬิกาเลย
ปกติน้ำใช้ชีวิตอยู่3ที่ คือที่ทำงาน หอพัก แล้วบ้าน มีสายชาร์จแบตโทรศัพท์เส้นเดียวมันจะพออะไรคะ.... มีมัน4เส้นเลยค่ะ ทิ้งไว้ทุกที่ค่ะ (เส้นที่4คือไว้ในรถ)
ถัดมาคือหูฟังค่ะ หูฟังของโทรศัพท์แต่ส่วนมากจะใช้กับโน้ตบุ๊ค อันนี้ใช้ประจำที่ทำงานก็ทิ้งไว้ที่โต๊ะทำงานซะเลย วันหยุดเอาโน๊ตบุ๊คกลับก็หยิบหูฟังกลับไปด้วย.... แล้วเช้าวันจันทร์เช่นวันนี้ก็ลืมอีกค่ะ
ส่วนตัวโน้ตบุ๊ค เครื่องเท่านี้อย่าคิดว่าไม่เคยลืมค่ะ.... ลืมมันทั้งกระเป๋าเลย ต้องวนรถกลับไปเอาที่ห้อง
แก้วเก็บความเย็น ใส่นม/ชาไปจากห้องตอนเช้า พอตอนเย็นทานข้าวเสร็จจะล้างจาน อืมมมม...... ลืมไว้ออฟฟิศ
บางวันมื้อเช้าจะเป็นขนมจีบค่ะ ใส่กล่องมากินที่ทำงานด้วย.... แล้วก็ลืมไว้ที่ออฟฟิศพร้อมแก้ว
หนักสุดคือ กระเป๋าตังค์
ทวนตัวเองก่อนออกจากห้องตอนเช้า "เอาเป๋าตังมายังหว่า...อ้อออ ไม่มีให้ลืม เพราะลืมตั้งไว้ออฟฟิศตั้งแต่เมื่อวานเย็น!"
ทุกวันนี้ต้องทวนตัวเองก่อนออกรถค่ะว่าลืมอะไรไหม
วันที่รู้สึกว่าลืมอะไรสักอย่างแต่นึกไม่ออกว่าคืออะไร
วันนั้นน้ำจะมีทุกอย่างครบค่ะ
ส่วนวันที่รู้สึกว่าไม่ลืมอะไรแล้ว มักจะมีอะไรสักอย่างที่หายไปค่ะ
แต่จะมีอยู่อย่างหนึ่งที่ลืมทุกวันค่ะ ไม่ว่าจะทวนตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าอีกกี่รอบ
ลืม....ตา
แฮร่!!
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
