"หน้าที่มันสำคัญกว่าครอบครัวรึไง" ประโยคสุดเจ็บที่ดาดันพูดแทงใจดำการ์ป รวมไปถึง "คนที่เจ็บปวดที่สุดคือลูฟี่" ก็สะเทือนใจไม่ต่างกัน
แต่ในมุมนึงแล้วการ์ปผิดรึเปล่าที่ปล่อยให้เป็นแบบนี้?
การ์ปเองตั้งใจจะให้หลานเป็นทหารเรือ เฝ้าฝันว่าวันนึงทั้งคู่จะกลายเป็นทหารเรือที่แข็งแกร่ง เพราะการ์ปก็ยึดถือคุณธรรมและต้องการปกป้องประชาชนจากโจรสลัด
แต่เพราะความเอาแต่ใจของเอซกับลูฟี่ต่างหากที่ทำให้สถานการณ์เป็นแบบนี้ พวกเขารู้ดีอยู่แล้วว่าต้องเป็นศัตรูกับปู่ แต่ก็ยังไปเป็นโจรสลัด ปล่อยให้คำพูดของปู่เป็นแค่สายลมที่ไม่มีความหมายอะไรด้วยซ้ำ
การที่การ์ปไม่จับลูฟี่ที่ W7 หรือปล่อยลูฟี่เข้าถึงตัวเอซ การไม่ยื่นมือเข้าสู่สงครามตั้งแต่แรก รวมทั้งการหลั่งน้ำตาข้างๆเอซ หรือแม้แต่การควบคุมสติไม่อยู่เมื่อเอซถูกฆ่าตาย มันสะท้อนแล้วว่าการ์ปรักหลานขนาดไหน และคงมั่นใจว่าหนวดขาวจะพาตัวเอซหนีไปได้ เลยไม่ผลีผลามทำอะไร
ลูฟี่อาจจะเจ็บปวดที่สุดที่เอซตายก็จริง แต่คนที่เจ็บปวดแทบทุกๆทางคือการ์ปต่างหาก ช่วยก็ไม่ได้ ห้ามปรามก็ไม่เคยฟัง คุณธรรมที่มีก็คอยค้ำไม่ให้ทำอะไรได้อีก ซ้ำหลานต้องมาตายต่อหน้าต่อตา
ส่วนนึงเพราะวันพีซอธิบายเรื่องผ่านมุมมองของโจรสลัด ทำให้เรารู้สึกว่าไม่อยากให้เอซตายเลย แต่ถ้าในมุมมองของกองทัพเรือ ยิ่งในมุมมองของการ์ปแล้ว มันยิ่งกว่านั้นอีก
เมื่อเอซเลือกเส้นทางที่ตรงข้ามกับปู่ ตรงนี้ถูกใจลูฟี่ แต่ทำร้ายจิตใจการ์ปไม่ใช่หรอ
เมื่อเอซถูกจับ ลูฟี่สามารถช่วยเหลือได้ แต่การ์ปต้องฝืนไม่ยื่นมือเข้าไปไม่ใช่หรอ(แต่สุดท้ายก็แพ้ให้กับความรักหลานอยู่ดี)
เมื่อเอซตาย ลูฟี่ช็อคจนสติหลุดสลบไป ส่วนการ์ปก็ขาดสติจนพุ่งจะไปฆ่าอาคาอินุ ทั้งคู่ต่างก็เสียใจจนสติแตกไม่ใช่หรอ
คนที่เจ็บปวดที่สุดคือใครกันแน่นะ?
ฝากช่องทางใหม่ของเพจด้วยนะครับ www.blockdit.com/lmpeldown
#วันพีช #วันพีซ #OnePiece
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
