4 พ.ย. 2019 เวลา 01:34 • ความคิดเห็น
REALแล้วได้อะไร?..
คำถามเดิมที่ถามซ้ำซากและคำตอบเดิมๆอีกเช่นกัน ทั้งๆที่รู้ว่าถามอย่างไรก็ได้คำตอบอย่างเดิมแล้ว เหตุไฉนยังต้องถามคำถามเดิมๆที่รู้อยู่แล้วว่าจะได้คำตอบเดิมๆ พอถามกลับว่าอยากได้คำตอบแบบไหน ก็หาประเด็นอื่นมาเถียง ยกอดีตมาถกวนเวียนไม่จบ หลังจากนั้นก็หาว่าอย่าเอาสิ่งที่เรียนมาสอน พุทโธพุทถัง ช่างน่าอนาถประหลาดเหลือ แล้วทำไมฉันต้องมาเสวนากับคนแบบนี้ให้เสียเวลา ว่าแล้วก็เดินกลับเข้าห้อง พร้อมกับเสียงบ่นด่าทอ...
บางทีการบอกความจริงที่ Real ที่สุด แต่มันไม่ตรงกับจริตคนฟัง มันก็เหมือนว่าพูดอย่างไรก็ไม่เชื่อ..
แล้วพอเราถามกับไปว่า ถ้ามีน้ำอยู่ตรงหน้าแล้วคุณถามผมว่านี่คืออะไร?
แล้วผมก็ตอบว่าอ้อ!นั่นคือน้ำ แต่คุณหงุดหงิดเหมือนไม่พอใจคำตอบของผม แล้วคุณก็ถามผมทุกครั้งที่คุณเจอน้ำ แล้วคุณก็หงุดหงิดใส่ผมทุกครั้งหลังจากถามเสร็จ จนวันนึงผมสงสัยในความหงุดหงิดของคุณ
ผมจึงถามกลับว่า แล้วคุณอยากได้คำตอบแบบไหนที่ถูกใจคุณพอผมพูดเช่นนี้ออกไป ผมกลับโดนกล่าวหาว่าอย่าเอาเหตุผมที่เรียนมามาใช้กับคำถามง่ายๆแบบนี้ อ้าว!ไปถึงนู้น~ พอผมถามกลับว่าจะเอายังไง?ก็พูดเรื่องที่มันผ่านไปแล้ว เอากลับมาพูดเพื่อที่ให้ผมรู้สึกไม่ดี พอผมพูดว่า เคยสงสัยตัวเองบ้างมั้ยทำไมไม่สงสัยตัวเองดูบ้าง? เขาก็เงียบแต่หยุดบ่นไปเอง...
บางทีก็...เฮ้อออออ~~~~
#ยังไงต่อดี?
บันทึก4/11/19
โฆษณา