เรียกได้ว่า เขาอยู่ในจุดต่ำสุดของชีวิตอย่างแท้จริง เมื่อเขาและลูกกลายเป็นคนไร้บ้าน เป็นเวลาเกือบ 1 ปี โดยต้องไปนอนในสถานที่ต่างๆ เช่น บ้านพักสาธารณะ ที่ทำงาน หรือแม้แต่ห้องน้ำรถไฟใต้ดิน
แต่เพราะความฝันที่จะสร้างชีวิตที่มีความสุข ไม่ให้ลูกชายต้องเจอเหมือนเขาตอนเด็ก เขาจึงไม่ยอมแพ้ และสู้กับปัญหาอุปสรรคต่างๆ ขยัน อดทน ในการฝึกงาน และการใช้ชีวิตต่อไป