ดิฉันชื่อเฟย์เป็นผู้ช่วยอาจารย์ใน ม. วันนี้ต้องอยู่ดึกเพราะต้องเช็คงานของ นศ. และเช็คข้อมูลของชมรมที่ดิฉันเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาอยู่ เลยทำให้กลับบ้านช้า วันนี้เป็นคืนพระจันทร์เต็มดวงสีแดงสดใส ดูแล้วชวนให้หลงไหลเป็นอย่างมาก แต่มองดูดี ๆ ก็จะแฝงด้วยความน่ากลัว ดิฉันเม่อมองพระจันทร์ชั่วครู่หนึ่ง ก็สะดุ่งเพราะมีลมแผ่ว ๆ ที่เย็น ๆ ผ่านตัวดิฉันไป ดิฉันหันซ้ายที หันขวาที เพื่อมองดูรอบ ๆ และดิฉันก็รีบเดินเร่งฝีเท้า
และต้องหยุดอีกครั้งเมื่อ กำลังถึงบ่อบัวสีขาว เป็นบ่อบัวเผื่อนสีขาวขนาด 20*30 เมตรเห็นจะได้ กลางวันบ่อบัวนี้จะมีดอกบัวสีขาวเต็มบ่อดูแล้วสวยงามเป็นอย่างมาก แต่คืนนี้ดิฉันมองไปที่ดอกบัวที่เคยสีขาว เมื่อได้รับแสงจากพระจันทร์สีแดง ตอนนี้ดอกบัวแต่ละดอกเหมือนโฉลมไปด้วยเลือดสีแดงทั้งบ่อ ดิฉันคิดและขนก็ลุกชูชันขึ้นอีกครั้ง
เมื่อสัมผัสบรรยากาศรอบ ๆ จึงเกิดความกลัว ดิฉันจึงก้มหน้าก้มตาเดิน ให้ผ่านบ่อบัวไปให้ไวที่สุด ดิฉันรู้สึกว่าเดินมา น่าจะผ่านบ่อบัวแล้ว จึงมองดูรอบ ๆ ปรากฏว่า ยังเดินไม่พ้นบ่อบัวอีก เมื่อเห็นเช่นนี้ดิฉันก็รู้แล้วว่ากำลังถูกอะไรบางอย่างกลั่นแกล้งแน่ ๆ ดิฉันก็เดินสวดมนต์ไปด้วย
และสิ่งที่ดิฉันไม่อยากจะเจอหรือไม่อยากได้ยินก็ มาจนได้ยินเสียงที่เย็น ๆ จากเพลงได้เข้ามายังโสตประสาทของการรับฟังของดิฉัน เมื่อดิฉันได้ยินก็เร่งฝีเท้าให้เดินเร็วขึ้นอีกและตอนนี้ดิฉันวิ่งแล้ว แต่เสียงเพลงที่เย็นยะเยือกก็ยังไล่หลังดิฉันมา ลมที่พัดผ่านผิวของดิฉันก็เย็นเข้าอีกครั้ง ดิฉันเริ่มหนื่อยจึงหยุดเพราะคิดว่าคงวิ่งหนีพ้นแล้ว เพราะตอนนี้ไม่ได้ยินเสียงเพลงนั้นแล้ว
ดิฉันจึงหยุดวิ่งและยืนพิง เสาต้นหนึ่งอยู่ พร้อมกับหอบหายใจเพราะความเหนื่อยที่วิ่งมา ดิฉันไม่รู้จักสิ่งนั้นและไม่คิดจะหาคำตอบด้วยว่าสิ่งนั้นมันคืออะไร และเมื่อหยุดได้สักพัก ก็มีลมเย็น ๆ พัดมาอีกรอบ ขนหัวของดิฉันก็ชูชันอีกครั้ง
และเมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็ได้สบตากับหญิงสาวชุดสีขาวคนหนึ่งยืนอยู่ในบ่อบัวสีแดง ดวงตาสีแดงเหมือนเลือดจ้องมาที่ดิฉัน ส่วนดิฉันก็เหมือนถูกสะกดให้มองหญิงสาวคนนั้นเช่นกัน ดวงตาสีแดงและมีเส้นสีแดงไหลจากดวงตา ปากสีแดงตัดกับหน้าที่ขาวซีด ถ้ามองจะเป็นโครงหน้าเป็นโครงหน้าที่สวยมาก ๆ แต่ตอนนี้ดิฉันคงมองได้แค่สิ่งที่อยู่ตรงหน้านั้นน่ากลัวเป็นอย่างมาก ดิฉันกรีดร้องออกมาเพราะความกลัวสุดขีด มองซ้ายทีขวาที นี้ดิฉันวิ่งอยู่นานสองนาน สุดท้ายก็มาหยุดพักที่เสาไฟฟ้าหน้าบ่อบัวเหรอนี้ ทันทีที่คิดจบดิฉันหันไปมองร่างสีขาวนั้นอีกครั้ง
ร่างสีขาวนั้นเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงและร่างนั้นก็ค่อย ๆ เคลื่อนที่เข้ามาหาดิฉัน ดิฉันก็ยังคงกรี๊ดรั้นไปทั่ว ร่างก็ค่อย ๆ ขยับหนีสิ่งที่กำลังเคลื่อนเข้ามา ร่างนั้นเริ่มยิ้มกว้างขึ้น กว้างขึ้นอีก จนเห็นฟันใหญ่ ๆ สีดำ ที่อยู่ภายในปาก จากหญิงสาวที่หน้าสวย ตอนนี้เป็นหญิงสาวที่ยิ้มฟันใหญ่เต็มปากกำลังเข้ามาใกล้ ๆ ดิฉัน
ปากและฟันใหญ่ ๆ นั้นเป็นสิ่งสุดท้ายที่ดิฉันได้เห็น และเสียงของแมว...ใช้ไม่ผิดเสียงแมวเป็นเสียงสุดท้ายที่ได้ยิน
ดิฉันตื่นขึ้นมาตอนนี้อยู่ในห้องพยาบาล ดิฉันก็ฉงนสงสัยว่าดิฉันสลบเพราะกลิ่นจากปากและฟันสีดำของสิ่งนั้นหรือเพราะดิฉันกลัวสิ่งที่เห็นแล้วสลบกันแน่ ตอนนี้ดิฉันคิดก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ แต่เมื่อคิดถึงตอนนั้นทำไมมันหลอนสุด ๆ เลย