สำรวจโคก...!!!
....
น้ำส่าง น้ำแซ่บ...!!!
น้ำสร้างสามัคคี
"น้ำส่าง" คือ บ่น้ำสาธารณะ เป็นน้ำซึมที่ผุดจากชั้นน้ำใต้ดิน ในความลึกพอสมควรแล้วแต่พื้นที่ เป็นน้ำที่กินได้ เป็นน้ำที่อร่อยสุดจะบรรยาย
น้ำส่างแซ่บ...!!! มาก
"น้ำส่าง" อยู่คู่หมู่บ้านชนบทมายาวนานพร้อมเรื่องเล่าเป็นตำนานความรักความสามัคคีของคนในหมู่บ้าน เกิดตำนานรักของคนหมู่บ้านเดียวกัน คนหนุ่มต่างบ้านมานัดต่อนัก
เคยมีฉากรักโลแมนติก ในหนังใหญ่เรื่อง "ลูกอีสาน" ใช้ "น้ำส่าง" เป็นตัวเดินเรื่องจุดประกายให้เห็นความโลแมนติกของหนุ่มสาวบ้านนา ที่ใช้โอกาสการตักรอน้ำสานสัมพันธ์ใจ จนเป็นครอบเป็นครัวกันนักต่อนัก
พูดถึง "น้ำส่าง" ก็ต้องชวนให้ระลึกถึง "โอ่งแดง" เป็นของคู่กัน เพราะในพื้นที่อีสานบ้านเฮา แต่ก่อนนั้นบริโภคน้ำฝนเป็นหลัก แต่ละบ้านต้องมี "โอ่งแดง" ตั้งอยู่เพื่อรองรับน้ำฝน หมดน้ำฝนต้องไปตัก "น้ำส่าง" มาใส่ไว้แทนเพื่อกินในหน้าแล้ง
การปั้นโอ่งแดง กับการดูแลบ่อ "น้ำส่าง" สื่อความรักความสามัคคีของคนในหมู่บ้านเป็นอย่างดี
การปั้น"โอ่งแดง"หนึ่งใบต้องใช้แม่พิมพ์ซึ่งมีไม่กี่อันหลวงเอามาให้ใช้ ถ้าจำไม่ผิดหน่วยงานที่ส่งเสริมเรื่องนี้ คือ "รพช." สำนักงานเร่งรัดพัฒนาชนบท (ปัจจุบันยุบไปแล้ว)
เมื่อแม่พิมพ์มีไม่มากแต่แทบทุกบ้านต่างต้องการปั้นโอ่ง จึงต้องจัดคิวกัน ระหว่างรอคิวกว่าถึงบ้านเรา เราก็ไปช่วยบ้านที่ทำก่อน ช่วยลงแรง แล้วแรงก็กลับมาที่บ้านเรา
เป็นวงรอบแบบพึ่งพาอาศัยกันโดยธรรมชาติ เสร็จงานปั้นโอ่ง ก็ต้มไก่ ต้มเป็ดกินกัน มีน้ำวิเศษพอเป็นกะสัยหอมปากหอมคอ
นั่นเป็นสามัคคีปั้นโอ่ง
ส่วนสามัคคีดูแลบ่อ "น้ำส่าง" ก็เช่นกัน
หลังฝนหมาดเม็ด หญ้าหน้าปากบ่อขึ้นรกปกคลุมไปทั่ว น้ำจากน้ำฝนไหลลงไปขังในบ่อขุ่นครั๊ก ชาวบ้านก็นัดรวมตัวกัน อาศัยหอกระจายข่าวประจำหมู่บ้าน หรือจากวัด บอกนัดหมายเพื่อไปบูรณะ เอาน้ำจากน้ำฝนที่ค้างอยู่ในบ่อออกให้หมดเพื่อให้น้ำจากชั้นใต้ดิน ซึ่งเป็นน้ำที่กินได้ผุดขึ้นมาแทน
ส่วนอาณาบริเวณโดยรอบก็ช่วยกันทำความสะอาดกำจัดวัชพืชออกเสียให้หมด
บางปีมีงบหน่อยก็หาปูนซีเม็นต์ มาเทลาดปากบ่อให้มีความสะดวกทำความสะอาดได้ง่าย ปูนหมาดก็หาอะไรมาเขียนเป็นอักษรจารึกระบุวันที่ พ.ศ.
ช่วยเตือนความจำ ช่วยให้รำลึกเหตุการณ์ของวันนั้นๆไว้บอกเล่าสู่ลูกหลานฟัง
ความรักสามัคคีเกิดขึ้นแน่นแฟ้นง่ายๆไม่ต้องให้ใครมารณรงค์ เพราะนี่คือธรรมชาติของการอยู่ร่วมความเป็นบ้านหนึ่งเมืองเดียวกันจัดสรรค์โดยธรรมชาติ
"ง่ายๆแต่งดงาม"
แต่ทุกวันนี้อาจไม่มีแล้ว "น้ำส่าง" บ้านเฮาถูกแทนที่โดยน้ำดื่มบรรจุถังราคาไม่กี่บาท
สะดวกง่ายๆ อาจแต่ไม่ค่อยจะมีเรื่องราวของความคลาสสิคนี้
ส่วนหนึ่งก็ต้องยอมรับว่าสภาพสังคมเปลี่ยนไปความสะดวกสะบายทุกอย่างเข้ามาแทนที่
น้ำส่าง น้ำแซ่บ จากใต้ดิน
เราอาจไม่ได้ชิมอีกแล้ว
แต่รสชาติแห่งความทรงจำ
เรื่องราวที่เราเคยได้สำผัส
อย่างปล่อยผ่านเลยตามสายลมแห่งกาลเวลา
มีโอกาสนำเรื่องเล่าแบบนี้บอกต่อรุ่นลูกรุ่นหลานบ้างก็ดี
ปรีชา นาฬิกุล
๗ ม.ค.๒๕๖๒
หมายเหตุ : ในภาพบ่อ "น้ำส่าง" ที่บ้านเกิดผมเองครับ แต่น้ำในบ่อไม่ได้ใช้แล้ว
พาลูกชายขับรถเล่นไปที่ 7-11 ขากลับเลยพาลัดเลาะไปตามทุ่งนา ชวนเขาคุย ชวนเขาสำรวจโคก เลยได้แวะมาเก็บภาพไว้
ใครมีภาพเก่าๆ หยิบมาเล่าสู่กันฟังครับพี่น้อง
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
