4 ต.ค. 2019 เวลา 06:19 • ปรัชญา
ความเหงา อวกาศ และสัญญาณชีวิต 15 วิ สุดท้าย
ดาวสีฟ้า คือถิ่น ที่ฉันเกิด
ช่างบรรเจิด อะไร เช่นนี้หนา
เมื่ออยู่บน โลกยืน มองนภา
ดิ้นรนมา อวกาศ จะขาดใจ
ณ ตอนนี้ มาลอย อย่างเคว้งคว้าง
สุดอ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว เป็นหนักหนา
มองไปยัง พื้นโลก ปวดอุรา
ที่จากมา ถามตัว มาทำไม
คนเคยสอน อยู่กับ ปัจจุบัน
ฉันเลยหัน ตัวไป ทางด้านหลัง
เหลือบมองเห็น พื้นผิว บนดวงจันทร์
ทางลูกรัง แถวบ้าน เหมือนกันเอย
แล้วความเหงา ก็ผ่าน เข้ามาครอบ
มันมามอบ ตัวคูณ เพิ่มเป็นสอง
แล้วจู่จู่ สัญญาณ โอทูฟ้อง
ถังสำรอง หมดเกลี้ยง เอาไงดี!
เสียงสัญญาณ ชีวิต สิบห้าวิ
เตือนสติ คิดคิด หมากฝรั่ง
โธ่เว้ยมัว คิดเล่น ไร้ระวัง
มาคิดชัง ตัวเอง ได้อะไร
โอ้ยสติ ของเรา ในตอนนี้
เวลามี ห้าวิ มือเริ่มแข็ง
กลัวก็กลัว ปากสั่น ใจเต้นแรง
จ่ายก็แพง อ้าววเฮ้ยยย ดันลืมไป
ว่า....
ซื้อแพคเก็จมาทัวร์ ไม่ใช่ให้มาเท นะเว้ยเฮ้ยยยย รอเฉื่อยด้วยยยย....😭😭😭
Cr: https://m.phys.org/news/2011-04-shuttle-endeavour-visible-uk.html
...
...
...
โอ๊ะ..นั่น แสงอัลลัยยย...😖😳 OMG!
ขอบคุณเฮียมาร์เวล, ขุ่นแม่..มาช่วยเฉื่อยแบ้ววว
"อย่าไปควานหาสาระอะไร ในอวกาศ
เพราะแม้แต่อากาศมันยังไม่มีเลย"
มนุษย์ดาวพลูโตที่สาบสูญจากสารบบของมนุษย์โลกเคยกล่าวไว้
กดไลค์ ชิงแพคเก็จทัวร์ดาวอังคารขาไป (ขากลับหาทางกลับเองเด้อ)
กดติดตาม เผื่อทัวร์ด้านมืดของดวงจันทร์เป็นหมู่คณะ
แชร์ได้ ถ้าอยากลงข่าวหน้าหนึ่งด้วยกัน😅
บันทึกช่วงเวลา 15 วินาที ด้วยเวลาโลก 15 ชั่วโมง (เขียนจริง 1 ชั่วโมง)
13:15 น.
โฆษณา