Crack the RNA Code :: Final Part
Kuru Rin Po Chae
เราได้ทราบถึงการการค้นคว้าของนักวิทยาศาสตร์ เรื่อง “คลื่นความถี่ของเสียง” เพื่อใช้ใน “ด้านทำลาย” มาแล้วเมื่อมีดีก็มีชั่ว เมื่อมีมืด ก็มีสว่าง เป็นเรื่องปกติธรรมชาติของมนุษยโลกจึงมีนักวิทยาศาสตร์-การแพทย์อีกพวกหนึ่งที่มองเห็นความสำคัญของคลื่นเสียง ที่สามารถใช้เป็นประโยชน์ของมนุษย์ได้ จึงพยามพัฒนาเพื่อปรับเปลี่ยนรูปแบบของคลื่นเสียงให้เข้ากันได้กับการทำงานของสมอง เพราะจากการค้นคว้าทดลองพบว่าสมองของเรานั้นสามารถพัฒนาให้อยู่ในระดับที่ดีขึ้นได้จริงๆจากการใช้คลื่นเสียง ซึ่งแต่เดิมอาจจะเข้าใจว่าการพัฒนาของสมองจะเกิดขึ้นโดยอิทธิพลมาจากการถ่ายทอดทางพันธุกรรม(DNA) แต่อย่างเดียว การทำงานของสมอง คือการรับส่งข้อมูลเป็นสัญญาณไฟฟ้าและการเคลื่อนไหวของพลังงานเหล่านี้ ทำให้เกิดคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าหรือที่เราเรียกกันว่าคลื่นสมอง (brainwave) ซึ่งเราสามารถตรวจดูคลื่นสมองโดยใช้เครื่องมือที่เรียกว่า EEG หรือ Electroencephalogram โดยที่เครื่องมือชนิดนี้จะจับภาพสัญญาณไฟฟ้าบริเวณสมองแปรผลออกมาเป็นรูปแบบของคลื่นต่างๆ จะกล่าวถึงในทางวิทยาศาสตร์การแพทย์ก่อนซึ่งได้แบ่งคลื่นความถี่ของเสียงออกได้เป็น 4 กลุ่ม คือ
Kuru Rin Po Chae
กลุ่มที่ 1 คือ คลื่นระดับ Beta Brainwave (ความถี่ระหว่าง 14 - 30Hz)เป็นคลื่นที่เร็วที่สุด และยังเป็นส่วนของสมองที่ควบคุมจิตใต้สำนึกเกี่ยวข้องในเรื่องการใช้สมองเปิดรับข้อมูลพร้อมๆกับการใช้ระบบประสาทสัมผัสทุกด้าน เช่น การทำกิจกรรมต่างๆและรับผิดชอบเรื่องของความทรงจำระยะสั้น
กลุ่มที่ 2 คือ คลื่นระดับ Alpha Brainwave (ความถี่ระหว่าง 8 - 13.9 Hz ) เกิดขึ้นในขณะที่เรามีการพักผ่อน และมีความสงบ (relaxation) แต่ยังอยู่ในภาวะที่รู้สึกตัว สภาวะเช่นนี้จะทำให้รับข้อมูลได้ดีที่สุดสามารถเรียนรู้ได้ดีมาก ในปัจจุบันมักเรียกว่า Super Learning พูดได้เลยว่าคลื่นระดับนี้ทำให้เราเข้าถึงสิ่งที่สนใจ มีความสุขและผู้ใหญ่ที่มีจิตสมดุล รวมถึงผู้ที่นั่งสมาธิเป็นประจำยังมักพบในขณะร่างกายและจิตใจผ่อนคลายมากๆ เช่น สภาวะก่อนนอนหลับในทางการแพทย์ คลื่นระดับนี้เหมาะกับการสะกดจิตเพื่อบำบัดโรคถือเป็นช่วงที่ดีที่สุดในการป้อนข้อมูลให้แก่จิตใต้สำนึกเพราะสมองสามารถเปิดรับข้อมูลได้อย่างเต็มที่และเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็วมีความคิดสร้างสรรค์ เป็นสภาวะที่จิตมีประสิทธิภาพสูงเด็กที่ฉลาดเรียนรู้ไวรวมถึงคนเรียนเก่งก็จะมีคลื่นนี้เด่นมาก
ภาพการทดสอบวัดคลื่นสมอง พระ ในขณะทำสมาธิ
ภาพผลด้านซ้ายก่อนทำสมาธิ จะเห็นสัญญาน ไฟฟ้า=อารมณ์ภายนอกรบกวน
กลุ่มที่ 3 คือ คลื่นระดับ Theta Brainwave (ความถี่ระหว่าง 4 - 7.9 Hz)เป็นความถี่ที่พบได้ในขณะที่มีการผ่อนคลายระดับลึกความคิดสร้างสรรค์เป็นคลื่นที่เราสามารถดึงข้อมูลจากจิตใต้สำนึกได้ (subconscious mind) เกี่ยวข้องกับการแก้ไขปัญหาโดยไม่รู้ตัวถือได้ว่าเป็นคลื่นในชนิดเดียวกันกับสมาธิระดับลึกสามารถเรียกความทรงจำระยะยาวได้ดี สภาวะนี้จะมีความสุข ลืมความทุกข์มีแต่ความปิติยินดี เป็นคลื่นสมองที่สะท้อนการทำงานของจิตใต้สำนึกมักพบในกลุ่มผู้ทรงศีลหรือผู้ถือกรรมฐานเป็นต้น
กลุ่มที่4 คือ คลื่นระดับเดลต้า Delta Brainwave (ความถี่ระหว่าง 0.1 - 3.9 Hz)เป็นคลื่นสมองที่ช้าที่สุดเกิดขึ้นในขณะนอนหลับสมองทำงานตามความจำเป็นเท่านั้นแต่กระบวนการของจิตใต้สำนึกจะจัดและเก็บข้อมูลอย่างต่อเนื่องเป็นช่วงที่ร่างกายอยู่ในภาวะที่กำลังพักผ่อนอย่างเต็มที่หลับลึกโดยไม่มีความฝันจะรู้สึกสดชื่นเป็นพิเศษเมื่อยามตื่นแล้ว
เปรียบเทียบคลื่นสมอง ขณะปกติ กับ ขณะปริกรรมภาวนา
เราจะเห็นว่า หากเราทำให้คลื่นสมองมีความถี่ต่ำๆเช่นคลื่นสมองที่อยู่ในระดับ Alpha Brainwave (ความถี่ระหว่าง 8 - 13.9 Hz) ซึ่งอย่างที่ทราบแล้วคลื่นนี้จะ เป็นคลื่นทำให้เป็นคนจิตใจสงบ เยือกเย็นสุขุม มีอารมณ์ดี เบิกบาน ความคิดสร้างสรรค์สูง มีสมาธิและความจำดีมีสติปัญญาฉลาด ไหวพริบปฏิภาณเป็นเลิศ และมีพลังความคิดด้านบวกสูงมองโลกในแง่ดี โดยมากก็จะพบในกลุ่มของนักบวช พระสงฆ์ ผู้ปฏิบัติธรรมผู้ที่กำลังมีความสุข โดยเฉพาะผู้ที่กำลังสวดมนต์
วิธีปรับคลื่นสมองเพื่อให้มีความถี่ดังกล่าวนั้น สิ่งแรกเราต้องอยู่ในสภาวะแวดล้อมที่ค่อนข้างเงียบสงบ ห่างจากสนามแม่เหล็กไฟฟ้า เช่น เตาไมโครเวฟ สายไฟฟ้าหม้อแปลง คอมพิวเตอร์เพราะจากงานวิจัยพบว่าสนามแม่เหล็กจากคลื่นรบกวนพวกนี้จะทำลายคลื่นสมองเช่นโทรศัพท์มือถือ เป็นต้น
คลื่นสมองเปลี่ยนแปลงไป ขณะทำสมาธิ และรับสัญญาณไฟฟ้าจากภายนอก
ในทางพระพุทธศาสนา ความเจริญก้าวหน้าทาง วิทยาศาสตร์การแพทย์สาขาอายุรเวชวิทยา ก้าวหน้ากว่าปัจจุบันมาก นอกจากจะสามารถเข้าถึงความแก่นแกนความลับของเสียงแล้ว ยังสามารถควบคุมปรับระดับความถี่ของคลื่นเสียงที่ต่ำกว่า 0 (ศูนย์)คือระดับที่เครื่องมือใดๆก็ไม่อาจวัดระดับความถี่นั้นเพื่อควบคุมการทำงานของเซลล์ในร่างกายได้ รวมทั้งเปลี่ยนแปลงธรรมชาติหรือเหตุการณ์ได้ตามประสงค์โดยผู้ปฏิบัติสามารถพิสูจน์ผลเชิงประจักษ์ได้ด้วย
พระพุทธองค์ได้ทรงถ่ายทอดวิทยาการนี้แก่พุทธบริษัทให้นำไปประพฤติ-ปฏิบัตินั่นเมื่อกว่า2562 ปีมาแล้ว และเป็นยุคก่อนที่โลกจะให้กำเนิดอคีมีดีสซะอีก
การใช้ "ความถี่ของคลื่นเสียง" ในพระพุทธศาสนาปรากฏอยู่ในคัมภีร์ปฏิสัมภิทามรรค ที่พระสารีบุตรอรหันตเถรเจ้าบันทึกไว้ซึ่งมีขั้นตอนหลายระดับ ซึ่งได้กล่าวไปแล้วว่า
จะแยกออกเป็น 2 หมวดใหญ่ๆ คือ ปริกรรม กับ ภาวนาในชั้นแรกจะกล่าวถึงหมวดแรกก่อน คือ
1. ปริกรรม(ปริกมฺม)มาจากคำว่าปริต หมายถึงสวด หรือ เสียง กรรมหมายถึง การกระทำ รวมความแปลว่า ทำให้เกิดเสียง(เป็นที่มาของคำว่าปาก คือ ปปลา มาจากคำว่า ปริต ใส่สระอา เป็น ปา ตัว ก ไก่ มาจากคำว่า กรรมรวมเป็นคำคือ ปาก แปลว่าอวัยวะอันทำให้เกิดเสียง)การทำสมาธิให้เกิดโดยอาศัยคลื่นความถี่เสียงนั้น ในทางปฏิบัติเรียกว่า "อัปปนาโกศล" (หมายความว่า วิธีเข้าถึงสมาธิอันแนบแน่นหนึ่งเดียว) จัดอยู่เป็นข้อแรก คือ "วจสา(อ่านว่า วะจะสา) คือใช้วาจา(คลื่นความถี่ของเสียง) เป็นตัวนำ ถามว่า นำไปไหน คำตอบคือ นำไปสู่ "เส้นทางของใจ" และให้อยู่บนเส้นทางแห่งใจ ตามคัมภีร์เรียกว่า "มโนทวารวิถี" ซึ่งในทางPhysic ก็คือการเข้าสู่กระบวนการปฏิภาค เปลี่ยนสถานะของคลื่นความถี่ของวาจาอันเป็นBio-Electromagnetic ให้เป็นคลื่นระดับความถี่ของใจซึ่งเป็นPlasma นั่นก็คือการเปลี่ยนให้เป็นปฏิสสาร
<div>ซึ่งระดับความถี่คลื่นเสียงของใจ ไม่อาจวัดด้วยเครื่องใด ๆ ได้แต่เราได้ยิน ยกตัวอย่างง่ายๆ เราร้องเพลงในใจ หรือสวดมนต์ในใจจะตะโกนในใจ ดังแค่ไหนก็ตาม ให้ใครเอาหูมาแนบอก ก็ไม่ได้ยินเอาเครื่องมาวัดก็ไม่มีสัญญาณ แต่เราได้ยินเสียง...หวังว่าคงเข้าใจตรงกันนะ</div>
ในทางปฏิบัติตามพุทธวิถี "สติปัฏฐาน-ปฏิสัมภิทามรรค" และในพระอภิธรรมปิฏกของพระพุทธศาสนา ได้กำหนดให้ "วาจา" หรือ คลื่นเสียงมีสภาวะเป็น "ปถวีธาตุ"(Mass) และ "ใจ" มีสภาวะเป็นคลื่นPlasma อันเป็นอานุภาค ซึ่งตรงกับทางQuantum Physic จะเห็นว่าทั้งสองคลื่นนั้นแตกต่างกัน ดังนั้นจึงต้องปรับให้คลื่นทั้งสองมีสภาวะเป็นหนึ่งเดียวกันเสียก่อน เปรียบเสมือนการเปลี่ยนไฟกระแส DC ให้เป็น AC
เมื่อคลื่นของวาจา และคลื่นใจ สองสิ่งประจวบกัน จะเกิดการแปรเปลี่ยนสภาวะไปกลายเป็นคลื่นพลังงาน ทางอภิธรรมเรียกว่า "ปริกมฺมจิต" ซึ่งมีสภาวะอันยิ่งยวดสุดประมาณได้ สามารถนำไปใช้ได้อย่างไรขีดจำกัด โดยทั่วไปนับแต่บรรพกาล เรียกปรากฏการณ์นี้ว่า "อภินิหาร" หรือ "ฤทธิ์" ซึ่งเกิดขึ้นเป็นปกติ แต่เหนือธรรมชาติสำหรับคนทั่วไปจะสามารถทำได้
สภาวะแห่งการสัมปยุตกันของคลื่นวาจา+ใจ ก่อให้เกิดปริกมฺมจิต
พลังงานที่เกิดจากปฏิสสาร ซึ่งเรียกว่า "ปริกมฺมจิต" นี้สามารถนำไปใช้กำหนดให้สิ่งต่าง ๆ เกิดขึ้นได้ ชนิดเหนือธรรมชาติ เช่น การอธิษฐาน แปลงกาย สลายภูเขา ดำดิน เดินบนน้ำ เหาะไปในอากาศ เป็นต้น ดังที่เราได้อ่านพบในตำนาน หรือ จารจารึกในพระไตรปิฏก รวมทั้งคัมภีร์, ลัทธิของศาสนาต่างๆ นั้น ล้วนเกิดจากสภาวะนี้ ซึ่งจัดว่าเป็นผู้ที่บรรลุความสำเร็จขั้น "อุปจารสมาธิ" คือ สมาธิที่สามารถเสื่อมได้ ไม่คงทนถาวร แต่เป็นขั้นตอนที่ผู้ปฏิบัติต้องผ่านไม่มีข้อยกเว้น เหมือนกับชั้นมัธยม ก่อนที่จะขึ้นสู่ขั้นอุดมศึกษา
เมื่อผ่านขั้นตอนของการรวมวาจาใจ เป็นหนึ่งอันเรียกว่า "อุปจารสามาธิ" แล้ว จึงจะสามารถปรับระดับคลื่นเข้าสู่ความถี่ที่ลึกไปกว่านั้น เรียกว่า "อัปนาสมาธิ"
ซึ่งเป็นสมาธิอย่างแนบแน่น ที่สำคัญ "อัปนาสมาธิ" จะเกิดไม่ได้ถ้าไม่ผ่านการฝึกฝนจากอุปจารสมาธิ หรือ ฝึกไม่ถูกวิธี(นี่แหละที่เรียกว่าปฏิบัติชอบ=ปฏิบัติถูกทาง คือ ทางอื่นไม่มี ทำไม่ได้เพราะวิธีทำท่านกำหนดไว้ให้แล้วว่าต้องเป็นสติปัฏฐาน-ปฏิสัมภิทามรรค)เท่านั้น เพราะความสำคัญของการเป็นหนึ่งเดียว ของวาจา และใจ อย่างแนบแน่น (เรียกว่าอัปนาวิถี) ย่อมก่อให้เกิด อัปปนาจิตในขณะนั้นทันที 67 ดวง
การส่งผ่าน-สื่อสารข้อมูลทางโมเลกุล
และตรงนี้แหละ ที่สัญญานคลื่นความถี่ใหม่ ที่ป้อนเข้าไปสู่RNA จะBypass ไม่เอาข้อมูล(รหัสพันธุกรรม)จาก DNA ทะลุผ่านไปเลย เรียกว่า "พ้นกรรม"ในทางปฏิบัติเรียกว่า "โลกุตรจิต) ซึ่งจะถูกบันทึกถาวรใน DNA ทับของเก่าไม่ว่ากรรมอะไร ก็ไม่ต้องรับอีก การบันทึกนี้ เรียกทางอภิธรรมว่า "อัปปนาชวนะ(อัปปนา=แนบแน่น ชว(อ่านว่า ชะวะ=บันทึก น(อ่านว่า นะ =ไม่แปรเปลี่ยน=ถาวร)ดังนั้นจึงเรียกว่า "หลุดพ้น" หรือพ้นจากโลก=โลกุตร
RNA ที่ถูกสร้างจากคลื่นวาจา+ใจ=ปริกมฺมจิต แทรกแทนที่DNAเดิม
และนี่คือ สภาวะแห่งการหยุดการแสดงผลของกรรม ซึ่งต้องอาศัย Time & Space เป็นตัวแสดงผล เมื่อไม่มี เวลา และ สถานที่ กรรมก็ไม่อาจจะแสดงผลได้ ซึ่งเรียกตามภาษาปฏิบัติว่า "อกาลิโก" คือ อยู่เหนือกฏเกณฑ์แห่งกาลเวลา ทั้งปวง การไปมาระหว่างมิติ คือ อนาคต หรือ อดีต จึงเป็นเรื่องปกติ เพราะ "เวลา" ซึ่งเป็นเงื่อนไข ได้ถูกกำจัดสิ้นไปเพราะเป็นสภาพแห่งสมมุติ
ดังนั้น ในพระนิพพานจึง "ไม่มีเวลา" ไม่มีธาตุ(Mass) และนั่นคือความเป็นอมตะ ดังพระพุทธองค์ทรงตรัสเรียกว่า "อมตนิพพาน" นั้นเอง
ทั้งหมดที่กล่าวมา อาจจะเป็นเพียงข้อมูลอันเล็กน้อย เปรียบดังอณูที่ล่องลอยอยู่ในสกลอวกาศ อย่างปราศจากคุณค่า สำหรับ "คน" ยุคปัจจุบัน ซึ่งมันย่อมเป็นเช่นนั้น... แต่ที่บันทึกไว้เป็นหลักฐานนี้ ก็เพื่อให้รู้ว่า คำสอนพระพุทธศาสนานั้นไม่ใช่สิ่งงมงาย ล้าหลัง อย่างที่สังคมทั่วไปคิด
"......บนเส้นทาง "คนดี" มี "คน" เดินไปนับพันล้าน
แต่เส้นทางสู่นิพพานนั้น นับวันจะไร้ "มนุษย์" เดินทาง....."
ค้นคว้า ศึกษาข้อมูล Crack the RNA Code ตอนที่ 1 https://www.blockdit.com/articles/5d733e7b2de3e80cbec04267
47ถูกใจ
26แชร์
6.6Kรับชม
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
- ดูทั้งหมด
กำลังนิยมในบล็อกดิต
