24 ก.ย. 2019 เวลา 06:19 • ปรัชญา
"ที่นั่งแถวB2ของคนเหงา"
เวลา06.00 น.​ เช้าแล้วมันคงเป็นเช้าที่สดใสแต่ผมสิเป็นเช้าที่ว่างเปล่าอีกครั้ง"ผมเลิกกับแฟน"
มันคงเป็นความโสดที่ไม่สุขเท่าไร
พอผมตื่นขึ้นมาต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานพร้อมกับใจโทรมๆที่เพิ่งอกหักไม่นาน
เวลา​09.00 น.​ เป็นเวลาเริ่มทำงาน
ทุกคนก็รีบเคลียงานกันวุ่นไปหมด
ส่วนผมก็ไม่ค่อยมีจิตใจทำเท่าไร​ เลยขอหัวหน้า
ผมขอลาครึ่งวันครับปวดหัว​
ผมเลยขับรถกลับมีคนเคยบอกว่าถ้า"อกหัก" ให้ไปทะเลสิ ผมก็อยากไปในหัวอยากจะเป็นเหมือนในMVที่เคยดู แต่ด้วยตังยังไม่มีมากนัก​
เลยตัดสินใจไปดูหนังเรื่องนึงเอารอบดึกสุด​
มันรู้สึกว่างเปล่ายังไงไม่รู้​ ของตรงหน้า
มี​ 1แก้วน้ำและ1​ป็อปคอร์น​ วันนั้นหนังที่
ผมจองคนดูไม่มากนัก​ ผมเลยเลือกที่นั่งได้
เวลาหนัง​ 22.00​น.​ผมเลยเข้าไปนั่งดูโฆษณา
รอหนังฉาย​ คนก็เริ่มเข้ามาตามผม​วันนั้น
มีอยู่5คน​ ผมนั่งอยู่แถวB5 ทุกคนมาดูเป็นคู่
แต่มีผู้หญิงคนนึง​มาดูคนเดียวพร้อมแก้วน้ำ1ใบ
แล้วพอดูหนังจบผมก็ลุกกำลังจะออกจากโรง
แต่สายตาผมไปเห็นสมุดเล่มนึงที่มีขนาดเล็กตกอยู่ที่พื้นใกล้ๆที่นั่งของสาวคนนั้น​
พอผมหยิบขึ้นมาผมรีบวิ่งเพื่อไปหาเธอคนนั้นที่นั่งอยู่B2แต่แล้วผมก็ไม่เห็นเธอ​
แต่แล้วผมเปิดสมุดเล่มนั้นออก​ ความโชดดีของผมที่จะได้เจอกับเธออีกครั้ง​ เพราะเธอได้เขียนสถานที่เธอไปในสมุดเล่มนี้​
พอผมกลับมาถึงบ้านก็เปิดคอมขึ้นมาและดูสถานที่นั้นอยู่แถวไหน​ พอผมรู้แล้ว ผมจึงขอลาพักร้อน6วันเพื่อตามหาเจ้าของสมุดเล่มนี้
ที่แรกที่ไปเป็นร้านกาแฟ​ ไม่เจอ​ ไปที่สองเป็นร้านอาหารตามสั่ง​ ไม่เจอ​ ที่สาม​เป็นร้านขนมเค้ก
ไม่เจอ​ ผมเริ่มท้อแล้ว​ แต่ผมจะสู้เพื่อแม่ของลูกผม
อยากรู้มั้ยทำไมผมจึงมีพลังไม่ท้อกับการหาเจ้าของสมุดเล่มนี้ที่เราเจอกันครั้งเดียวเพราะ...
ผู้หญิงคนนั้นได้เขียน​ เนื้อเพลง​
เพลงที่เขาชอบฟัง
"อยาก จะมีใคร"
คอยห่วงใย ดูแลกัน
ใน วันที่ฉัน เหงาใจ
อยาก จะมีใคร
ที่จับมือ กันเดินไป
ในคืนที่ฟ้า มืดมน
แต่มันเหมือน
ทั้งโลก ว่างเปล่า
เป็นเพลง​ ใครสักคน​ ของ​ศิลปิน: ลีโอ พุฒ
ก็แสดงว่าผมเจอคนที่เหงาและอยากมีรักดีๆ
เหมือนกับผม​
อยู่ผมก็นึกขึ้นได้ว่าวันนี้มีหนังที่ผมชอบเข้าเลยไปซื้อตั๋ว​รอบดึกเช่นเคย​ พอได้ตั๋วผมก็นั่งรอเข้าโรง
แต่ไม่วายที่หาข้อมูลที่ๆนั้น​
มันเป็นอย่างเช่นเคยผมได้ตั๋วแถวB1
แต่ทั้งใดนั้นมีผู้หญิงคนนึงเดินมาข้างหน้า
ของผมแล้วกล่าวขอโทษนะคะขอทางหน่อย
กลิ่นน้ำหอมที่มันเตะจมูกผมเข้าเต็มนั้นคือเธอคนนั้นน้ำหอมกลิ่นนี้ผมจำได้ดีเธอได้นั่งแถวB2
ตอนนี้เราทั้งคู่ได้นั่งติดกันแล้ว​ ตอนนี้ผมไม่มีจิตใจดูหนังแล้วอยากจะคุยกับเธอเรื่องสมุดเล่มนั้นแต่เสียงของหนังดังมากและเสียงหัวเราะของเธอมันทำให้ผมแอบอมยิ้ม
สุดท้ายหนังจบลงและผมได้ทักเธอคนนั้น​ เธอรีบหันแล้วถามว่ามีไรหรอคะ​ "ผมได้กล่าวไปว่าคุณลืมสมุดเล่มนี้หรือเปล่าครับ" เธอได้เห็นแล้วดีใจมากรีบขอบคุณผม​ ผมได้บอกเธอว่า​ เพลงเพราะดีนะครับ​ แต่ผมขอเปลี่ยนเพลงของคุณ​ เป็นเพลงของผมได้มั้ยครับ​ เธอคนนั้นก็งงเพลงอะไรหรอคะ​
ผมก็ขอสมุดเล่มนั้นมาเขียน
"แต่เราก็หากันจนเจอ"
มันนานแค่ไหนที่คอยเธอมา
รู้สึกไหมว่าชีวิตคุ้มค่า
เมื่อมีใครสักคนข้างกาย
เพลง​ หากันจนเจอ
เพลงโดย ทรงสิทธิ์ รุ่งนพคุณศรี และเสาวนิตย์ นวพันธ์​
แล้วเราก็แลกไลน์กัน​
"คุณเชื่อมั้ยความรักอยู่รอบกายคุณ"
อย่าไปคิดอะไรกับการอกหักและผิดหวัง​ ลองลุกขึ้นมาใช้ชีวิตใหม่แล้วตามหาหนังรักเล่มใหม่ที่พร้อมให้คุยเขียนเรื่องราวของคุณและหัวใจของคุณความบังเอิญ​หรือพรมลิขิต​ก็เกิดกันได้ทั้งหมด
อยู่ที่ช่วงเวลาของมัน​❤️❤️❤️
นามปากา"เพจเรื่องราวในวันวาน"
โฆษณา