สรรพสิ่งรอบๆตัวเราล้วนมีสองด้าน ที่เราอุปมาว่ามีแค่สองด้าน ก็ด้วยความคิดว่า สิ่งนั้นเกี่ยวกับตัวเราอย่างไร กับอีกหนึ่งด้านคือเกี่ยวกับคนอื่นสิ่งอื่นอย่างไร นี่คือการแบ่งตามกรอบความคิดของคนทั่วไป และมันก็ป่วยการที่ไปคิดพิจารณาในมิติที่ไม่เกี่ยวอะไรกับเรา จริงไหมครับ
มีคนบ่นในเฟสบุ้คถึงความอันตรายของเทคโนโลยีสมัยใหม่ ที่ถูกผนวกอยู่ในอาวุธยุทโธปกรณ์ ที่แต่ละกองทัพจัดหามาใช้ เขามีความเห็นว่าที่มันอันตราย ก็เพราะว่าเจ้าของผู้ผลิตเทคโนโลยีนั่นสามารถควบคุมมันได้ตามที่เขาต้องการจากระยะไกล เครื่องบินรบกำลังบินปฏิบัติการอยู่ ก็ไม่ตอบสนองต่อการควบคุมของพลควบคุมอากาศยาน นี่เป็นความเสี่ยงในภาวะสงคราม หลักฐานที่สนับสนุนว่าภาพความกังวลเหล่านี้อาจจะเป็นจริงได้ จากสถานการณ์สงครามการค้าและการแย่งชิงผลประโยชน์ทางการค้า ระหว่างจีนกับอเมริกาอย่างปัจจุบัน
สิ่งต่างๆล้วนมีสองด้านด้วยเหตุผลข้างต้น ผมแสดงความเห็นต่อความคิดของเจ้าของบทความกังวลในเฟสบุ้คไปว่า สิ่งที่น่ากลัวควรตระหนักไม่แพ้ประเด็นเรื่องเทคโนโลยีเหล่านั้น คือการถ่ายทอดกรอบความคิดผ่านเครื่องมือที่เรียกว่าหลักสูตรการศึกษา มันเป็นเครื่องมือพัฒนาคนที่มีประสิทธิภาพดีที่สุด เป็นเครื่องมือที่มีอานุภาพมากที่สุดเช่นกัน อีกด้านหนึ่งของมันก็คือ มันสร้างคนที่เชี่ยวชาญเฉพาะด้าน เพิ่ม ego ให้บุคคล และมันเริ่มต้นแบ่งชนชั้นของคนออกเป็นกลุ่มด้วยการสอบเพียงแค่ครั้งสองครั้ง และแต่ละกลุ่มจะมีชะตากรรมและอนาคตแตกต่างกันอย่างมากมาย ความเชี่ยวชาญเฉพาะด้านทำหน้าที่ปิดบังความสามารถด้านอื่น จนลืมไปว่าคนหนึ่งคนสามารถทำอะไรก็ได้ถ้าเขาต้องการที่จะทำมัน แต่กรอบความคิดได้ทำให้เขาขาดความมั่นใจที่จะทำอย่างอื่น แทนการทำตามกรอบของสิ่งที่เรียนมา
อนาคตของเขาเหล่านั่นก็ขึ้นอยู่กับว่ากรอบความคิดที่เขามีที่เขาได้รับมา มันสามารถนำไปสู่ความสำเร็จที่เขาฝันได้หรือไม่ เพราะกรอบความคิดและทักษะมันคือเครื่องมือพื้นฐานที่ใช้สร้างชีวิตของเขาเอง
ผมเก็บประเด็นมาคุยต่อที่นี่เพื่อแลกเปลี่ยนกันนะครับ คุณจะเห็นด้วยหรือเห็นต่างก็ไม่เป็นไรครับ แต่ผมมั่นใจว่าสิ่งเหล่านี้มีอยู่และยังดำเนินอยู่ และเริ่มมีผู้คนรุ่นใหม่มองเห็นมันและเริ่มฉีกกรอบออกมาเพิ่มมากขึ้นๆ ครับ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
