3 ต.ค. 2019 เวลา 15:02 • ปรัชญา
อันความตายชายนารีหนีไม่พ้น
ยากมีจนตัวต้องตายกลายเป็นผี
สุดแสนรักต้องหักห่างร้างอินทรีย์
มิวันนี้ก็วันหน้าจริงหนาเรา
ซุกซ่อนกายกลุ่มกลีบเมฆกลางเวหา
กลั่นกายากลางสมุทรสุดวิสัย
กลบกลึงกลางห้างเขาลำเนาไพร
ทั่วถิ่นท้นพ้นตายนั้นไม่มี
รวยรูปหนอละออลักษณ์สักเพียงไหน
โทรมทรุดไซร้ให้เน่าเหม็นเป็นเหยื่อหนอน
ชีพชนใดไร้ดำรงคงถาวร
ไหม้ม้วยมรณ์ถ้วนชื่อคือความจริง
โฆษณา