4 พ.ย. 2019 เวลา 07:45 • บันเทิง
ดูมาแล้ว - THE DEAD DON’T DIE ซอมบีเสียดสี หน้าตาย ได้ที่ความเพี้ยน ที่เรียกรอยยิ้มได้อ่อนๆ
THE DEAD DON’T DIE: หนังซอมบีของจิม จาร์มุช ที่มีทุกอย่างที่ควรมีในหนังซอมบีครบ ไม่ว่าจะเป็นตัวละครที่เป็นผู้สังเกตการณ์ ผู้คนที่มักทำอะไรโง่ๆ รวมไปถึงมีเรื่องลึกลับที่แทรกอยู่ในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ซึ่งแน่นอนว่า ก็ต้องมาพร้อมกับตัวละครลึกลับ ที่กลายเป็นปริศนาชั่วนิจนิรันดร์ของหนังในท้ายที่สุด ไหนจะมนุษย์บางรายที่พร้อมจะให้ผู้ชมเกลียดตั้งแต่ต้น
หากก็ไม่ได้หมายความว่า The Dead Don’t Die จะกลายเป็นหนังสยอง-ซอมบีชืดๆ อย่างน้อยๆ ในความเป็นหนังที่มีทุกอย่างที่หนังซอมบีมี งานของจาร์มุชก็มาพร้อมกับการเป็นงานเสียดสีและคารวะหนังซอมบีในอดีตในตัว ทำให้ตัวเองกลายเป็นงานสยอง-เบาสมองที่ดูสนุกไม่น้อยเลย หากเป็นคนที่คลุกคลีตีโมงกับหนังซอมบีเป็นประจำ จนล่วงรู้ถึงสูตรสำเร็จและภาคบังคับของมัน ในระดับที่ทำให้หัวเราะเบาๆ ไปกับหนังได้ตลอดทั้งเรื่อง
หนังอาจจะไม่ได้มีความฉูดฉาดในการนำเสนอนัก จะว่าไปแล้วหนักไปทางเนือยๆ เฉื่อยๆ ด้วยซ้ำ ซึ่งไม่ต่างไปจากท่วงท่าการเคลื่อนไหวของบรรดาศพคืนชีพ ซึ่งนั่นหมายความว่า ถ้าไปกับมุกต่างๆ ที่จาร์มุชหยอดเข้ามาในเรื่องไม่สำเร็จ คนที่ตายในหนังเรื่องนี้ไม่ใช่พวกศพคืนชีพ แต่เป็นผู้ชมเองต่างหาก
แต่ถึงแม้แก๊กต่างๆ จะมาแบบในทางลึก หากก็เรียกได้ว่าเป็นจุดเด่นอย่างแรกของหนังเรื่องนี้ ที่ตามมาด้วยทีมนักแสดงซึ่งได้ตัวท็อปของวงการโดยเฉพาะในแวดวงหนังอาร์ท, หนังอินดี มาร่วมตัวกันชุดใหญ่ ไม่ว่าจะเป็น บิลล์ เมอร์เรย์, อดัม ไดรเวอร์ ในบทที่มาพร้อมมุกเกี่ยวกับหนัง Star Wars, ทิลดา สวินตัน ที่ชื่อตัวละครของเธอ ก็ไม่ต่างไปจากการหยอกเย้ากับตัวเอง, โคลอี เซวิกนี, สตีฟ บุสเซมี, แดนนี โกลเวอร์, คาเล็บ แลนดรี โจนส์, โรซี เปเรซ, อิกกี ป็อป ที่เป็นการเลือกนักแสดงมาเล่นเป็นซอมบีได้ดีที่สุดก็ว่าได้ เพราะแทบจะไม่ต้องแต่งหน้าเลยด้วยซ้ำ, เซเลนา โกเมซ และทอม เวทส์
ซึ่งก็มีทั้งขาประจำในหนังของจาร์มุช และขาจร ที่มาพร้อมกับมุกแบบตลกหน้าตาย ที่ทำให้รู้สึกว่า ไปๆ มาๆ ผู้คนในหนัง (หรือในโลกทุกวันนี้) ต่างก็ไม่ต่างไปจากพวกซอมบี ที่เหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไร ขณะที่บรรดาคนที่ตายไป ก็ยังผูกติดกับความเป็นไปในยามมีชีวิต ซึ่งเป็นประเด็นหลักอีกอย่างหนึ่งที่ถูกนำเสนอในหนังซอมบีมาตลอด อย่าง Dawn of the Dead ทุกคนแม้ตายแล้วก็ยังไปที่ห้าง ซึ่งใน The Dead Don’t Die ก็ไม่ต่างกัน แต่เพิ่มเติมด้วยความ 'เยอะ' ของผู้คนในยุคสมัยนี้ ไม่ว่าจะเป็นการเดินหาวาย-ฟายให้กับโทรศัพท์มือถือ หรือหมกหมุ่นอยู่กับกาแฟ ที่ทำให้อมยิ้มได้ทุกครั้งที่เห็น เช่นเดียวกับฉากบางฉาก สถานการณ์บางสถานการณ์ที่เป็นการคารวะบรรดาหนังซอมบีคลาสสิคทั้งหลายในอดีต
ไหนจะเรื่องของเพลง The Dead Don’t Die ที่ชื่อเพลงกับสไตล์ของเพลงที่เป็นงานคันทรีจ๋านั้น ให้ความรู้สึกที่ขัดแย้งกันสุด ที่เมื่อถูกเปิดในยามเหตุการณ์ตึงเครียดมากขึ้น ก็ตัดกับภาพที่เกิดขึ้นบนจอได้มากกว่าที่เคยเป็น
มุขต่างๆ อาจจะไม่ได้เรียกเสียงฮาคำโตๆ แบบที่หนังล้อซอมบีอย่าง Shaun of the Dead ทำได้ แต่ถ้าเป็นคอหนังสายนี้ เชื่อได้เลยว่าจะชมไปด้วยความรื่นรมย์ เพราะมีสิ่งละอันพันละน้อยเยอะมาก ที่จะทำให้ริมฝีปากเปิดรอยยิ้มเล็กๆ ออกมา หรือว่าส่งเสียงหัวเราะในลำคอได้อย่างมีความสุข แบบหน้าตาไม่แสดงความรู้สึกอะไรออกมาอย่างเช่นที่บรรดาตัวละครในเรื่องเป็น...
โดย นพปฎล พลศิลป์ คอลัมน์ ชำแหละแผ่นฟิล์ม นิตยสาร เอนเตอร์เทน ฉบับที่ 1290 ปักษ์หลังตุลาคม 2562
อ่านแล้วชอบ อย่าลืมกดติดตาม และยังมีเรื่องราวมากมายให้อ่านได้ที่ www.sadaos.com และทำความรู้จักกันได้มากกว่านี้ด้วยการกดไลค์เพจ www.facebook.com/Sadaos
ใครๆ ก็อยากเข้าชิงรางวัลออสการ์ บางคนได้ชื่อว่าเป็นตัวเก็ง แต่ไปๆ มาๆ ก็ได้แค่นั้น มาดูกันว่าปีที่แล้ว ใครคนไหนบ้างที่ออสการ์ทำชื่อของพวกเขาหล่นหาย >> https://www.blockdit.com/articles/5dae201ae58283277360dc4b
โฆษณา