เรื่องเล่าจากครูบ้านพัก
"น้องอยู่หลังนี้นะคะ พอดีมีครูคนเก่าย้ายออกพอดี" นี่คือเสียงจาก ผอ.
ผมเเหงนมองไปบนบ้านที่มีหลังคาสังกะสีเก่า ๆ ที่มีเสียงดังของสังกะสีเมื่อมีลมพัดกระทบ ผาผนังผุเป็นรู ตอนเเรกกะถอดใจ ไปเช่าอยู่ในตลาดดีกว่า ซึ่งห่างจาก รร. ประมาณ 30 กม. คิดอยู่ครู่นึง ประมวลผลทั้งหมดถึงความคุ้มค่าของการเดินทาง ไม่ว่าจะเป็นค่าน้ำมันรถมอไซ ค่าเช่าห้อง ค่าน้ำ ค่าไฟ ซึ่งรายจ่ายเหล่านี้ ถ้าไปอยู่ข้างนอกคือต้องรับภาระเองทั้งหมด ซึ่งไม่สมดุลกับรายได้ของครูบรรจุใหม่เเน่นอน
เมื่อคิดเสร็จจึงตอบตกลงทันทีว่า "ครับ ก็พออยูได้ สบายมากครับ ผอ."
จริง ๆ บ้านหลังนี้สร้างเมื่อ พ.ศ. 2516 ปัจจุบันอายุบ้าน 46 ปี ผ่านมากี่รุ่นต่อกี่รุ่นจนถึงปัจจุบัน
ตอนเเรกยังว่าหวังว่าคงจะได้งบซ่อมเเซม เเต่เมื่อเข้าดูในระบบ บ้านพักหลังนี้ถูกจำหน่ายตามระเบียบพัสดุ เนื่องจากเสียหายเกิน 50% ไม่คุ้มงบก่อสร้าง
ก็เลยทนอยู่มาเรื่อย ๆ เจออุปสรรคมากมาย ครั้งพายุปาบึกเข้าก็โยกไปมา เเมลงปีกเเข็งบุกบ้าน เเละครั้งนึงอยู่ ๆ ก็มีส่วนหนึ่งของบ้านหลุดลงทั้งแผง เเต่ด้วยความจำเป็นก็ทนอยู่มาตลอด หัวเราะบ้าง ร้องไห้บ้างกับปัญหาที่เจอ
วันนึงมีหนังสือจากราชการเข้ามาว่า รร. ใดต้องการงบซ่อมเเซมบ้านพัก ให้ขอไปได้พร้อมเเนบประมาณค่าใช้จ่ายและภาพประกอบ ทางครูผู้รับผิดชอบก็ช่วยเต็มที่ เตรียมข้อมูลส่งเสร็จในวันเดียว
ผ่านไปประมาณ 2 เดือน มีหนังสือแจ้งกลับมาว่า รร. ได้รับงบประมาณซ่อมเเซม 150,000 บาท ให้เริ่มการจ้างซ่อมเเซมได้เลย
ตอนนั้นทั้งดีใจเเละใจหาย ดีใจที่ได้ซ่อมใหม่ เเละเสียใจ ที่ต้องรื้อของเก่าออกเกือบทั้งหมด
จริง ๆ ตอนนี้มีบ้านพักเกือบทั้งหมดทั่วประเทศที่เป็นบ้านพักเก่า ๆ โทรม ๆ บางหลังอยู่ได้ บางหลังร้าง เพราะสภาพเก่าไม่มีใครกล้าอยู่ บางสิ่งบางอย่าง หากเราดูเเลดี ๆ อย่างสม่ำเสมอ เชื่อเถอะว่าจะไม่วันเก่า แต่หากป่อยปะละเลย สักวันก็ต้องพังสลาย
นี่คือสิ่งเล็กน้อยที่เป็นขวัญกำลังใจ ที่ช่วยให้ครูพลัดถิ่น ได้มีกำลังใจในการสอนเด็ก ๆ ที่เป็นอนาคตของชาติต่อไป
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
