จากเด็กขายลอตเตอรี่ สู่ราชาขยะไทย
ดร.สมไทย แห่ง "วงษ์พาณิชย์"
นักธุรกิจผู้มองเห็น "ทองคำ" ในผ้าขี้ริ้ว สร้างธุรกิจจากกองขยะ และปัจจุบันกำลังนำพาบริษัทไทยเทียบชั้นบริษัทระดับโลก!!
“ดร.สมไทย วงษ์เจริญ” เกิดปี พ.ศ. 2494 ในครอบครัวคนไทยเชื้ิอสายจีน เป็นลูกคนที่ 6 จากพี่น้อง 9 คน หลังจบการศึกษา ม.ศ. 3 เด็กชายสมไทย รู้สึกเบื่อหน่ายโรงเรียนที่สอนแต่เรื่องเดิมๆ เลยตัดสินใจไม่เรียนต่อ แล้วออกมาขายลอตเตอรี่และหนังสือพิมพ์แต่ก็ไม่ได้ประสบความสำเร็จอะไรนัก
สมไทยทดลองทำอีกหลายอย่างทั้งเร่ขายของ ขายเสื้ิอผ้าสำเร็จรูป จนมาถึงวันที่เป็นจุดเปลี่ยนในชีวิต ระหว่างที่เขานั่งพักเหนื่ิอยจากการขายของ สมไทยมองเห็นป้าขับรถซาเล้งเก็บขยะในวัด เขาจึงถามป้าว่าจะเอาขยะไปไหน ป้ากลับตอบมาว่านั่นมันขยะที่ไหนมันเงินมันทองทั้งนั้น
สมไทยเห็นโอกาส และตัดสินใจที่จะเริ่มค้าขายขยะ แต่พ่อแม่กลับไม่้เห็นด้วยที่ลูกตัวเองจะมาเก็บขยะขายแบบนี้ เลยทะเลาะกันถึงขั้นตัดความสัมพันธ์กว่า 3 ปี!
ตอนแรก สมไทยใช้รกกระบะคันเก่าของเขาในการตระเวนเก็บขยะ รับซื้อของเก่าตามหมู่บ้านต่างๆ แต่กลับไม่มีใครเอาของเก่ามาขายเขาเลย!!
สาเหตุเพราะชาวบ้านมีความเชื่อว่าหากอับจนถึงขนาดขายของเก่ากิน แสดงว่า หมดหนทางในชีวิตแล้ว สมไทย จึงทดลองใช้วิธีเลียนแบบอาแป๊ะขายขวด โดยการลองหาซื้อถ้วยชาม, ลูกอม, หรือไข่ไก่ ไปแลกขยะ ผลปรากฎว่า ได้ผลดี ชาวบ้านเอาขยะมาแลกของมากมาย
สมไทยเก็บของเก่าเอาไปขายได้เงินมา 800 บาท สมัยนั้นน้ำมันดีเซลลิตรละ 4 บาทกว่าเท่านั้น หากวันหนึ่งออกแลกของเก่าตามหมู่บ้านได้ 2 เที่ยว ถนนหนทางก็เต็มไปด้วยขยะ ที่เหมือนดั่งเหมืองทองคำ นี่แหละคือจุดเริ่มต้นตำนานราชาขยะเมืองไทย
ขุมสมบัติในกองขยะ
ดร.สมไทย บอกว่า สถานการณ์ขยะในประเทศไทยปี 2561 มีปริมาณขยะ 28 ล้านตัน เป็นผลมาจากที่คนไทยทิ้งขยะ 400 กิโลกรัม/คน/ปี โดยปกติแล้วขยะเหล่านั้นเข้าระบบรีไซเคิล 80% หรือ 320 กิโลกรัม/คน/ปี ซึ่งราคาขยะมวลรวมตั้งแต่พลาสติก ขวดแก้ว อะลูมิเนียมเฉลี่ย กิโลกรัมละ 8 บาท เท่ากับว่าคนไทยทิ้งขยะ 470 ล้านบาท/วัน!!
รู้หรือไม่ว่าเมื่อกว่า 40 ปีก่อน กองภูเขาขยะจากอ่อนนุช เคยเอาไปถมที่เพื่อสร้างเป็น "สวนจตุจักร" จนประเทศอื่นอย่างเกาหลี หรือสิงค์โปรนั้นเอาไปทำตาม จนกลายเป็นสนามบิน สนามกีฬา หรือ สวนสาธารณะดังๆมากมาย
"ถ้าบ้านเราเอาขยะที่ผลิตได้ทุกวันมาถมเป็นสวนจตุจักรอีก คงได้สวนจตุจักรอีกเป็นพันๆแห่งเลยครับ เพราะในทุกวันเฉพาะแค่ในกรุงเทพเมื่อสิบปีที่แล้ว เราคนกรุงเทพช่วยกันสร้างขยะถึงวันละ 9,500 ตัน ทำให้ต้องใช้งบกำจัดขยะถึงวันละ 9.5 ล้านบาท รวมปีนึงก็เป็นเงินกว่า 2,286ล้านบาทครับ"
โอกาสไม่ได้มีแค่ในไทย แต่ภาพ ธุรกิจขยะ คือ ธุรกิจระดับโลก!
วงษ์พาณิชย์ ทำธุรกิจในรูปแบบ "แฟรนไชส์" นอกจากมากกว่า 1,700 สาขาในไทย วงษ์พาณิชย์ยังมี อีก 9 สาขาใน สปป.ลาว, 3 สาขาในกัมพูชา, 2 สาขาในมาเลเซียและในญี่ปุ่น
Cr. Themarketer
และที่น่าทึ่ง คือ 4 สาขาในรัฐแมริแลนด์ และรัฐวอชิงตัน สหรัฐอเมริกา ทั้งยังเตรียมขยายอีก 2 สาขา ในรัฐวอชิงตัน
โดยที่สหรัฐอเมริกา บริหารโดยคุณแมค "กรกช เดชเดชานุกุล” หนุ่มอายุ 22 ปี ที่เริ่มทำงานด้วยทำความสะอาด ถูพื้น ทอดเบอร์เกอร์ จนขายลอตเตอรี่เหมือน ดร.สมไทย (บังเอิญจัง)
แมค บินกลับไทยมาอบรมกับวงษ์พาณิชย์ และกลับไปเปิดธุรกิจคัดแยะขยะในนามวงษ์พาณิชย์ กับคุณพ่อของเขา
Cr.Posttoday
สำหรับสถานการณ์ขยะในสหรัฐอเมริกา ถือว่าหนักมาก ถ้าพูดให้เห็นภาพคนอเมริกันดื่มน้ำขวด 1 ปี ในปริมาณที่สามารถมาร้อยเรียงกันรอบโลกได้ 5 รอบ รัฐบาลพยายามให้ประชาชนคัดแยกขยะ และการจ้างทิ้งขยะในอเมริกาก็มีค่าใช้จ่าย ถือเป็นโอกาสในการทำธุรกิจนี้
อย่างไรก็ตามอาชีพ "เก็บขยะ" ในอเมริกาเป็นอาชีพที่คนไม่นิยมทำกัน ทำให้ธุรกิจของวงษ์พาณิชย์เติบโตได้!
ปริญญาชีวิต "วิชากิน"
สมไทยเริ่มต้นธุรกิจด้วยความรู้เพียง ม.ศ.3 แต่สามารถสร้างอาณาจักรวงษ์พาณิชย์ อย่างยิ่งใหญ่ ขนาดธุรกิจใหญ่กว่าหมื่นล้านบาท ด้วยจำนวนสาขามากขนาดนี้ ก็อาจเป็นรองแค่ร้านสะดวกซื้ิอ 7-eleven!! (ด้านจำนวนสาขานะ)
ดร.สมไทย เล่าในหนังสือ "รวยด้วยขยะ" ว่า
ที่วงษ์พาณิชย์สามารถเติบโตจนถึงทุกวันนี้ เกิดมาจาก “วิชากินที่ยิ่งกว่าวิชาการ”
"วิชากิน" ที่ว่าก็คือ วิชาที่สามารถเรียนรู้แล้วเอาไปใช้ทำมาหากินได้ทันที ผิดกับ "วิชาการ" ที่มักจะอยู่ในรูปแบบตำรา เข้าใจยาก และไม่สามารถเปลี่ยนเป็นเงินซื้อข้าวกินได้ทันที
ยกตัวอย่างง่ายๆ หากเจอขวดใบหนึ่ง นักวิชาการอาจจะบอกว่า ขวดใบนี้ทำมาจากอะไร มีอายุการย่อยสลายตามธรรมชาตินานเท่าไหร่ หรือถ้าจะต้องรีไซเคิลต้องทำอย่างไรบ้าง
แต่ “วิชากิน” ของ ดร.สมไทย บอกว่า ขวดเปล่าหนึ่งใบอาจขายได้ 1 บาท แต่ถ้าเอาไปถอดฝาขวดออกแยกขาย แกะพลาสติกหุ้มขวดออกไป พร้อมกับล้างน้ำตาแดดซักหน่อย อาจขายได้ถึง 3–4 บาทแล้ว
พอรู้แบบนี้หาให้ได้ซักสิบยี่สิบขวด ก็สามารถได้ข้าวพูนจานหนึ่งมื้อ กับน้ำหวานเย็นชื่นใจอีกแก้ว
สมไทย กลับไปเรียนปริญญาตรี คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม และด้วยการทำคุณประโยชน์ต่อสังคม ทำให้ทางมหาวิทยาลัยมีมติให้ปริญญาเอกดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ สาขาบริหารธุรกิจ ถือเป็น "ปริญญาชีวิต" อย่างแท้จริง...
Cr.Thaipublica
💡ไม่อยากพลาดข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับการค้าระหว่างประเทศ และกลยุทธ์ทางธุรกิจ
กด "ติดดาว" ติดตาม "นำเข้าส่งออก สุดขอบฟ้า"
และสำหรับผู้ประกอบการนำเข้า-ส่งออก เชิญพูดคุยแลกเปลี่ยน ความรู้ได้ที่
- 26
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
