3 ต.ค. 2019 เวลา 03:28 • ท่องเที่ยว
จงอยู่ให้ 'ถูกที่ถูกเวลา'
ในขณะที่ผมกำลังนั่งอยู่บนรถมุ่งหน้าสู่สวนจตุจักรซึ่งเป็นการส่งผู้โดยสารชาวต่างชาติคู่สามีภรรยาชาวมาเลเซีย ผมก็นั่งมองไฟเขียวที่แยกไฟแดง จู่ๆมีตัวอะไรก็ไม่รู้บินมาเกาะกระจกที่หน้ารถยนต์ของผม
แว็บแรกที่เห็น ผมเข้าใจว่าเป็นแมลงเม่า สิ่งที่ผมรู้ก็คือ แมลงเม่ามันจะออกบินตอนหัวค่ำ ธรรมชาติมันจะบินเข้าหาแสงสว่างผมตั้งใจจ้องอีกครั้ง มดนี่นาแต่ปกติของมดมันไม่มีปีกนะ
แสดงว่ามันต้องเป็นพญามดแดงแน่ๆ ผมก็ไม่ทำอะไรเค้านะ ปล่อยให้เค้าเดินบนกระจก ซึ่งมันลื่นและท่าทางมันพยายามจะเอาชนะความลื่นของกระจกด้วย ผมไม่คิดจะใช้ที่ปัดน้ำในทำลายชีวิตเค้า อาจจะเป็นเพราะศีลข้อที่ หนึ่งที่ห้ามฆ่าสัตว์หรือเบียดเบียนสัตว์ ที่สอนและเตือนสติผม
และแน่นอน...'นางพญามด' ตัวนี้สอนผมและให้แง่คิดผมในการดำเนินชีวิตอีกครั้ง
สังคมของมด มีการแบ่งระดับชั้นวรรณะอยู่3 แบบ คือ
1.มดงาน หน้าที่หาอาหาร สร้างรัง และปกป้องรัง
2.มดตัวผู้ มีหน้าที่ผสมพันธุ์อย่างเดียว เมื่อมันทำหน้าที่แล้ว มันจะตายภายใน 2-3 วัน
3.นางพญามด มีหน้าที่ออกไข่อย่างเดียว
สำหรับนางพญามดตัวนี้ ไม่มีค่าหรือความสำคัญอะไรเลย มันเป็นเพียงสัตว์ตัวเล็กๆที่อาจจะตายภายในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า (ลมอาจจะพัดมันร่วงจากกระจกรถผมแล้วถูกรถยนต์คันอื่นเหยียบจนตาย
แต่!...ถ้านางพญาตัวนี้ ไปอยู่ในรัง ในถิ่นของมัน มันคงจะเป็นสิ่งสำคัญที่มดทุกตัวต้องให้ความคุ้มครองและปกป้อง
ย้อนดูตัวเราเมื่อดูนางพญามด ถ้าคุณทราบว่าคุณคือใคร? คุณมีความถนัดด้านไหน และคุณสามารถสร้างประโยชน์ให้สังคมได้อย่างไร?
ให้นำพาตัวเองไปอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่เราถนัดและตั้งใจทำหน้าที่ ให้ดีที่สุด ทำมันจนกว่าจะประสบความสำเร็จตามเป้าหมายในชีวิต
อีกประการ...คงจะเป็นเรื่องการรักชีวิต
ผมสังเกตุว่า นางพญามดตัวนี้มันต้องการเอาชีวิตรอดจากวัสดุที่มันลื่นมากๆ
ซึ่งมันไม่รู้หรอกว่าเป็นกระจกรถยนต์ แต่มันรู้อย่างเดียวว่าจะต้องเอาชีวิตรอดให้ได้ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม
เกิดเป็นคนแล้ว ย่อมฉลาดกว่านางพญามดตัวนี้แน่นอน ถ้าเจอปัญหาในชีวิตแล้วอย่าคิดแต่จะตัดช่องน้อยแต่พอตัว
ผมว่าคุณมีหัวใจนักสู้ที่เล็กกว่านางพญามดตัวนี้นะครับ
ท้ายที่สุดแล้ว คนเก่งคือคนที่หาความถนัดตัวเองให้เจอแล้วพาตัวเองไปในถิ่นที่เสริมความถนัด แล้วสักวัน
คุณ!...จะมีชีวิตที่เป็นดั่งนางพญามดที่ทุกๆคนอยากจะปกป้องคุณ
เรื่องเล่าหลังพวงมาลัย
โฆษณา