2Shotเชียงใหม่กับ Ploy sy51 ตอนที่2.
ผมใจจดใจจ่อรอเวลาที่จะเข้าไปถ่าย 2shotกับน้องอีกครั้ง ขณะที่เวลา บ่ายสองโมงที่มีกิจกรรมร้องเพลงการกุศล น้องเมมเบอร์เดินเข้ามาร่วมงาน หางตาเหลือบไปเห็นหญิงสาวร่างสูงเดินสง่ามาในชุดเสื้อสีขาวกางเกงสีดำ สวมหมวกสีดำ คล้ายจิตกรไม่มีผิด
น่ารักอีกแล้ว!!!!
ผมได้แต่ยืนสองสอดส่ายสายตามองหาแต่น้องและพยายามจะถ่ายคลิปน้องเอาไว้ให้มากที่สุด
แต่ยิ่งมองก็ยิ่งเหมือนโดนสะกด คล้ายกับน้องเป็นจิตกรแล้วกำลังร่ายมนต์ให้เราหลงใหล ( เวอร์มาก 5555 )
ตอนน้องขึ้นมาร้องเพลง แฟนคนนึงของเฟย์ฟางแก้ว ตอนน้องแร๊ปหวีดหนักมาก เท่ห์สุดๆ
ไม่ได้สนใจกิจกรรมบนเวทีเลย สายตาจับจ้องอยู่ที่น้องคนเดียว จนกระทั่งน้องเดินเข้าไปถ่าย2shot อีกรอบ
คิดในใจจะเข้าไปดีไหม...ไม่ดีกว่ารอรอบสุดท้ายดีกว่าเผื่อน้องมีทีเด็ด
และมันก็มีจริงๆ
หางตาเหลือบไปเห็นหญิงสาวในชุดเสื้อนิสิตสีขาวกระโปรงพีชสีดำยาวเสมอเข่า พร้อมกับเสื้อแจ๊คเก็ตยีนส์ที่สวมทับ ถ้าเทียบกับชุดของคนอื่น ชุดนี้อาจจะดูธรรมดาไปเลย แต่มันไม่ธรรมดาเมื่อชุดนั้นถูกสวมอยู่ที่ร่างของพลอย
ออร่าของควีนพุ่งทะลุออกมาทันทีกับแค่ชุดที่แสนธรรมดาราวกับใส่ไปเดินห้างแบบนั้น
กุกล้าเอาหัวเป็นประกันว่าชายไทยทั่วทั้งประเทศแพ้ชุดนิสิตกันทุกคน !!! รึมึงจะเถียง...
กลับเข้ามา....เขร้...โคตรอภิมหาแห่งความน่ารักเลย.....
อุทานในใจดังมาก วินาทีนั้นบอกเลยว่า
ใครมีบัตรอีกไหม กุจะกว้านซื้อ 5555
ไปยืนรอต่อแถวเหมือนเดิมครับ คราวนี้ไม่ได้ตื่นเต้นเหมือนครั้งแรก แต่เมื่อก้าวเท้าเข้าไปด้านใน
เพียงแค่เห็นน้องเท่านั้น ......
จู่ๆไอ้ความตื่นเต้นที่คิดว่ามันหายไปแล้วนั้นก็กลับมาอีกครั้ง ราวกับว่าเอาความตื่นเต้นของคนทั้งงานถลาโถมมาใส่ที่เราคนเดียว
ความน่ารักของน้อง ออร่าแห่งควีนและชุดที่ใส่ มันแทบทำให้ชายวัย30กว่าคนนี้แทบจะเป็นลมทันที
ค่อยหย่อนกายลงอย่างช้า พร้อมกับสายตาที่จ้องมองไปยังน้องอย่างไม่กระพริบ
พร้อมกับพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่สั่นว่า
“ ขอแบบเมื่อเช้าอีกรอบนะครับ ”
หลังจากที่พูดจบก็เหมือนสติจะกลับมา ( แล้วแบบเมื่อเช้า น้องมันจะจำได้หรอวะ )
ขณะที่กำลังจะพูดต่อนั้น จู่ๆ น้องก็พูดแทรกขึ้นมาว่า
“ คุณแม่พี่อยู่ที่นี่หรอคะ”
ช๊อคหนักกว่าอีก
เอ่อ...ครับ [ น้องรู้ได้ไงวะเนี้ย กุไม่เคยบอกใครนะ ]
ด้วยความที่ต้องรีบถ่ายเลยไม่ได้ถามว่าน้องรู้ได้ไง
คราวนี้ขอสบตามองหน้าเหมือนเดิม แต่ที่รู้สึกไม่เหมือนเดิมคือ รอยยิ้มน้องมันหวานมากกกกกก ดวงตาที่มองโคตรมีเสน่ห์ จนเกือบไม่กล้ามอง
ความรู้สึกที่อยู่ห่างกันเป็นฟุตนั้น มันคล้ายกับตอนนี้กำลังเล่นเกมส์จ้องตากันไม่มีผิด ใบหน้าของน้องมันเหมือนอยู่ห่างกันไม่ถึงคืบ จนลมหายใจร้อนๆพ่นรดใบหน้าได้เลย
เป็นช่วงเวลาไม่กี่นาที ที่เหมือนนานมาก จนอยากให้เวลามันหยุดอยู่ที่ตรงนี้จริงๆ ไม่เคยรู้สึกอิ่มเอมอะไรเท่านี้เลย เราส่งยิ้มให้และโบกมือลากันก่อนที่จะเดินออกมาด้วยใบหน้าที่เปื้อนความสุขอย่างยิ่ง
วันนี้เข้าใจแล้วว่า ความสุขของการตามศิลปินมันคืออะไร
น้องอาจจะไม่ได้ทำอะไรมากเลย แค่ส่งยิ้มและทักทายกันเฉกเช่นที่ศิลปินทำกับแฟนคลับทั่วไป และก็เหมือนกับที่น้องทักทายแฟนคลับคนอื่นๆ
แต่สิ่งที่มันยังสร้างความมึนงงและสับสนอยู่จนถึงตอนนี้ก็คือ
พลอยรู้ได้ว่าแม่ผมอยู่ที่นี่ รึว่าน้องจะเดาถูก รึว่าน้องแอบส่อง facebook เรา ( เพ้อเจ้อมาก555)
จะเพราะอะไรก็ช่าง มันได้สร้างความประทับใจให้กับชายคนนี้อย่างคาดไม่ถึง
จนทำให้ยิ่งรักและเอ็นดูเด็กคนนี้มากขึ้นไปอีก....
แต่ในห่วงเวลาแห่งความสุขและอิ่มเอมนั้น จู่ๆ ก็มีเรื่องที่ดึงความรู้สึกให้ดำดิ่งได้อย่างรุนแรงมาก
“ ในเวลา 19.50 เรามีเรื่องสำคัญจะประกาศนะครับ ...”
สิ่งที่พิธีกรเอ่ยออกมานั้น มันทำให้ชายคนนี้ เกือบน้ำตาไหล....
เฮ้ย..อย่าบอกนะ...ว่า....
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
