ครั้งนึงผมเคยรักการถ่ายภาพเอามากๆ
แต่..อะไรทำให้ผมตัดสินใจล้มเลิกทั้งๆที่รู้สึกชอบมันหน่ะหรอ?
เมื่อก่อนตอนผมอยู่มัธยม ผมมักจะได้จับกล้องบ่อยๆเพราะเมื่อก่อนผมเป็นนักกิจกรรมในโรงเรียนจึงได้รับความไว้ใจให้เป็นช่างภาพประจำงานโรงเรียนบ้าง จากคุณครูบ้าง..ผมก็อาศัยความคุ้นเคยในการเรียนรู้มันไป
วันนึงผมเดินกลับบ้านพร้อมกับความฝันที่อยากเป็นช่างภาพเอามากๆ ผมเดินไปบอกทุกคนในบ้านว่าผมรักการถ่ายภาพ ผมจะเก็บเงินซื้อกล้องตัวโปรดของผมจากนั้นผมก็จะไปรับถ่ายภาพตามงานต่างๆ รู้มั้ยครับ?ทุกคนที่บ้านผมทำแสดงออกกับเจ้าความฝันของผมอย่างไร? พวกเค้ายิ้มแล้วบอกว่า อย่าทำเลยเสียเวลาเปล่าๆเอาเวลาถ่ายรูปทำอย่างอื่นดีกว่านะ กล้องตัวนึงก็แพง อีกกี่ปีถึงจะได้มันมา..ผมยังคงถ่ายรูปต่อไปในกล่องมือถือ
จนวันนึงเหมือนฝันของผมกำลังจะเป็นจริงเรื่อยๆ ผมเก็บเงินได้ก้อนนึงยังขาดอีกไม่มาก ด้วยความที่ตอนนั้นผมต้องการจะซื้อกล้องมากจึงไปขอความช่วยเหลือจากคุณแม่ของผม วันนั้นผมและครอบครัวไปซื้อกล้องด้วยกันผมดีใจมากๆที่ผมกำลังจะมีกล้องเป็นของตัวเอง แต่แล้วพ่อแม่ผมพูดขึ้นมาว่าให้ซื้อได้ไม่เกินราคานี้ ซึ่งผมมีเงินไม่พอและขาดอีกไม่มาก มองไปที่กล้องราคา2หมื่นกว่าๆ แต่พ่อแม่ของผม มองไปที่กล้องราคาไม่สูงมากซึ่งเงินที่ผมมีพอที่จะซื้อได้ แต่ผมไม่ได้อยากได้มันผมเลยบอกท่านไปว่า งั้นผมไม่เอาแล้วก็ได้ครับ?
ผมเสียใจที่ทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่ผมคิด..และก็ไม่ได้อะไรเลย แล้วผมในตอนนั้นก็เลิกถ่ายภาพตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา..
แต่อีกไม่นานผมกำลังจะกลับไปถ่ายภาพอีกครั้ง ต้องขอบคุณคนที่ไว้ใจผมจริงๆครับ555..
ขอบคุณโอกาสครั้งนี้ครับ^^
#ยังไงต่อดี?
บันทึก6/11/19
https://pixabay.com/th/
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
