5 พ.ย. 2019 เวลา 00:25 • ปรัชญา
เมื่อใดก็ตามที่ความเปลี่ยนแปลง
อันไม่พึงประสงค์เกิดขึ้น
หากเราไม่สามารถสกัดกั้นหรือบรรเทาลงได้
ในยามนั้น ไม่มีอะไรดีไปกว่า
"การหันมาจัดการกับใจของเราเอง"
Pixabay
เพื่อให้เกิดความทุกข์น้อยที่สุด
หรือใช้มันให้เกิดประโยชน์มากที่สุด นั่นก็คือ
ฝึกใจให้ยอมรับความจริงที่เกิดขึ้นแล้ว
การยอมรับความจริงที่ไม่พึงประสงค์
ทำให้เราเลิกบ่น ตีโพยตีพาย
หรือมัวแต่ตีอกชกตัว
 
"ซึ่งมีแต่จะเพิ่มความทุกข์ให้แก่ตนเอง"
คนเรามักซ้ำเติมตัวเองด้วยการบ่นโวยวาย
ในสิ่งที่ไม่อาจแก้ไขอะไรได้
เรามักทำใจยอมรับความจริงที่เกิดขึ้นแล้วไม่ได้ เพราะเห็นว่ามันไม่ถูกต้อง
ไม่น่าเกิดขึ้น ไม่ยุติธรรม (“ทำไมต้องเป็นฉัน ?”)
บลาๆๆๆๆๆๆ
แต่ยิ่งไปยึดติดหรือหมกมุ่นกับเหตุผลเหล่านั้น
เราก็ยิ่งเป็นทุกข์
แทนที่จะเสียเวลาและพลังงานไปกับการบ่นโวยวาย
ไม่ดีกว่าหรือ หากเราจะเอาเวลา
และพลังงานเหล่านั้นไปใช้ในการรับมือ
กับสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว
เด็ก ๓ คนได้รับมอบหมายให้ขนของขึ้นรถไฟ
แต่ระหว่างที่กำลังขนของ เด็กชาย ๒ คนก็ผละไปดูโทรทัศน์ซึ่งกำลังถ่ายทอดสดการชกมวยของสมจิตร จงจอหอ นักชกเหรียญทองโอลิมปิค เมื่อมีคนถามเด็กหญิงซึ่งกำลังขนของอยู่คนเดียวว่า เธอไม่โกรธหรือคิดจะด่าว่าเพื่อน ๒ คนนั้นหรือ เธอตอบว่า “หนูขนของขึ้นรถไฟ หนูเหนื่อยอย่างเดียว แต่ถ้าหนูโกรธหรือไปด่าว่าเขา หนูก็ต้องเหนื่อยสองอย่าง”
ทุกครั้งที่ทำงาน
เราสามารถเลือกได้ว่าจะเหนื่อยอย่างเดียว
หรือเหนื่อยสองอย่าง
คำถามคือทุกวันนี้เราเลือกเหนื่อยกี่อย่าง
นอกจากเหนื่อยกายแล้ว
เรายังเหนื่อยใจด้วยหรือไม่
Pixabay
การยอมรับความจริง
ไม่ได้แปลว่ายอมจำนนต่อสิ่งที่เกิดขึ้น
แต่เป็นจุดเริ่มต้นของการเลือกที่จะไม่ยอมทุกข์
เพราะความเปลี่ยนแปลง
อีกทั้งยังทำให้สามารถตั้งหลักหรือปรับตัวปรับใจพร้อมรับความเปลี่ยนแปลงนั้นอย่างดีที่สุด
อยู่กับ "ความจริง"
"ยอมรับ"กับสิ่งที่เกิดขึ้น
สุดท้ายแล้วก็ "ปล่อยวาง"
ชีวิตไม่ได้มีอะไรยุ่งยาก
เป็นเพียงเพราะเรามากกว่า
ที่เพิ่ม "ความยุ่งยาก" ให้กับชีวิต
สำหรับวันนี้สวัสดีค่ะ
มีมี่ me เรื่องจะเล่า
5.11.2019
โฆษณา