น้อมรำลึก..ถึงพระองค์ท่าน
ในหลวง ที่รักที่สุด...
แม้เวลา จะผ่านมาเนิ่นนาน แต่หัวใจยังนึกถึงเสมอ
.
ผมเกิดในปี ๒๕๒๖ ตอนนั้นทุกบ้าน จะมีภาพในหลวงติดอยู่ข้างฝา บ้างเป็นปฏิทิน บ้างเป็นภาพถ่ายที่อัดใส่กรอบอย่างดี เกิดเป็นคำถามมากมายในหัวเด็กบ้านนอกคนหนึ่ง
.
ผมไม่เข้าใจ ทำไมทุกคนต้องรักท่านมากขนาดนั้น ทำไมต้องกราบไหว้ หรือเวลาจัดงานโรงเรียน ทำไมโต๊ะหมู่บูชาต้องมีรูปท่าน ตั้งข้างองค์พระเสมอ
.
เหล่านี้คือความไม่เข้าใจในวัยเด็ก กระทั่ง ผมโตมาเป็นผู้ใหญ่ เริ่มเข้าใจอะไรหลายอย่างเกี่ยวกับท่าน ผ่านงานที่ท่านทรงทำ เพื่อคนอื่น มันมากมายจนไม่มีข้อสงสัย ทำไมทุกคนไม่ว่าจะเชื้อชาติไหนที่รักท่าน ต่างร้องไห้และกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ในวันที่ท่านจากลาไป
.
ตอนเด็กๆ สมุดที่ทางการแจก เล่มสีน้ำตาลด้านหน้ามีรูปในหลวง ผมจำได้ดี มันมีค่ามากสำหรับผมและครอบครัว เพราะเราไม่มีเงินมากพอจะซื้อไว้เขียน ให้ครบทุกวิชา สมุดเหล่านี้ ช่วยให้ครอบครัวผม เหลือเงินเพิ่มขึ้นที่จะใช้จ่ายค่าชุดใหม่ ตอนเปิดเทอม
.
เวลามีน้ำท่วม คนที่ยื่นมือช่วยเหลือประชาชนคนแรก คือพ่อของแผ่นดิน หลายอย่างที่ทำโดยไม่เปิดเผย การทำความดีโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน คือความประเสริฐของจิตใจ ท่านทำงานปิดทองหลังพระมายาวนาน เหตุผลเดียวที่ท่านต้องการ คือความสุขและบรรเทาทุกข์ให้กับประชาชนของท่าน
.
ตลอดเวลาของการมีชีวิตอยู่บนผืนแผ่นดินนี้ ผมเป็นหนี้บุญคุณท่าน
บัดนี้ ผมมาเป็นข้าราชการ ก่อนเข้ามา ผมบอกท่านว่า “ผมจะรักและช่วยเหลือ คนไทยทุกคน ทำงานด้วยความสุจริต ดูแลประชาชนของพระองค์ท่าน แม้ในวันที่ท่านไม่อยู่แล้วก็ตาม”
.
ผมสัญญา
พัฒนากร พลัดถิ่น...
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
