แมวดำกับคืนพระจันทร์สีแดง EP2 :: หญิงสาวชุดขาวที่หาเพื่อน
คืนนี้ผมเล่นเกมส์จนดึก เพราะมีแข่งแมทสำคัญ เพื่อหาทีมเข้าแข่งระดับประเทศ แต่ก็น่าเสียดายเพราะผมเล่นได้ ไม่ได้ดังใจตนเอง ผมเดินมาและคิดถึงในเรื่องเกมส์ ก็หงุดหงิดและหัวร้อนขึ้นอีก
มองขึ้นไปบนท้องฟ้าก็เห็นพระจันทร์สีแดง มองดูก็เป็นคืนที่มีพระจันทร์ที่สวยทีเดียว แต่ผมกลับรู้สึกเสียวและเย็นยะเยีอกไปทั่วทั้งตัว และผมก็ต้องสะดุ้ง เมื่อมีเสียงหนี่งดังขึ้นมา ซึ่งเป็นเสียงหญิงสาวที่เย็น ๆ ทำให้ขนแขนผมรุกชูชันขึ้นไปทั้งตัว เพราะความเย็นของเสียงหรือ ผมตกใจก็ไม่รู้ ณ ตอนนี้
ผมจึงมองซ้าย มองขวา ก็เห็นแต่ป้อม รปภ.ที่มีแสงสว่าง อยู่ ผมจึงเดินไปในทิศทางที่ ป้อม รปภ. และเสียงนั้นก็พูดขึ้นมาอีกว่า กลัวหรือ…..
ผมก็คิดในใจ คือว่ากูกลัวอยู่นี้ ไงถึงได้รีบเดิน พร้อมกับมองซ้ายที ขวาทีก็ไม่เจอต้นเสียงที่ และซอยขาถี่ยิบแทบจะวิ่งก็ไม่ปาน
ยังไม่ทันที่ผมจะคิดอีก ก็มีเสียงพูดมาอีกว่า กลัวหรือตกใจหรือ งั้นเดินเป็นเพื่อนไหม
ฉิบหายละ กูคิดอยู่ในใจมึงยังได้ยินกูอีก และจะมาเดินเป็นเพื่อกูนี้นะ
ใช้ เพีงแค่คิดจบ เสียงนั้นก็ตอบดังขึ้น
ไม่เดินด้วยก็ได้แต่ใชสติ ดี ๆ นะ อย่ารีบร้อนไป เสียงนั้นก็ยังดังอีก
ตอนนี้ผมวิ่งแล้ว เสียงนั้นก็ยังไล่หลังผมมา อย่ารีบร้อนนะ ใช้สตินะระวังสะดุดล้ม
ถ้าล้มแล้วเราจะตามทันนะ สตินะ วิ่งระวังนะ พอสิ้นเสียง ผมก็สะดุดอะไรบางอย่างล่มลง เสียงนั้นก็ชอบใจ เห็นไหมละล้มจนได้
ผมจึงมองที่ ๆ สะดุด เห็นมีมือขาว ๆ ขยับ ๆ ยุบ ๆ ยับ ๆ อยู่ที่พื้นถนน เห็นไหมละตามทันจนได้
พอสิ้นเสียงผมก็ไม่คิดอะไรแล้วร้องแหกปากโวยวายลั้นออกมาทันที วินาทีทีลุกขึ้นกำลังจะวิ่ง หน้าผมแทบจะชนกับหน้าหญิงสาวสีขาว ๆ ที่แย้มกว้าง และพูดว่า ถ้ากลัวขนาดนี้ไปอยู่ด้วยกันไหม และผมก็รู้สึกเหมือนว่ากำลังถูกอะไรดึงล้มลงไป นั้งอยู่บนถนนอีกครั้ง หญิงสาวนั้นยังคงยิ้ม
และก็หัวเราะออกมาอย่างดีใจ พร้อมกับพูดว่าไปอยู่ด้วยกันนะ
ตัวผมยังคงถูกดึงจากมือที่อยู่เต็มถนนนั้น ผมก็เริ่มร้องออกมาเพราะความกลัว ผมร้องออกมาด้วยความกลัวอย่างไม่เคยกลัวมาก่อน
และหญิงสาวก็หัวเราะออกมาอย่างมีความสุข และก็หยุดหัวเราะทันทีเมือได้ยินเสียง เหมียว........................
หญิงสาวก็หยุดหัวเราะทันที และกรี๊ด....ออกมาด้วยความเกรียวกรวด
แกเข้ามาได้ยังไง หญิงสาวตะโกนพร้อมกับมองมายังแมวสีดำที่ตอนนี้ได้ โดดมานั้งบนตักของผม
หญิงสาวสีขาวก็กรี๊ดออกมารั้น และร่างกายก็ค่อย ๆ หายไปพร้อมกับเสียง ที่ค่อย ๆ ไกลออกไปเช่นกัน มือที่ดึงผมไว้กับพื้นไว้ก็หายไปแล้ว ผมสังเกตุรอบ ๆ ผมนั้งอยู่กลางถนนคนเดียว แมวสีดำนั้นก็ไม่อยู่แล้ว เห็นแต่แสงไฟจากป้อม รปภ.หน้ามหา'ลัย
ผมจึงกลั้นใจวิ่งรวดเดียวถึงหอทันที ในหัวก็คิดว่าเราหลับแล้วหลอนไปคนเดียวหรือว่าเป็นเรื่องจริงกันแน่
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
