มาเอาชนะการผัดวันประกันพรุ่งกันเถอะ
ผมขอโทษที่หายไป...
ผมขอโทษที่ขี้เกียจ...
แม้ตัวผมเองจะมีความทะเยอทะยานที่ยิ่งใหญ่และมีเป้าหมายและทิศทางที่ชัดเจนเสมอ
ภาพฟาร์มเห็ดในปัจจุบัน
แต่ตัวผมเองก็เคยขาดทุกสิ่งทุกอย่างที่มันจะพาผมไปสู่เป้าหมายผมเคยเล่นวิดีโอเกมและดูทีวีเป็นเวลาหลายชั่วโมงและไม่ต้องการทำอะไรเลยกับสิ่งที่ควรทำ
ผมรู้สึกผิดเกี่ยวกับความขี้เกียจของผม
แต่!!! ความรู้สึกผิดก็ไม่เพียงพอที่จะหยุดนิสัยที่ไม่ดีของผมได้
แต่วันนี้!!! ผมดูทีวีน้อยมากและไม่เคยนั่งเฉยๆผมใช้เวลาทุกวินาทีเพื่อทำให้มันบรรลุตามเป้าหมาย
ผมใช้เวลาประมาณห้าเดือนเพื่อจะเปลี่ยนจากสิ่งที่ผมเคยเป็น
สิ่งที่คุณต้องการมันคือแรงขับเคลื่อนและสิ่งที่ทำให้คุณสามารถลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงได้ก็คือความหลงใหลของคุณ
คุณต้องกระตือรือร้นเกี่ยวกับเป้าหมายของคุณเท่าที่จะทำได้ คุณบอกว่าคุณมีความทะเยอทะยานดังนั้นอะไรคือความทะเยอ
ทะยานของคุณ?
คุณมีเป้าหมายที่ชัดเจนที่คุณต้องการบรรลุหรือไม่?
และข้อสำคัญคุณต้องการมันมากแค่ไหน?
นี่คือสิ่งที่ผมไม่สามารถตอบได้มาก่อน
ว่าผมต้องการมัน...แต่ว่าเท่าไหร่ ?
มากกว่าที่ผมต้องการที่จะนอนสบายๆอยู่บนเตียงหรือไม่ หรือว่ามากกว่าที่ผมต้องการที่จะอยู่เฉยๆโดยไม่ทำอะไรเลยหรือเปล่า...คำตอบก็คือไม่
ดังนั้นแทนที่จะนั่งอ่านหนังสือพัฒนาตนเอง (ที่ผมขี้เกียจเกินกว่าจะอ่านต่อไป) หรือค้นหาแรงบันดาลใจเชิงบวก หรือว่าลงมือทำจริงๆ ผมเริ่มต้นด้วยสิ่งที่ง่ายกว่านั้นมากนั่นก็คือ
ผมเริ่มจดจ่อกับเป้าหมายของผม ในหัวของผมเอง...ผมเริ่มตั้งคำถาม..กับตัวเอง...ถามตัวเองว่าผมต้องการมันจริงๆหรือเปล่า และผมก็เริ่มเห็นภาพสถานการณ์ในกรณีเลวร้ายที่สุดจะเป็นอย่างไร
ถ้าผมใช้ชีวิตและไม่เคยทำสิ่งใดที่สำคัญกับตัวเองเลย? ผมเชื่อว่าตัวเองมีความสามารถ จะเป็นอย่างไรถ้าผมปล่อยให้
พรสวรรค์เหล่านั้นเสียเปล่า แล้วถ้าผมตายโดยที่ยังไม่ทำอะไรเลยละ
กับชีวิตที่ยังไม่ประสบความสำเร็จ...
ไม่มีการจดจำ...ไม่มีความเคารพ?
ผลลัพธ์ทั้งหมดนั้นมันทำให้ผมกลัวมากและตามที่พวกเขาพูดกันว่า"ความกลัวคือแรงจูงใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุด "
จากช่วงเวลาที่ผ่านมาผมตระหนักได้ว่าผลลัพธ์เหล่านั้นทำให้ผมกลัว พวกมันจะวนเวียนอยู่ในใจของผมอย่างต่อเนื่อง
และพวกมันก็เติบโตฃึ้น พวกมันกลายเป็นความต้องการอย่างท่วมท้นที่จะทำบางสิ่งบางอย่างในขณะนี้
ความกลัวมันกลายเป็นแหล่งของแรงจูงใจที่แข็งแกร่งมาก ผมจะใช้เวลา..คิดตั้งคำถามาและจินตนาการและพาตัวเองออกจากความรู้สึกของการผลัดวันประกันพรุ่ง...เพื่อที่จะเริ่มงาน "ของจริง" ของผมเสียที
ในตอนแรกความรู้สึกของแรงบันดาลใจเหล่านั้นมักไม่นานมากนัก..แล้วเราก็จะย้อนกลับไปหาสิ่งที่เราขี้เกียจ
หลังจากที่ได้ผลในระยะเวลาสั้น ๆ แต่ความคิดนั้นถ้ามันยังไม่เคยห่างไกล.เมื่อเวลาผ่านไปช่วงเวลาแห่งแรงบันดาลใจและผลผลิตก็จะเริ่มเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
เมื่อมองย้อนกลับไปเมื่อห้าเดือนที่แล้ว...ถ้าผมยังเป็นคนเดิมผมคงจะเหนื่อยมากแล้วก็พร้อมที่จะผ่อนคลาย
และเล่นวิดีโอเกม..แต่ตอนนี้ไม่มีสิ่งใดที่มีความสำคัญต่อผมอีกต่อไปมากเท่ากับเป้าหมายของผม
ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดของคุณ คุณรู้สึกอย่างไรกับการเป็นแบบที่คุณเป็นอยู่ในตอนนี้...ขาดความมุ่งมั่นและมีวินัย?
บอกกับผมมาว่า..คุณเกลียดความคิดปัจจุบันของคุณ วิธีเดียวที่จะออกไปได้คือทำอะไรสักอย่าง
ทุกวินาทีที่คุณทำงาน ขอให้คุณห่างจากคนที่คุณเคยเป็นอยู่ตอนนี้...แล้วคุณจะเข้าใกล้คนที่คุณอยากจะเป็นมากยิ่งขึ้น
จิตใจเป็นสิ่งที่ทรงพลังและมันสามารถผลักดันคุณได้ ผมรับประกันว่าถ้าคุณต้องการบางสิ่งบางอย่างมากพอ
คุณจะทำให้ได้ ขั้นตอนแรกผมขอเพียง
แค่คุณจดจ่ออยู่กับเป้าหมายของคุณก่อนสิ่งอื่นใดก็พอ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
