纵棹趁夜风小眠载一舟江烟
zòng zhào chèn yè fēng xiǎo mián zǎi yī zhōujiāng yān
จ้ง เจ้า เชิ้น เย้ เฟิง เซียว เหมื่ยน ไจ้ อี้ โจวเจียง เยี้ยน
เรือลำน้อยลอยละล่องในแม่น้ำท่ามกลางลมหมอกยามราตรี
晚来揽星归摘片柳叶吹彻天边
wǎn lái lǎn xīng guī zhāi piànliǔ yè chuī chè tiānbiān
หว่าน หลาย หล่าน ซิง กุย จาย เพียนลิ่ว เย่ ชุย เช้อ เทียนเปียน
ยามเมื่อดาวพร่างพราวหวนคืนเวหาใบหลิวปลิวผ่านขอบฟ้า
展开泛黄的纸鸢回首旧人间
zhǎnkāi fàn huáng de zhǐyuān huíshǒu jiù rénjiān
จ่านไค ฟ้าน หวง เตอ จื่อเหยียน หุยโส่ว จิ้ว เหรินเจียน
ทอประกายสีเหลืองอร่ามให้คำนึงถึงความทรงจำในอดีต
江灯飘摇远往事随波如又一篇
jiāng dēng piāoyáo yuǎn wǎngshì suí bō rú yòu yī piān
เจียง เติง เพียวเหยา เหยียน ว้างซื้อ สุย ปอ หรู โย้ว อี้ เพียน
แสงสะท้อนจากเกลียวคลื่นบนผืนน้ำพาให้ล่องลอยสู่อดีต
高台倚栏前衔杯观花满长街
gāotái yǐ lán qián xián bēi guān huā mǎn zhǎng jiē
เกา ไท้ อี หลาน เฉียน เซี้ยน เปย กวน ฮัว หม่าน จ่าง เจีย
นั่งอยู่บนที่สูงทอดมองถนนที่เต็มไปด้วยมวลบุปผา
玄武洞天也曾浇血洗剑
xuánwǔdòng tiān yě céng jiāo xuèxǐ jiàn
เสวียน วู่ ต้ง เทียน เย่ เฉิง เจียว เซ้ซี เจี้ยน
หวนให้นึกถึงครั้งหนึ่งได้พบดาบดูดซับโลหิต ณ ถ้ำเสวียนอู่
讥评堪过耳心本勇绝何惧人言
jī píng kānguò ěr xīn běn yǒng jué hé jù rén yán
จี ผิง ค้านกั้ว เอ๋อ ซิน เปิ่น โย่ง แจ๋ เหอ จวี้ เหริน เหยียน
ถูกประณามหยามเหยียดแต่มิเคยหวั่นเกรงต่อคำคน
纵入火海仍抱怀垂怜
zòng rù huǒhǎi réng bào huái chuí lián
จ้ง รู้ หั่วไห่ เริ๋ง เป้า หวย ฉุยเหรียน
ต่อให้อยู่ท่ามกลางทะเลเพลิงแผดเผาก็มิเคยกลัว
也曾笑夺酒坛剑挑姑苏十里春
yě céng xiào duó jiǔ tán jiàn tiāo gū sū shílǐ chūn
เย๋ เฉิน เซียว โต่ว จิ่ว ถาน เจี้ยน เที๋ยว กู ซู สือหลี่ ชุน
ข้าเคยหัวเราะและดื่มสุรา ณ กูซู ในฤดูใบไม้ผลิ
无关生死事老来尽作江湖诗中人
wúguān shēngsǐ shì lǎo lái jǐn zuò jiānghú shī zhōng rén
วู๋กวน เซิงสื่อ ซื้อ หล่าว หลาย จิ้ว จั้ว เจียงหู ซือ จง เหริน
มิเคยคิดเกี่ยวกับชีวิตและความตายเมื่อทำสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว
窗外玉兰影深前生是梦还是真
chuāngwài yùlán yǐng shēn qián shēng shì mèng háishì zhēn
ชวงไว้ ยวี้หลาน ยิ่ง เซิน เฉียน เซิง ซื้อ เมิ้ง ไหซื้อ เจิน
นอกหน้าต่างเห็นเงาบุปผาอวี้หลันมิรู้ว่าเป็นความฝันหรือจริง
隔世春秋后昔年因果皆是曾"听闻"
géshì chūnqiū hòu xī nián yīnguǒ jiē shì céng “tīngwén”
เก๋อซื้อ ชุนชิว โฮ้ ซี เหนียน ยินกั่ว เจีย ซื้อ เฉิง “ ทิงเหวิน”
ฤดูกาลผันผ่านราวกับเรื่องทุกอย่างเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ "ได้ยิน"
身陨不夜天谁信年少无虚言
shēn yǔn bú yè tiān shéi xìn niánshào wú xūyán
เซิน หยิ่น ปู๋ เย้ เทียน เสย ซิ่น เหนียนเซ้า วู๋ ซวี เหยียน
ผู้ใดจะเชื่อว่าร่างของข้าถูกผลักตกจากฟากฟ้า ณ ปู่เย่เทียน
为义之诺也曾削笛舍剑
wèi yì zhī nuò yě céng xuē dí shě jiàn
เว้ย อี้ จือ นั้ว เย้ เฉิง เซ ตี๋ เซ่อ เจียน
ให้คำมั่นสัญญาว่าจะทวงคืนความชอบธรรมแม้ไร้ดาบยังมีขลุ่ย