แฟลชแบคของเหตุการณ์ทุกอย่างวิ่งเข้ามาในหัว ความรู้สึกเราเหมือนคนใกล้ตาย ที่มีภาพในอดีตวิ่งผ่านในหัววูบวาบไปหมด
.
เลวร้าย เราไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย
ตั้งแต่เลิกกัน เลาพยายามเก็บอาการสุด ๆ
พยายามทำทุกอย่างให้มันเหมือนปกติ
ทำให้เหมือนชีวิตเราไม่เคยมีเธอเข้ามา
เหมือนกับการตื่นขึ้นมาในอีกวัน ใช้ชีวิตต่อไป ทำงาน กิน นอน วนลูปไปแบบงี้
.
จริง ๆ ว่าจะเลิกเขียนอะไรเวิ่น ๆ ยาว ๆ แบบนี้ เพราะคิดว่ามันคงเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบที่คิดถึง แค่เหงา แค่ตอนนี้ที่อ่อนแอ แต่สุดท้ายก็เพิ่งมารู้สึก ว่าความจริงคือ เราคิดถึงเธออยู่ตลอดเวลาจริง ๆ
.
ตั้งใจว่าเขียนไว้ เผื่อวันนึงเธอจะได้มาอ่าน
หรือเธออาจจะไม่ได้อ่าน เพราะเธอคงไม่สนใจเราด้วยซ้ำ
เอาจริง ๆ ความผิดระดับที่เราทำ อันตรายมากเป็นภัยต่อความมั่นคงได้เลยด้วยซ้ำ
เวอร์ไปใช่ป่ะ
เราก็ว่างั้น
.
คิดถึงนะ
หอม