[ฟ้าธาร ระถะการ] แสงแห่งอรุณส่องผ่านกระจกห้องทำงานเข้ามายังห้องนอน อรุณเป็นเหมือนบริพาลของพระเจ้า ที่ถูกสั่งมาปลุกผู้คน หน้าตาของอรุณเจิดจรัสแสง นวลจ้า สีทอง และอบอุ่น ไม่เคยมีหนใด ที่อรุณ จักหนาวเย็นยะเยือก ไม่มี

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

13 ต.ค. 2019 เวลา 02:20 • ปรัชญา

แสงแห่งอรุณส่องผ่านกระจกห้องทำงานเข้ามายังห้องนอน

อรุณเป็นเหมือนบริพาลของพระเจ้า ที่ถูกสั่งมาปลุกผู้คน

หน้าตาของอรุณเจิดจรัสแสง นวลจ้า

สีทอง และอบอุ่น ไม่เคยมีหนใด ที่อรุณ

จักหนาวเย็นยะเยือก ไม่มี

อีกวันที่ตื่นขึ้นมา เพราะอรุณแลบลิ้นมาเลียใบหน้าผม

ให้ความรู้สึกแสบร้อนบางบาง แต่ดีอย่างบอกไม่ถูก

ปีศาจแห่งความเห็นแก่ตัว หายไปไหน

อ๋อ...

คงโดนแสงแห่งอรุณทาทาบ ระบายสี จนตัวมอมแมม

เอ๊ะ! ผมมองไปที่ปีศาจดำทมิฬที่นอนเอื่อยไม่มีแรง

เพราะตัวมันจรัสแสงยามเช้า มันตัวเล็กลงกว่าเดิม

สองสามวันมานี้ การเขียนกวีขัดเกลาจิตใจผม

รู้สึกได้ว่า อารมณ์ฉุนของตนเอง ล ด ล ง

นั่นทำให้ขนาดมโหศาล และดำทมิฬของปีศาจ

แห่งความเห็นแก่ตัว ในตัวผม หดลงมาบ้างเล็กน้อย

ผมรู้ได้ทันทีว่า มันก็แค่เล็กน้อย และต้องใช้เวลา

ผมมีสติมากขึ้น

ขอ อรุณตัวน้อยๆ อยู่กับพวกเราเรื่อยไป

วันใดอรุณรุ่งเลือนหายตลาดกาล

วันนั้นปีศาจอีกนับร้อย พัน แสนตัว

คงถือกำเนิดขึ้นมาบนโลก

ถ้าไม่อยากให้อรุณ น้อยอกน้อยใจ จนหนีหายไป

การตื่นมารับเสียงเพรียกหา และลิ้นอุ่น ๆ ของอรุณ

เป็นวิธีที่ช่วยสลัด ปีศาจในตัวเราทุกคนได้

แต่คราใดที่เราตื่นสายติดต่อกันหลายต่อหลายวัน

ช่วงเพลานั้นแล ปีศาจจะเกาะ กัด กิน จ้วงอกเรา กระชาก แทง

ชีวิตเราจนยับเยิน

โฆษณา