สัญชาตญาณ เเละ สันดานดิบมักจะออกมา
เมื่อเรานั้น.....................................................
หิว
โหย
โฮก
เหนื่อย
ล้า
เพลีย
ร้อน
เหลือ
เหงื่อ
ไหล
ฉุน
เฉียว
เกรี้ยว
กราด
โกรธ
ง่วง
หงาว
หาว
หวอดๆ
เราจะปล่อยให้สัญชาตญาณ
และสันดานดิบ
ของเราโลดเเล่น
ฟาดงวงฟาดงา
ใส่คนอื่นอย่างนั้น
จริงๆหรอ?
เคยเป็นกันไหม?
เเฟนใครเป็นบ้าง?
เคยทะเลาะมีปากเสียงกัน
เมื่อสันดานดิบออกมาโดดเด่นไหม?
แล้วหาทางออก
จัดการอารมณ์ความรู้สึกนั้น
...... อย่างไรกันเอ่ย????
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต
โดยส่วนตัวแล้ว
เชื่อว่าเราหลายคน
ต้องมีหลุดบ้างเเหละ
ปุถุชนคนเดินดินเนาะเข้าใจได้
เเต่ถ้าจะเป็นบ่อยๆเสมอๆทุกวัน
เมื่อร้อนเมื่อง่วงเมื่อเหนื่อยเมื่อหิวเมื่อโกรธ
แล้วเเสดงออกมาทุกอย่างจนคนรอบข้าง
รับรู้ได้และกระทบกระเทือนคนอื่นไปด้วย
นั่นคงไม่ใช่เรื่องปกติที่ดีของคนปกติ
ของวิญญูชนเเล้ว
เพราะมนุษย์มาไกลกว่านั้น
เยอะมากแล้ว!!!!
มนุษย์มีสิ่งที่เรียกว่าการเรียนรู้
การขัดเกลาเเละการควบคุมระงับอารมณ์
โดยเฉพาะอย่างยิ่งอารมณ์ในเชิงลบที่จะ
ทำงาน ชดเชย ทดเเทน เเละสั่งการเมื่อ
สัญชาตญาณหรือสันดานดิบออกมาโลดเเล่น
ฟาดงวงฟาดงา เราเป็นสัตว์สังคมที่เเปลว่า
มีมากกว่าหนึ่งคน จึงต้องขัดเกลาควบคุม
เเละนึกถึงใจเขาใจเราให้มากขึ้น
เมื่อหิวเมื่อเมื่อยเมื่อร้อนเมื่อเหนื่อยเมื่อง่วงเมื่อโกรธแล้วรู้จักควบคุมดูเเลได้นั่นเเปลว่า
เราไปไกลกว่าสัตว์ป่าที่ใช้เพียงสัญชาตญาณ
ในการเอาตัวรอดแล้ว
ขอเเสดงความยินดี
(ให้ตัวผู้เขียนเองที่มีครบเลยวันนี้เเต่เมื่อเข้าประชุมกับอีก30กว่าชีวิตก็ไม่ฟาดงวงฟาดงา
ใส่ใคร
ดีใจจัง!!!!!)
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
