8 ต.ค. 2019 เวลา 08:17
ไม่มีใครจนเกินกว่าจะเป็นผู้ให้
ฉันมักบอกตัวเองเสมอว่า ถ้าฉันรวยฉันจะช่วยคนจน
ฉันจะให้ทุนเด็กที่ด้อยโอกาสได้เรียนหนังสือ
ฉันจะทำนั่น ทำนี่ เพื่อสังคม
ทุกวันนี้ฉันให้และแบ่งปันบ้างในบางเวลา แต่เมื่อไรที่ฉันรู้สึกว่าฉันมีน้อย มันน้อยเกินกว่าจะให้ใครได้ ฉันก็จะมีไว้เพื่อตัวเองโดยไม่แบ่งใคร
ฉันมองการให้ คือการให้เป็นตัวเงิน
จนฉันมาเห็นคุณลุงไร้บ้านคนนี้
คุณลุงกำลังแบ่งอาหารให้กับเจ้าหมาน้อยด้วยท่าทาง ที่เมตตา และอ่อนโยนกับมัน ให้มันพลางลูบหัวมันไป เขามีน้อยแต่เขาก็ยังให้ได้
ฉันอดยิ้มกับภาพที่เห็นนี้ไม่ได้เลย มันเป็นภาพที่สร้างความสุขให้กับฉันไม่น้อย
ความคิดฉันถูกเปลี่ยน จากที่คิดว่าการให้คือให้เงิน และให้สิ่งของที่จับต้องได้ ฉันต้องมีมากพอก่อนถึงจะให้ได้ แต่จริงๆแล้วการให้มีหลายอย่างไม่เฉพาะตัวเงิน และไม่ต้องรอให้มีมากพอด้วย เฉกเช่นคุณลุงไร้บ้านที่กำลังเป็นคนให้ฉันในตอนนี้ คุณลุงให้ความสุขฉันโดยที่เขาไม่รู้ตัว คุณลุงให้รอยยิ้มฉันโดยไม่เห็นว่าฉันยิ้ม คุณลุงได้ให้ฉันลึกซึ้งถึงคำว่าให้ในมิติใหม่อย่างแท้จริง
บางครั้งการกระทำเล็กๆของใครคนหนึ่งอาจนำความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่มาสู่อีกคนก็ได้
วันนี้เรามาเริ่มต้นการเป็นผู้ให้โดยเริ่มจากการทำสิ่งดีๆด้วยกันดีไหมคะ
ยิ้มให้กัน พูดจาดีๆต่อกัน มีน้ำใจ ช่วยเหลือกัน ซึ่งการให้ง่ายๆเหล่านี้ไม่มีใครจนเกินกว่าจะให้ได้จริงๆค่ะ
#แววตาประกายรุ้ง #ติดในหัว
โฆษณา