🙂
คุณคงสงสัยว่าผมเป็นใคร ?
ผมเป็นใครน่ะหรอ(นั่นนะสิ) เรื่องราวของผมไม่มีอะไรน่าสนใจหรือน่าติดตามนักหรอกครับ
ผมตกงานได้สักพักแล้วล่ะ
ความรู้สึกตอนนี้ช่างว่างเปล่าสะจริงๆ
ผมไม่เคยทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันได้สักที
ผมไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดี ไม่รู้จะไปทางไหนมันจะเวิร์ก ผมสับสนและเครียดหรือว่าผมเป็นคนไม่เอาไหนสะจริงๆ
ผมไปหางานทำหลังผมเรียนจบ ม.หก ใหม่ๆ คุณเชื่อไหมครับว่า ไม่ที่ไหนติดต่อกับมาสักที่เดียว ผมเริ่มท้อในใจแล้วล่ะ
หลังจากผมออกไปหาสมัครงานได้ระยะหนึ่ง ผมก็เริ่มพอ แล้วผมก็ตัดสินใจไปเรียนต่อ ปวส. ผมเรียนไม่ค่อยเก่งแต่ผมก็พยายามเรียนจนจบออกมาได้
การเริ่มต้นครั้งใหม่นี้ผมหวังว่ามันจะดีขึ้น
คุณเชื่อไหมว่าผมไปสมัครงานแล้วได้เริ่มงานเลยผมดีใจสุดๆ ผมก็ได้เข้าทำงานกับบริษัทแห่งหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆ บ้านผม ใช้เวลาเดินทางไปกลับก็ราวๆ 2 ชม. ครึ่ง
การเดินทางไปกลับทำให้ผมเพลียแล้วเริ่มท้อในใจอีกแล้วล่ะครับ(เฮ้อ ผมนี่ไม่อดทนและไม่เอาไหนจริงๆ )เสียงในหัวผมมันเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ
เวลาผมนั่งรถกลับบ้านในแต่ล่ะวันผมท่องในใจอยู่คำเดียวว่า "ลาออก" ผมเริ่มมองหางานใหม่ ปรึกษาเพื่อนบ้าง ปรึกษาพ่อแม่บ้าง
และแล้วก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น
เวลาประมาณ 21.40 น. ผมกำลังขับรถเข้าบ้าน วันนั้นคงเป็นวันซวยของผมจริงๆ ผมรถล้ม(อะไรก็แย่ไปหมดเลยนะครับ)
มือผมขยับไม่ได้(นั่งร้องไห้) หัวเข่าผมทะลอกและช้ำไปหมด เสื้อผ้าผมขาด รถผมก็สภาพดูไม่ได้เลย ผมทำงานไม่ได้หลายวันเลยล่ะ หลังจากวันนั้นผมก็ได้ลางานยาววว
เห็นมั้ยล่ะครับ ชีวิตอันแสนจะหน้าเบื่อสุดๆ
เสียงในหัวผมดังขึ้น(แล้วจะทำอะไรต่อไปล่ะทีนี้)
⏳?
ผมไม่รู้ว่าผมรอะไรอยู่ ก็อย่างที่ผมบอกไปข้างต้นว่าผมสับสนและเครียด ผมก็อายุมากขึ้นในทุกๆวัน ผมยังไม่อะไรให้พ่อแม่ภาคภูมิใจอะไรในตัวผมเลย(รู้สึกแย่อีกแล้วนะครับ)
ผมได้แต่ปลอบใจตัวเองว่า ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร อยู่หลายล้านรอบ
ยังไม่สายใช่ไหมครับถ้าผมจะให้โอกาสตัวเองอีกครั้ง 🌅🌄
ขอบคุณที่อ่านเรื่องราวของผมจนจบ
มือใหม่หัดเขียน✍️
ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ🙏
แล้วผมจะเขียนเรื่องราวดีๆ ฝากติดตามผมกันด้วยนะครับ
ติชมกันผ่านคอมเม้นท์ด้านล่างได้นะครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
